لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 57 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
تاریخچه چوب
چوب یکی از اولین موادی است که بطور طبیعی و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است.از این رو تاریخ استفاده از آن به زمانهای خیلی دور می رسد.نا آشنائی انسانهای قدیم به ادوات مناسب جهت تبدیل این جسم،به طوری که تاریخ نشان می دهد،مصرف آنرا محدود می ساخته ولی با پیشرفت زندگی و امکانات بهتر تبدیل چوب به صورت های مختلف هر چه بیشتر توسعه یافته است.بطور کلی میتوان گفت با انکه انسان قبل از تاریخ پناهگاه زندگی خود را از غارنشینی آغاز کرد ولی از چوب پیش از سایر مواد استفاده نمود.در کاوشهای باستان شناسی در کنار دریاچه های سوئیس،ساووآ(در حوزه آلپ)،ایتالیا و بسیاری از نقاط دیگر که در گذشته در آب قرار داشته اند پایه های چوبی خانه های شناور مربوط به دوران پارینه سنگی،نوسنگی و عصر آهن هنوز به دست می آید که نشانه قدمت استفاده از چوب در ساختمان،وسایل کار و منزل می باشد و نشان می دهد که انسانهای قدیم چوب را به شکل خیلی ابتدایی بخصوص برای پایه و پوشش پناهگاه خود بکار می بردند.جالب اینکه هنوز هم در بعضی نقاط جهان مثل اقیانوسیه و مالاکا،خانه هایی شناور در آب توسط بومی ها به همان صورتهای ابتدایی ساخته می شود.
بطور کلی مصارف چوب در گذشته و تا حدود دویست سال پیش هنوز هم شکل سنتی خود را حفظ کرده بود و از قرنهای متمادی بدون تغییر وتحول چشم گیری در جوامع انسانی رایج بوده است.این مصارف شامل استفاده ازچوب در تهیه؛دسته افزار،گهواره،خانه سازی،تختخواب،نرده بام،وسائل کشاورزی،کشتی و قایق سازی،وسائل نخ ریسی و بافندگی،وسائل جنگی و شکار،میز و نیمکت،در سازی و گاری سازی،تابوت سازی و سوخت،بوده است.
در این میان ملاحظه می گردد که نقش چوب در تکامل تمدن انسانها از اهمیت ویژه ای برخوردار است بخصوص زمانی که تعمق کنیم که در سواحل آبها تنها وسیله حمل و نقل،قایق و کشتی بوده و این وسیله حرکت تا چه اندازه در اشاعه تمدن و تکامل آن و در کشف نواحی و منابع ناشنا خته در کره زمین تاثیر داشته و یکی از اسباب حفظ بقاء انسان در طی ادوار تاریخ گردیده است
3
.
در موزه آلتونا در هامبورگ تکامل استفاده از چوب در کلیه موارد مذکور و نقش حیاتی این ماده در تداوم و تکامل انسان ها آشکارا از روی وسائل چوبی که در آنجا جمع آوری گردیده نمایان است.به همین ترتیب آثار چوبی که در موزه علوم طبیعی لندن وجود دارد بازگو کننده آن است که بشر از حدود 10000 سال قبل با نیزه چوبی به شکار می رفته و در اروپای شمالی از 5000سال قبل،از قایق و وسائل چوبی استفاده می کرده است. مساله قبل توجه در تاریخچه مصرف چوب،تکامل صنایع چوبی در مصر قدیم است که از حدود 3200 سال قبل از میلاد به خوبی به فنون کار با چوب آشنا بوده اند و در دوره آنتولی تیک (دوره سنگ و مس ) از فلز مس افزار های تبدیل چوب ساخته اند.در بازدید از موزه انگلستان و لوور به آثار متعددی از صنایع چوب در مصر قدیم بر می خوریم که در خور اعجاب و تحسین می باشد و بطور کلی می توان گفت که در دره نیل درودگری،ساختن گاری،افزار کشاورزی،تهیه روکش های چوبی و تخته لایه (بخصوص برای استفاده در تابوتها و محفظه مومیائی ها ) از ظرافت و دقت خاصی برخوردار بوده است.صنایع مستظرفه چوبی نیز نظیر حکاکی بر روی چوب،منبت کاری و مبل سازی،که نمونه بارز آن تخت سلطنتی توتان خامون ملکه مصر که از چوب آبنوس ساخته شده است و مربوط به چهار هزار سال قبل می باشد،رونق بسزائی داشته است.در کاوشگری ها از آثار مصر قدیم،مراحل مختلف تخته چند لایه سازی به شرح زیر مشخص شده است؛
_ تهیه لایه از توده چوب (چوب ماسیو ) توسط افزارهای شکاف دهنده.
_ مسطح کردن و تراش دادن و پرداخت کردن
_ تهیه چسب
_ جور کردن لایه ها و چسب زنی.
_ فشردن لایه های چسب خورده و تهیه تخته چند لایه.
در امپراطوری چین در حدود یازده قرن قبل از میلاد مسیح چوب به قدری اهمیت و ارزش داشته است که آئین نامه هائی برای تنبیه متخلفبن که درختان را قطع می کرده اند،وضع شده است.در معابد بودائی که در هند و جنوب شرقی آسیا در اعصار بسیار قدیم ساخته شده اند،مجسمه های چوبی به اشکال مختلف قرار داده شده است،که ظرافت هنرهای چوبی و اطلاع از خواص این ماده را بازگو می کند و غالب آنها از چوب خوش بوی صندل می باشد
4
.
در یونان نیز صنایع چوب رونق داشته است ولی مسلما قدمت آن به پایه هنر مصریان نمی رسد.در امپراطوری روم از چوب نیز وسائل زیبا می ساختند و قدر مسلم آن است که آثار روکش سازی چوبی که در روم قدیم دیده می شود از مصر به بابل و آشور و از آنجا به روم انتقال یافته است.جالب توجه است که رومیان قدیم به اهمیت نقوش چوب در ریشه وطوقه درختان پی برده بودند و از آنها روکش های خوش نقش،بخصوص از چوب توسکا و پسته،می ساختند.در قرون بعد از میلاد صنایع چوب در اروپای آن روز که تحت سلطه رومیها قرار داشت نیز توسعه فراوان یافت بطوری که در سده سوم میلادی رومیها کشتی های عظیم حمل گندم ساخته بودند و بعد ها در حدود سال های 1000میلادی علت تسلط اقوام وای کینگ و فرمان روائی آنان بر اروپای شمالی وجود کشتیهائی بود که( آثار آنها در موزه های ممالک اسکاندیناوی از چوب بلوط می ساختند (نظیرکشتی جمع آوری شده است.
پس از توسعه دین مسیح،صنایع هنرهای چوبی تحت تاثیر عقاید این دین قرار گرفت و شاهکارهای هنری،بازگو کننده آمال قلبی هنرمندان و کار ورزان در ساختمان کلیسا ها،هنوز هم به چشم می خورد.جالب این که در اغلب این آثار چوب بلوط که در شرائط طبیعی دوام زیاد دارد مورد استفاده قرار گرفته است.همانطور که قبلا گقته شد از زمان شروع قرون معاصر (حدود 200 سال پیش) صنایع چوب عصر جدیدی آغاز کرد و سرانجام در سال 1808 در انگلستان اولین ماشین چوب بری که شامل یک اره تسمه ای بود،که در پیرامون دو گردونه می چرخید،ساخته شد و تدریجا در سایر نقاط اروپا این روش معمول گردید.
از این تاریخ چهره تبدیل چوب در جهان عوض شد و چوب درختان قطور به سرعت به قطعات نازک برای مصارف مختلف قابل تبدیل شد و استفاد ه از چوب ابعاد عظیم و متنوعی پیدا کرد.
با کشف نیروی برق و سیستم تلگراف،ارتباط نقاط دور با یکدیگر و انتقال انرژی مشکلی ایجاد می کرد که این بار نیز تیرهای چوبی حامل سیم تنها راه حل بشمار می رفت بطوری که در اوایل قرن نوزدهم مصرف تیر ارتباطات بطور سر سام آوری بالا رفت و در حال حاضر هم اهمیت خود را حفظ کرده است
4
.
مصرف چوب به عنوان تکیه گاه (تراورس) خطوط قطار (ریل)،استفاده دیگری است که اهمیت چوب را در ارتباط انسانها در خشکی ها بازگو می کند.به علاوه ساختن انواع و اقسام محفظه های متحرک چوبی مثل واگن،اطاق ماشین،قطار و اتومبیل هر یک باز گو کننده نقش چوب در تکامل تمدن انسانها می باشد که تا حال حاضر همچنان بر قرار است و تا پایان جنگ جهانی اول حدود چهار هزار مورد مختلف برای کار برد چوب می شناختند.
مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی از اعصار باستانی ندارد.ولی طبق مطالعاتی که توسط کاوشگران انجام شده است مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریائی ها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح چوب را برای خانه سازی مصرف می کرده اند و البته استفاد ه از چوب در تهیه وسائل کشاورزی نیز رونق داشته است.ولی از زمان هخامنشیان که تاریخ مدون تری در دسترس می باشد مصرف چوب در امپراطوری ایران مشخص تر است و در سنگ نوشته هائی که ازتخت جمشید به دست آمده استفاده از چوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است.
در کیش زردشت همه جا احترام به درخت از دستورهای اصلی بشمار می رفته است و بطوری که از آثار سنگی تخت جمشید و اشعار قدیمی بر می آید درختان سرو،گز و کنار مقدس بوده اند.در عصر هخامنشیان افزار و ارابه های جنگی از چوب ساخته می شد و مورخین یونانی پیروزی کورش را در فتح سارد مدیون ارابه های چوبی و برجهای چوبی برای حمله به قلاع دشمن میدانند.واضح است که تسلط هخامنشیان بر سرزمینهای اطراف دریای سیاه و مدیترانه نیز مرهون وجود کشتیهای عظیم و تجهیزات کافی حمل و نقل چوبی بوده است.
از دوره اشکانیان آثار مدونی در دست نیست و ساسانیان بیشتر در معماری (طرح ساختمانهای گنبدی شکل و طاق بازار )شکار،جنگ افزار و آلات موسیقی،از چوب استفاده می کرده اند.مثلا بربط که شکم بزرگی داشته است،بهترین ساز موسیقی زمان ساسانیان بوده و مادر سازهای شکم دار امروزی نظیر تار،سه تار،کمانچه،ویلون سل و غیره است
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
1
پاراوان چوبی
تاریخچه هنر معرق روی چوب
مقدمه تاریخی
معرق در معنای کلام «اصولاً هر چیز رگه دار را گویند » ولی مفهوم آن در این نوع بخصوص هنر، ایجاد نقش ها و طرح های زیبایی است که از دوربری و تلفیق چوب های رنگی روی زمینه ای از چوب یا پلی استر سیاه شکل می گیرد.
تاریخ پیدایش این هنر به درستی مشخص نیست؛ ولی از تطبیق آن با هنر کاشی کاری ، بدون شک رابطه این دو هنر را درمی یابیم. برای آشنایی با ریشه ی این هنر ، صحبت از تاریخ تکوین به میان می آید و به عنوان مقدمه می توان از گنبد سرخ مراغه که در زمان ایلخانیان ساخته شده است، یاد کرد؛ این گنبد نوع بسیار ساده ی کاشی کاری بدین سبک است.
کاشی کاری معرق در دوران مغول نیز به همین منوال بود و تداول آن در عصر صفوی به اوج شکوفایی خود رسید و آثار ارزنده ای در هنر کاشی کاری پدید آمد. این شکوفایی در زمان افاغنه و زندیه رو به افول نهاد. در دوران قاجاریه نیز کاشی کاری معرق، تقلیدی ناقص از آثار گذشتگان بود. تا این دوران نقشهایی که در کاشی کاری معرق به کار برده می شد نقش های اسلیمی بود. اما با سفر عده ای از هنرمندان به اروپا و گرایش آنان به هنر و فرهنگ اروپایی، تغییرات و دگرگونی های بسیاری در نقشهای کاشی کاری به عمل آمد و از آن پس طرح انسان و دیگر اشکال مانند اسلحه جنگی در هنر کاشی کاری دوران قاجاریه نمایان شد .
از آن دوران تا به امروز، این هنر، چونان گذشته رونق نداشته است و تنها عده ی کمی از هنرمندان در زنده نگهداشتن آن کوشا بوده اند.
2
وجه تشابه کاشی کاری معرق با معرق کاری روی چوب در شیوه ی عمل است که در هر دو ، نقش ها از ترکیب قطعات رنگی جنس مورد نظر شکل می گیرد.
یکی از نمونه های قدیمی موجود آمیزه ی این دو هنر، دری قدیمی و بزرگ، متعلق به عصر قاجاریه است که در ضلع شمال غربی محوطه وزارت آموزش و پرورش فعلی قرار دارد. ارتفاع این ساختمان در حدود چهار و نیم متر و عرض آن سه متر است و سردری نیم دایره در بالای آن قرار گرفته است. هر طرف این در به سه قسمت مربع شکل تقسیم شده است:
مربع بالایی آن شیشه و دو مربع پایینی چوب برجسته و مسطحی است که نقشهای اسلیمی معرق کاری شده در این قسمت جای گرفته است.
سابقه ی معرق کاری و آموزش آن در اداره کل هنرهای سنتی به سال 1309 ه . ش برمی گردد. در آن سال به پایمردی استاد حسین طاهرزاده بهزاد ، گروهی از هنرمندان نام آور هنرهای سنتی از سراسر کشور در تهران گرد هم آمده و مدرسه صنایع مستظرفه را بنیاد گذاشتند. این مؤسسه از دیرباز تا به امروز با عنوان های گوناگونی مانند: مدرسه صنایع قدیمه و هنرستان هنرهای ملی، اداره هنرهای ملی و مدتی نیز به عنوان یکی از واحدهای اداره کل آفرینش هنری و ادبی در وزارت فرهنگ و هنر سابق، در تعالی و تکامل هنرهای سنتی سهم بسزایی داشته است. این اداره کل در سال 1346 به اداره ی کارگاه های هنری تغییر نام داد و سرانجام در سال 1357 به عنوان یکی از واحدهای دفتر پژوهش و آفرینش به حیات خود ادامه داد . پس از پیروزی انقلاب، اداره ی مذکور به اداره ی کارگاه های هنری تغییر نام یافت و فعالیت های خود را در اداره ی کل هنرهای سنتی دنبال کرد. تا این زمان هنرجویان آن را منحصراً افراد علاقه مندی تشکیل می دادند که طی فراگیری به استخدام رسمی درمی آمدند.
4
از سال 1360 به استناد موافقتنامه معاونت فرهنگی وقت، واحد آموزش مستقلی برای تعلیم هنرهای سنتی آغاز به کارکرد و سرانجام در سال 1362 تأسیس رسمی اداره آموزش این اداره کل، برای عموم مشتاقان به فراگیری هنرهای سنتی، سرآغاز نوینی بر تداوم این هنرها شد و در کنارآن کارگاه منبت و معرق به سرپرستی استاد سید کمال میرطیبی همچنان به فعالیت های هنری خود ادامه داد.
در طی سالیان، معرق همپای حرکت زمان پیشرفت کرد و تحولات و نوآوری های مختلفی در آن پدیدار شد. برای آشنایی با مسیر حرکت این هنر، باید به اولین کارگاه منبت و معرق اشاره کرد که در سال 1310 تحت سرپرستی استاد احمد امامی، تأسیس شد باید اشاره کرد و همچنین از اساتید متقدمی چون پرویز زابلی، عباس شهمیرزادی ، علی و خلیل امامی ، و احمد رعنا یاد کرد. ابتدا اهم فعالیت آن کارگاه، منبت کاری بود و به تدریج در کنار آن هنر معرق نیز پای گرفت.
این هنر در آغاز برای تزئین سطح میز، بوفه، در و تکیه گاه صندلی به کار برده می شد، و تنها نقش های اسلیمی یا گره یا پنج رنگ محدود چوب های آبنوس، فوفل ، گلابی، سنجد و توت مورد استفاده قرار می گرفت و گاه برای تنوع، از برش های خاتم برای اشباع نقش ها استفاده می کردند. رنگ خاتم ها به همان پنج رنگ فوق الذکر محدود بود و به خاتم چوبی شهرت داشت.
در آن ایام، شیوه معرق کاری در مقایسه با روش امروزی بسیار متفاوت بود و بیشتر به روش معرق هندی اجرا می شد. بدین طریق که هنرمندان ابتدا به وسیله کارد مخصوص منبت، محل قرار گرفتن نقش ها را روی شیء مورد نظر مطابق طرح می کندند و سپس نقش ها را از چوب های رنگی به وسیله ی مته ای که اختصاص به تعمیر چینی داشت و سوهان های مخصوص و ارّه ای به نام چکی، دوربُری می کردند و در محل مقرر قرار می دادند.
4
نخستین تاریخی که در مورد اشباع نقش های کنده شده به وسیله چوب های رنگی موجود است تابلویی مربوط به سال 1313 با نقش دوسوار کار است که به وسیله احمد رعنا ساخته شده و متعاقب آن تابلوی دیگری مربوط به سال 1314 با نقش یک زن است که توسط عباس شهمیرزادی اجرا شده است. هم اکنون دو تابلوی مذکور در نمایشگاه اداره کل هنرهای سنتی نگهداری می شوند.
عباس شهمیرزادی هنگام اجرای تابلوی بعدی خود ، به جای کندن سطح چوب به فکر ایجاد زمینه در اطراف نقش ها افتاد و از کنار هم قرار دادن قطعات چوب زمینه ای در اطراف نقش ها به وجود آورد. این تابلو، با مقطع بیضی، نشانگر نقش دو زن بود .
نخستین نمونه های موجود این روش، دو تابلوی مربوط به سالهای 1317 و 1319 است که نقش پیکار دو سوار با یک شیر را نشان می دهد. این تابلوها مربوط به امتحان کلاس معرق «علی و خلیل امامی» است و هم اکنون در موزه هنرهای ملی نگهداری می شوند.
به دنبال این دگرگونی ها، در سال 1316 احمد رعنا با اثر ابداعی خود به نام شکارگاه، معرق را از حالت مسطح خارج کرد و به صورت نیم برجسته مطرح نمود که همین شیوه تا امروز با نام منبت معرق متداول است. زمینه ی فکری این نوآوری از نقش های منبت کاری شده ی درهای کاخ مرمر شکل گرفت.
تا سال 1334 اجرای معرق با همان پنج رنگ محدود، متداول بود تا این که محمد طاهر امامی که در پی تنوع رنگ بیشتری در معرق بود ، در اندیشه ی به کارگیری مواد شیمیایی رنگی شد و جهت آزمون، نقش هایی روی یک راکت تنیس روی میز با استفاده از مواد یاد شده به وجود آورد. بدین منوال در پی شناسایی گوناگونی ِ رنگ، انواع چوب های صنعتی شناخته شد. ( این پی گیری همچنان ادامه دارد. )
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 48 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
تاریخچه مصرف چوب:
چوب یکی از اولین موادی است که بطور طبیعی و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است. مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی از اعصار باستانی ندارد. ولی طبق مطالعاتی که توسط کاوشگران انجام شده است. مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریائیها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح چوب را برای خانهسازی مصرف کردهاند و البته استفاده مدرنتری در دسترس میباشد. مصرف چوب در امپراطوری ایران مشخصتر است و در سنگ نوشتههایی که از تخت جمشید به دست آمده استفاده ازچوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است.
از دوره اشکانیان آثار مدونی در دست نیست و ساسانیان بیشتر در معماری (طرح ساخمانهای گنبدی شکل و طاق بازار) از چوب استفاده میکردهاند. پس از پیشرفت دین حنیف اسلام در ایران آثاری را در ساختمانهای مساجد، فرارها و اماکن مقدسه نظیر درب، منبر، کندهکاریها و شبکهبندیها یافت که اکثر آنها تا سالهای اخیر با وسائل دستی بوجود میآمده است و همانطور که صنایع چوب با پیدایش ماشین اره در اروپا تحول تازهای یافت، در سایر نواحی دنیا به مرور زمان دستگاههای دستی تبدیل چوب به ماشینهای تبدیل تغییر یافت و در ایران نیز ابتدا چوببریها و سپس سایر کارخانههای تبدیل چوب مثل کبریتسازی، تخته چند لایهسازی، فیبرسازی، تخته خرده چوبسازی، مقواسازی و غیره آغاز به کار کردند که عموما قدمت آنها به 50 سال هم نمیرسد.
3
تعریف چوب و ساختمان درونی آن1:
تعریف چوب بسته به اینکه این ماده را در چه قسمت بخواهیم مورد مطالعه قرار دهیم فرق میکند و بطور کلی میتوان سه تعریف برای آن به کار برد:
الف – تعریف گیاه شناسی:
چوب عبارتست ازت مجموعهای از بافتهای ثانویه لینینی شده گیاهان آوندی که در بین مغز و لایه زاینده (کالبسیوم) ساقه و ریشه و شاخهها قرار میگیرد. نظیر چوب راش، صنوبر، گلابی، کاج، انار و چنار و غیره.
ب- تعریف تجاری:
چوب عبارتست از قسمت داخلی ساقه، ریشه و شاخه درختان و درختچه که قابل تبدیل برای استفاده در مصارف گوناگون میباشد و میتوان با کار کردن بر روی آن به ارزش و مرغوبیت آن افزود نظیر تهیه تخته چند لایه از چوب راش.
ج- تعریف صنعتی:
چوب عبارتست از ماده جامد متخلخل فیبری شکل، که دارای ساختمان یاختهای سازمان یافته، هر سونا یکسان و ناهمگن میباشد و با توجه به این موضوع و اینکه این ماده حاصل زندگی درخت و دائما دستخوش تغییرات محیط است، در یک گونه بخصوص هم – خواصش در زمان و مکان تغییر مییابد. با توجه به تعریف فنی (صنعتی) چوب و خواص ویژه آن، این جسم دارای اختلافاتی با سایر مواد جامد میباشد که ذیلا از آنها نام برده میشود:
1) چوب ناهمگن میباشد. چون اجزاء تشکیل دهنده آن از انواع مختلف یاختهها مثل فیبر، اشعه چوبی (پارانشیم) و آوندها و غیره میباشد. بعلاوه هر یک از این عناصر در مواقع مختلف فصول رویش گیاهی شکل خاصی دارند. (نظیر چوب بهاره و تابستانه)
2) چوب هر سونا یکسان میباشد. چون بافتهای مختلف آن در جهات متفاوت قرار گرفتهاند. عدهای در جهت راستای درخت قرار دارند (مثل آوندها و الیاف) و عدهای در جهت عمود بر راستای درخت قرار گرفتهاند (مثل اشعه چوبی). از خاصیت هرسونا یکسان بودن و ناهمگنی چوب نتیجه
4
گیری میشود که چوب دارای سه جهت میباشد. جهت طولی که در جهت الیاف، آوندها و فیبر (در پهن برگان) و تراکئید (در سوزنی برگان) میباشد، که در واقع موازی با طول درخت است. جهت مماسی که برای توجیه بهتر آن میتوان گفت که چنانچه بخواهیم یک جزء تشکیل دهنده چوب نظیر فیبر چوبی را از لحاظ ضخامت اندازهگیری کنیم جهت خط اندازهگیری ما بطور موازی با خط مماس بر دایره سالانه قرار میگیرد و سرانجام جهت دیگر چوب، جهت شعاعی است که هم جهت با خط فرضی مستقیمی است که از ناحیه پوست به ناحیه مغز درخت متصل میشود.
3) چوب دارای ساختمان شیمیایی بخصوصی میباشد. غشاء یاختههای آن از مولکولهای درشت مواد کلوئیدی و رشتهای چون لینین و سلولز تشکیل یافته و وجود این مواد کلوئیدی در غشاء یاختهها و بین آنها عامل مهم جذب رطوبت در چوب میباشد. که کیفیت جاذبالرطوبه بودن را به این جسم میدهد. این خاصیت سبب میشود که:
اولا : چنانچه چوب در محیط مرطوبی واقع شود آب را به شدت به خود جذب میکند. ثانیا: چنانچه چوب در محیط خشکی قرار گیرد مقداری از آب خود را از دست بدهد. ودر هر دو حالت، خواص فیزیکی و مکانیکی آن هم تغییر پیدا میکند. بطوریکه با جذب آب ابعادش در جهات مختلف زیادتر، وزن مخصوصش بیشتر و پایداریش در برابر نیروهای مختلف کمتر میشود ولی در حالت دفع آب تغییر خواص ذکر شده برعکس میگردد.
کاربرد و اختصاصات چوب1
نکته قابل توهی که در مسیر تکاملی مصرف چوب در جهان در بین اقوام مختلف به چشم میخورد عبارتست از تجربیاتی که انسان از اعصار قدیم در حین کار با این جسم پیدا کرده است. با شناخت خواص چوب در برابر حرارت، الکتریسیته و صوت، این ماده دامنه مصرف بسیار گستردهتری کسب نمود و به عنوان عایق حرارت و الکتریسیته برای ساختن افزارهای مختلف، پوشش دیواره برای جلوگیری از انتقال حرارت و تشعشع حرارتی و تخفیف دهنده صوت مورد استفاده بیشتر قرار گرفت. ساختن کبریت جز با چوب و یا فرآورده
4
های آن میسر نیست. زیرا چوب هیچگاه در برابر تابش آفتاب و حرارت زیاد، به علت ضریب هدایت حرارتی بسیار کم و گرمای ویژه زیاد، داغ نمیشود و برعکس در حرارتهای پائین یخ نمیبندد. به همین ترتیب چون ضریب هدایت الکتریکی چوب کم است و یا بالعکس مقاومت الکتریکی زیادی دارد، عایق جریان الکتریسیته میباشد. از سوی دیگر چوب دارای خاصیت ایجاد طنین صوت میباشد و از اینرو برای ساخت آلات موسیقی نظیر عود، تار، کمانچه، سه تار، گیتار و غیره بهترین ماده تشخیص داده شده و از قدیم الایام مورد استفاده قرار میگرفته است. معهذا شناخت سایر خواص آکوستیک (صوتی) نظیر جذب و تخفیف شدت صوت و عایق بودن آن در برابر صدا سبب شده است که چوب و فرآوردههای چوبی به عنوان تنها ماده بیعیب در عایقکاری دیواره و سقف ساختمانهای مسکونی چندین طبقه مورد استفاده قرار گیرد و کاربرد چوب در این زمینه بخصوص در تالارهای سخنرانی، سینما و تئاتر واضحتر است. که در واقع یک نوع استفاده غیرسنتی از چوب به شمار میرود.
مقدمتا باید گفت که، در دید اول استفاده از چوب به دو شاخه استفاده سنتی و استفاده غیرسنتی (صنایع جدید) تقسیم میشود. در شاخه استفاده سنتی کلیه مصارفی که از اعضار قدیم انسان میشناخته است و امروز هم کم و بیش رواج دارد قرار داده میشود نظیر: استفادههای روستائی (داربست، قدیم، تیر و پایه در ساختمان) نرده بام، وسایل نخریسی و نساجی، در و پنجرههای توپر (از چوب ماسیو)، قایقهای به اشکال قدیم (که ماسیو یا توده چوب برای ساختن آن به کار میرود)، گهواره، تابوت و اشیاء خانگی، درودگری، کارگاهی، کندهکاری و صنایع دستی چوب که در اکثر این موارد ممکن است چوب به شکل طبیعی خود (خام) مصرف گردد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 48 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
تاریخچه مصرف چوب:
چوب یکی از اولین موادی است که بطور طبیعی و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است. مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی از اعصار باستانی ندارد. ولی طبق مطالعاتی که توسط کاوشگران انجام شده است. مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریائیها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح چوب را برای خانهسازی مصرف کردهاند و البته استفاده مدرنتری در دسترس میباشد. مصرف چوب در امپراطوری ایران مشخصتر است و در سنگ نوشتههایی که از تخت جمشید به دست آمده استفاده ازچوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است.
از دوره اشکانیان آثار مدونی در دست نیست و ساسانیان بیشتر در معماری (طرح ساخمانهای گنبدی شکل و طاق بازار) از چوب استفاده میکردهاند. پس از پیشرفت دین حنیف اسلام در ایران آثاری را در ساختمانهای مساجد، فرارها و اماکن مقدسه نظیر درب، منبر، کندهکاریها و شبکهبندیها یافت که اکثر آنها تا سالهای اخیر با وسائل دستی بوجود میآمده است و همانطور که صنایع چوب با پیدایش ماشین اره در اروپا تحول تازهای یافت، در سایر نواحی دنیا به مرور زمان دستگاههای دستی تبدیل چوب به ماشینهای تبدیل تغییر یافت و در ایران نیز ابتدا چوببریها و سپس سایر کارخانههای تبدیل چوب مثل کبریتسازی، تخته چند لایهسازی، فیبرسازی، تخته خرده چوبسازی، مقواسازی و غیره آغاز به کار کردند که عموما قدمت آنها به 50 سال هم نمیرسد.
3
تعریف چوب و ساختمان درونی آن1:
تعریف چوب بسته به اینکه این ماده را در چه قسمت بخواهیم مورد مطالعه قرار دهیم فرق میکند و بطور کلی میتوان سه تعریف برای آن به کار برد:
الف – تعریف گیاه شناسی:
چوب عبارتست ازت مجموعهای از بافتهای ثانویه لینینی شده گیاهان آوندی که در بین مغز و لایه زاینده (کالبسیوم) ساقه و ریشه و شاخهها قرار میگیرد. نظیر چوب راش، صنوبر، گلابی، کاج، انار و چنار و غیره.
ب- تعریف تجاری:
چوب عبارتست از قسمت داخلی ساقه، ریشه و شاخه درختان و درختچه که قابل تبدیل برای استفاده در مصارف گوناگون میباشد و میتوان با کار کردن بر روی آن به ارزش و مرغوبیت آن افزود نظیر تهیه تخته چند لایه از چوب راش.
ج- تعریف صنعتی:
چوب عبارتست از ماده جامد متخلخل فیبری شکل، که دارای ساختمان یاختهای سازمان یافته، هر سونا یکسان و ناهمگن میباشد و با توجه به این موضوع و اینکه این ماده حاصل زندگی درخت و دائما دستخوش تغییرات محیط است، در یک گونه بخصوص هم – خواصش در زمان و مکان تغییر مییابد. با توجه به تعریف فنی (صنعتی) چوب و خواص ویژه آن، این جسم دارای اختلافاتی با سایر مواد جامد میباشد که ذیلا از آنها نام برده میشود:
1) چوب ناهمگن میباشد. چون اجزاء تشکیل دهنده آن از انواع مختلف یاختهها مثل فیبر، اشعه چوبی (پارانشیم) و آوندها و غیره میباشد. بعلاوه هر یک از این عناصر در مواقع مختلف فصول رویش گیاهی شکل خاصی دارند. (نظیر چوب بهاره و تابستانه)
2) چوب هر سونا یکسان میباشد. چون بافتهای مختلف آن در جهات متفاوت قرار گرفتهاند. عدهای در جهت راستای درخت قرار دارند (مثل آوندها و الیاف) و عدهای در جهت عمود بر راستای درخت قرار گرفتهاند (مثل اشعه چوبی). از خاصیت هرسونا یکسان بودن و ناهمگنی چوب نتیجه
4
گیری میشود که چوب دارای سه جهت میباشد. جهت طولی که در جهت الیاف، آوندها و فیبر (در پهن برگان) و تراکئید (در سوزنی برگان) میباشد، که در واقع موازی با طول درخت است. جهت مماسی که برای توجیه بهتر آن میتوان گفت که چنانچه بخواهیم یک جزء تشکیل دهنده چوب نظیر فیبر چوبی را از لحاظ ضخامت اندازهگیری کنیم جهت خط اندازهگیری ما بطور موازی با خط مماس بر دایره سالانه قرار میگیرد و سرانجام جهت دیگر چوب، جهت شعاعی است که هم جهت با خط فرضی مستقیمی است که از ناحیه پوست به ناحیه مغز درخت متصل میشود.
3) چوب دارای ساختمان شیمیایی بخصوصی میباشد. غشاء یاختههای آن از مولکولهای درشت مواد کلوئیدی و رشتهای چون لینین و سلولز تشکیل یافته و وجود این مواد کلوئیدی در غشاء یاختهها و بین آنها عامل مهم جذب رطوبت در چوب میباشد. که کیفیت جاذبالرطوبه بودن را به این جسم میدهد. این خاصیت سبب میشود که:
اولا : چنانچه چوب در محیط مرطوبی واقع شود آب را به شدت به خود جذب میکند. ثانیا: چنانچه چوب در محیط خشکی قرار گیرد مقداری از آب خود را از دست بدهد. ودر هر دو حالت، خواص فیزیکی و مکانیکی آن هم تغییر پیدا میکند. بطوریکه با جذب آب ابعادش در جهات مختلف زیادتر، وزن مخصوصش بیشتر و پایداریش در برابر نیروهای مختلف کمتر میشود ولی در حالت دفع آب تغییر خواص ذکر شده برعکس میگردد.
کاربرد و اختصاصات چوب1
نکته قابل توهی که در مسیر تکاملی مصرف چوب در جهان در بین اقوام مختلف به چشم میخورد عبارتست از تجربیاتی که انسان از اعصار قدیم در حین کار با این جسم پیدا کرده است. با شناخت خواص چوب در برابر حرارت، الکتریسیته و صوت، این ماده دامنه مصرف بسیار گستردهتری کسب نمود و به عنوان عایق حرارت و الکتریسیته برای ساختن افزارهای مختلف، پوشش دیواره برای جلوگیری از انتقال حرارت و تشعشع حرارتی و تخفیف دهنده صوت مورد استفاده بیشتر قرار گرفت. ساختن کبریت جز با چوب و یا فرآورده
4
های آن میسر نیست. زیرا چوب هیچگاه در برابر تابش آفتاب و حرارت زیاد، به علت ضریب هدایت حرارتی بسیار کم و گرمای ویژه زیاد، داغ نمیشود و برعکس در حرارتهای پائین یخ نمیبندد. به همین ترتیب چون ضریب هدایت الکتریکی چوب کم است و یا بالعکس مقاومت الکتریکی زیادی دارد، عایق جریان الکتریسیته میباشد. از سوی دیگر چوب دارای خاصیت ایجاد طنین صوت میباشد و از اینرو برای ساخت آلات موسیقی نظیر عود، تار، کمانچه، سه تار، گیتار و غیره بهترین ماده تشخیص داده شده و از قدیم الایام مورد استفاده قرار میگرفته است. معهذا شناخت سایر خواص آکوستیک (صوتی) نظیر جذب و تخفیف شدت صوت و عایق بودن آن در برابر صدا سبب شده است که چوب و فرآوردههای چوبی به عنوان تنها ماده بیعیب در عایقکاری دیواره و سقف ساختمانهای مسکونی چندین طبقه مورد استفاده قرار گیرد و کاربرد چوب در این زمینه بخصوص در تالارهای سخنرانی، سینما و تئاتر واضحتر است. که در واقع یک نوع استفاده غیرسنتی از چوب به شمار میرود.
مقدمتا باید گفت که، در دید اول استفاده از چوب به دو شاخه استفاده سنتی و استفاده غیرسنتی (صنایع جدید) تقسیم میشود. در شاخه استفاده سنتی کلیه مصارفی که از اعضار قدیم انسان میشناخته است و امروز هم کم و بیش رواج دارد قرار داده میشود نظیر: استفادههای روستائی (داربست، قدیم، تیر و پایه در ساختمان) نرده بام، وسایل نخریسی و نساجی، در و پنجرههای توپر (از چوب ماسیو)، قایقهای به اشکال قدیم (که ماسیو یا توده چوب برای ساختن آن به کار میرود)، گهواره، تابوت و اشیاء خانگی، درودگری، کارگاهی، کندهکاری و صنایع دستی چوب که در اکثر این موارد ممکن است چوب به شکل طبیعی خود (خام) مصرف گردد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 57 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
تاریخچه چوب
چوب یکی از اولین موادی است که بطور طبیعی و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است.از این رو تاریخ استفاده از آن به زمانهای خیلی دور می رسد.نا آشنائی انسانهای قدیم به ادوات مناسب جهت تبدیل این جسم،به طوری که تاریخ نشان می دهد،مصرف آنرا محدود می ساخته ولی با پیشرفت زندگی و امکانات بهتر تبدیل چوب به صورت های مختلف هر چه بیشتر توسعه یافته است.بطور کلی میتوان گفت با انکه انسان قبل از تاریخ پناهگاه زندگی خود را از غارنشینی آغاز کرد ولی از چوب پیش از سایر مواد استفاده نمود.در کاوشهای باستان شناسی در کنار دریاچه های سوئیس،ساووآ(در حوزه آلپ)،ایتالیا و بسیاری از نقاط دیگر که در گذشته در آب قرار داشته اند پایه های چوبی خانه های شناور مربوط به دوران پارینه سنگی،نوسنگی و عصر آهن هنوز به دست می آید که نشانه قدمت استفاده از چوب در ساختمان،وسایل کار و منزل می باشد و نشان می دهد که انسانهای قدیم چوب را به شکل خیلی ابتدایی بخصوص برای پایه و پوشش پناهگاه خود بکار می بردند.جالب اینکه هنوز هم در بعضی نقاط جهان مثل اقیانوسیه و مالاکا،خانه هایی شناور در آب توسط بومی ها به همان صورتهای ابتدایی ساخته می شود.
بطور کلی مصارف چوب در گذشته و تا حدود دویست سال پیش هنوز هم شکل سنتی خود را حفظ کرده بود و از قرنهای متمادی بدون تغییر وتحول چشم گیری در جوامع انسانی رایج بوده است.این مصارف شامل استفاده ازچوب در تهیه؛دسته افزار،گهواره،خانه سازی،تختخواب،نرده بام،وسائل کشاورزی،کشتی و قایق سازی،وسائل نخ ریسی و بافندگی،وسائل جنگی و شکار،میز و نیمکت،در سازی و گاری سازی،تابوت سازی و سوخت،بوده است.
در این میان ملاحظه می گردد که نقش چوب در تکامل تمدن انسانها از اهمیت ویژه ای برخوردار است بخصوص زمانی که تعمق کنیم که در سواحل آبها تنها وسیله حمل و نقل،قایق و کشتی بوده و این وسیله حرکت تا چه اندازه در اشاعه تمدن و تکامل آن و در کشف نواحی و منابع ناشنا خته در کره زمین تاثیر داشته و یکی از اسباب حفظ بقاء انسان در طی ادوار تاریخ گردیده است
3
.
در موزه آلتونا در هامبورگ تکامل استفاده از چوب در کلیه موارد مذکور و نقش حیاتی این ماده در تداوم و تکامل انسان ها آشکارا از روی وسائل چوبی که در آنجا جمع آوری گردیده نمایان است.به همین ترتیب آثار چوبی که در موزه علوم طبیعی لندن وجود دارد بازگو کننده آن است که بشر از حدود 10000 سال قبل با نیزه چوبی به شکار می رفته و در اروپای شمالی از 5000سال قبل،از قایق و وسائل چوبی استفاده می کرده است. مساله قبل توجه در تاریخچه مصرف چوب،تکامل صنایع چوبی در مصر قدیم است که از حدود 3200 سال قبل از میلاد به خوبی به فنون کار با چوب آشنا بوده اند و در دوره آنتولی تیک (دوره سنگ و مس ) از فلز مس افزار های تبدیل چوب ساخته اند.در بازدید از موزه انگلستان و لوور به آثار متعددی از صنایع چوب در مصر قدیم بر می خوریم که در خور اعجاب و تحسین می باشد و بطور کلی می توان گفت که در دره نیل درودگری،ساختن گاری،افزار کشاورزی،تهیه روکش های چوبی و تخته لایه (بخصوص برای استفاده در تابوتها و محفظه مومیائی ها ) از ظرافت و دقت خاصی برخوردار بوده است.صنایع مستظرفه چوبی نیز نظیر حکاکی بر روی چوب،منبت کاری و مبل سازی،که نمونه بارز آن تخت سلطنتی توتان خامون ملکه مصر که از چوب آبنوس ساخته شده است و مربوط به چهار هزار سال قبل می باشد،رونق بسزائی داشته است.در کاوشگری ها از آثار مصر قدیم،مراحل مختلف تخته چند لایه سازی به شرح زیر مشخص شده است؛
_ تهیه لایه از توده چوب (چوب ماسیو ) توسط افزارهای شکاف دهنده.
_ مسطح کردن و تراش دادن و پرداخت کردن
_ تهیه چسب
_ جور کردن لایه ها و چسب زنی.
_ فشردن لایه های چسب خورده و تهیه تخته چند لایه.
در امپراطوری چین در حدود یازده قرن قبل از میلاد مسیح چوب به قدری اهمیت و ارزش داشته است که آئین نامه هائی برای تنبیه متخلفبن که درختان را قطع می کرده اند،وضع شده است.در معابد بودائی که در هند و جنوب شرقی آسیا در اعصار بسیار قدیم ساخته شده اند،مجسمه های چوبی به اشکال مختلف قرار داده شده است،که ظرافت هنرهای چوبی و اطلاع از خواص این ماده را بازگو می کند و غالب آنها از چوب خوش بوی صندل می باشد
4
.
در یونان نیز صنایع چوب رونق داشته است ولی مسلما قدمت آن به پایه هنر مصریان نمی رسد.در امپراطوری روم از چوب نیز وسائل زیبا می ساختند و قدر مسلم آن است که آثار روکش سازی چوبی که در روم قدیم دیده می شود از مصر به بابل و آشور و از آنجا به روم انتقال یافته است.جالب توجه است که رومیان قدیم به اهمیت نقوش چوب در ریشه وطوقه درختان پی برده بودند و از آنها روکش های خوش نقش،بخصوص از چوب توسکا و پسته،می ساختند.در قرون بعد از میلاد صنایع چوب در اروپای آن روز که تحت سلطه رومیها قرار داشت نیز توسعه فراوان یافت بطوری که در سده سوم میلادی رومیها کشتی های عظیم حمل گندم ساخته بودند و بعد ها در حدود سال های 1000میلادی علت تسلط اقوام وای کینگ و فرمان روائی آنان بر اروپای شمالی وجود کشتیهائی بود که( آثار آنها در موزه های ممالک اسکاندیناوی از چوب بلوط می ساختند (نظیرکشتی جمع آوری شده است.
پس از توسعه دین مسیح،صنایع هنرهای چوبی تحت تاثیر عقاید این دین قرار گرفت و شاهکارهای هنری،بازگو کننده آمال قلبی هنرمندان و کار ورزان در ساختمان کلیسا ها،هنوز هم به چشم می خورد.جالب این که در اغلب این آثار چوب بلوط که در شرائط طبیعی دوام زیاد دارد مورد استفاده قرار گرفته است.همانطور که قبلا گقته شد از زمان شروع قرون معاصر (حدود 200 سال پیش) صنایع چوب عصر جدیدی آغاز کرد و سرانجام در سال 1808 در انگلستان اولین ماشین چوب بری که شامل یک اره تسمه ای بود،که در پیرامون دو گردونه می چرخید،ساخته شد و تدریجا در سایر نقاط اروپا این روش معمول گردید.
از این تاریخ چهره تبدیل چوب در جهان عوض شد و چوب درختان قطور به سرعت به قطعات نازک برای مصارف مختلف قابل تبدیل شد و استفاد ه از چوب ابعاد عظیم و متنوعی پیدا کرد.
با کشف نیروی برق و سیستم تلگراف،ارتباط نقاط دور با یکدیگر و انتقال انرژی مشکلی ایجاد می کرد که این بار نیز تیرهای چوبی حامل سیم تنها راه حل بشمار می رفت بطوری که در اوایل قرن نوزدهم مصرف تیر ارتباطات بطور سر سام آوری بالا رفت و در حال حاضر هم اهمیت خود را حفظ کرده است
4
.
مصرف چوب به عنوان تکیه گاه (تراورس) خطوط قطار (ریل)،استفاده دیگری است که اهمیت چوب را در ارتباط انسانها در خشکی ها بازگو می کند.به علاوه ساختن انواع و اقسام محفظه های متحرک چوبی مثل واگن،اطاق ماشین،قطار و اتومبیل هر یک باز گو کننده نقش چوب در تکامل تمدن انسانها می باشد که تا حال حاضر همچنان بر قرار است و تا پایان جنگ جهانی اول حدود چهار هزار مورد مختلف برای کار برد چوب می شناختند.
مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی از اعصار باستانی ندارد.ولی طبق مطالعاتی که توسط کاوشگران انجام شده است مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریائی ها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح چوب را برای خانه سازی مصرف می کرده اند و البته استفاد ه از چوب در تهیه وسائل کشاورزی نیز رونق داشته است.ولی از زمان هخامنشیان که تاریخ مدون تری در دسترس می باشد مصرف چوب در امپراطوری ایران مشخص تر است و در سنگ نوشته هائی که ازتخت جمشید به دست آمده استفاده از چوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است.
در کیش زردشت همه جا احترام به درخت از دستورهای اصلی بشمار می رفته است و بطوری که از آثار سنگی تخت جمشید و اشعار قدیمی بر می آید درختان سرو،گز و کنار مقدس بوده اند.در عصر هخامنشیان افزار و ارابه های جنگی از چوب ساخته می شد و مورخین یونانی پیروزی کورش را در فتح سارد مدیون ارابه های چوبی و برجهای چوبی برای حمله به قلاع دشمن میدانند.واضح است که تسلط هخامنشیان بر سرزمینهای اطراف دریای سیاه و مدیترانه نیز مرهون وجود کشتیهای عظیم و تجهیزات کافی حمل و نقل چوبی بوده است.
از دوره اشکانیان آثار مدونی در دست نیست و ساسانیان بیشتر در معماری (طرح ساختمانهای گنبدی شکل و طاق بازار )شکار،جنگ افزار و آلات موسیقی،از چوب استفاده می کرده اند.مثلا بربط که شکم بزرگی داشته است،بهترین ساز موسیقی زمان ساسانیان بوده و مادر سازهای شکم دار امروزی نظیر تار،سه تار،کمانچه،ویلون سل و غیره است
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
1
پاراوان چوبی
تاریخچه هنر معرق روی چوب
مقدمه تاریخی
معرق در معنای کلام «اصولاً هر چیز رگه دار را گویند » ولی مفهوم آن در این نوع بخصوص هنر، ایجاد نقش ها و طرح های زیبایی است که از دوربری و تلفیق چوب های رنگی روی زمینه ای از چوب یا پلی استر سیاه شکل می گیرد.
تاریخ پیدایش این هنر به درستی مشخص نیست؛ ولی از تطبیق آن با هنر کاشی کاری ، بدون شک رابطه این دو هنر را درمی یابیم. برای آشنایی با ریشه ی این هنر ، صحبت از تاریخ تکوین به میان می آید و به عنوان مقدمه می توان از گنبد سرخ مراغه که در زمان ایلخانیان ساخته شده است، یاد کرد؛ این گنبد نوع بسیار ساده ی کاشی کاری بدین سبک است.
کاشی کاری معرق در دوران مغول نیز به همین منوال بود و تداول آن در عصر صفوی به اوج شکوفایی خود رسید و آثار ارزنده ای در هنر کاشی کاری پدید آمد. این شکوفایی در زمان افاغنه و زندیه رو به افول نهاد. در دوران قاجاریه نیز کاشی کاری معرق، تقلیدی ناقص از آثار گذشتگان بود. تا این دوران نقشهایی که در کاشی کاری معرق به کار برده می شد نقش های اسلیمی بود. اما با سفر عده ای از هنرمندان به اروپا و گرایش آنان به هنر و فرهنگ اروپایی، تغییرات و دگرگونی های بسیاری در نقشهای کاشی کاری به عمل آمد و از آن پس طرح انسان و دیگر اشکال مانند اسلحه جنگی در هنر کاشی کاری دوران قاجاریه نمایان شد .
از آن دوران تا به امروز، این هنر، چونان گذشته رونق نداشته است و تنها عده ی کمی از هنرمندان در زنده نگهداشتن آن کوشا بوده اند.
2
وجه تشابه کاشی کاری معرق با معرق کاری روی چوب در شیوه ی عمل است که در هر دو ، نقش ها از ترکیب قطعات رنگی جنس مورد نظر شکل می گیرد.
یکی از نمونه های قدیمی موجود آمیزه ی این دو هنر، دری قدیمی و بزرگ، متعلق به عصر قاجاریه است که در ضلع شمال غربی محوطه وزارت آموزش و پرورش فعلی قرار دارد. ارتفاع این ساختمان در حدود چهار و نیم متر و عرض آن سه متر است و سردری نیم دایره در بالای آن قرار گرفته است. هر طرف این در به سه قسمت مربع شکل تقسیم شده است:
مربع بالایی آن شیشه و دو مربع پایینی چوب برجسته و مسطحی است که نقشهای اسلیمی معرق کاری شده در این قسمت جای گرفته است.
سابقه ی معرق کاری و آموزش آن در اداره کل هنرهای سنتی به سال 1309 ه . ش برمی گردد. در آن سال به پایمردی استاد حسین طاهرزاده بهزاد ، گروهی از هنرمندان نام آور هنرهای سنتی از سراسر کشور در تهران گرد هم آمده و مدرسه صنایع مستظرفه را بنیاد گذاشتند. این مؤسسه از دیرباز تا به امروز با عنوان های گوناگونی مانند: مدرسه صنایع قدیمه و هنرستان هنرهای ملی، اداره هنرهای ملی و مدتی نیز به عنوان یکی از واحدهای اداره کل آفرینش هنری و ادبی در وزارت فرهنگ و هنر سابق، در تعالی و تکامل هنرهای سنتی سهم بسزایی داشته است. این اداره کل در سال 1346 به اداره ی کارگاه های هنری تغییر نام داد و سرانجام در سال 1357 به عنوان یکی از واحدهای دفتر پژوهش و آفرینش به حیات خود ادامه داد . پس از پیروزی انقلاب، اداره ی مذکور به اداره ی کارگاه های هنری تغییر نام یافت و فعالیت های خود را در اداره ی کل هنرهای سنتی دنبال کرد. تا این زمان هنرجویان آن را منحصراً افراد علاقه مندی تشکیل می دادند که طی فراگیری به استخدام رسمی درمی آمدند.
4
از سال 1360 به استناد موافقتنامه معاونت فرهنگی وقت، واحد آموزش مستقلی برای تعلیم هنرهای سنتی آغاز به کارکرد و سرانجام در سال 1362 تأسیس رسمی اداره آموزش این اداره کل، برای عموم مشتاقان به فراگیری هنرهای سنتی، سرآغاز نوینی بر تداوم این هنرها شد و در کنارآن کارگاه منبت و معرق به سرپرستی استاد سید کمال میرطیبی همچنان به فعالیت های هنری خود ادامه داد.
در طی سالیان، معرق همپای حرکت زمان پیشرفت کرد و تحولات و نوآوری های مختلفی در آن پدیدار شد. برای آشنایی با مسیر حرکت این هنر، باید به اولین کارگاه منبت و معرق اشاره کرد که در سال 1310 تحت سرپرستی استاد احمد امامی، تأسیس شد باید اشاره کرد و همچنین از اساتید متقدمی چون پرویز زابلی، عباس شهمیرزادی ، علی و خلیل امامی ، و احمد رعنا یاد کرد. ابتدا اهم فعالیت آن کارگاه، منبت کاری بود و به تدریج در کنار آن هنر معرق نیز پای گرفت.
این هنر در آغاز برای تزئین سطح میز، بوفه، در و تکیه گاه صندلی به کار برده می شد، و تنها نقش های اسلیمی یا گره یا پنج رنگ محدود چوب های آبنوس، فوفل ، گلابی، سنجد و توت مورد استفاده قرار می گرفت و گاه برای تنوع، از برش های خاتم برای اشباع نقش ها استفاده می کردند. رنگ خاتم ها به همان پنج رنگ فوق الذکر محدود بود و به خاتم چوبی شهرت داشت.
در آن ایام، شیوه معرق کاری در مقایسه با روش امروزی بسیار متفاوت بود و بیشتر به روش معرق هندی اجرا می شد. بدین طریق که هنرمندان ابتدا به وسیله کارد مخصوص منبت، محل قرار گرفتن نقش ها را روی شیء مورد نظر مطابق طرح می کندند و سپس نقش ها را از چوب های رنگی به وسیله ی مته ای که اختصاص به تعمیر چینی داشت و سوهان های مخصوص و ارّه ای به نام چکی، دوربُری می کردند و در محل مقرر قرار می دادند.
4
نخستین تاریخی که در مورد اشباع نقش های کنده شده به وسیله چوب های رنگی موجود است تابلویی مربوط به سال 1313 با نقش دوسوار کار است که به وسیله احمد رعنا ساخته شده و متعاقب آن تابلوی دیگری مربوط به سال 1314 با نقش یک زن است که توسط عباس شهمیرزادی اجرا شده است. هم اکنون دو تابلوی مذکور در نمایشگاه اداره کل هنرهای سنتی نگهداری می شوند.
عباس شهمیرزادی هنگام اجرای تابلوی بعدی خود ، به جای کندن سطح چوب به فکر ایجاد زمینه در اطراف نقش ها افتاد و از کنار هم قرار دادن قطعات چوب زمینه ای در اطراف نقش ها به وجود آورد. این تابلو، با مقطع بیضی، نشانگر نقش دو زن بود .
نخستین نمونه های موجود این روش، دو تابلوی مربوط به سالهای 1317 و 1319 است که نقش پیکار دو سوار با یک شیر را نشان می دهد. این تابلوها مربوط به امتحان کلاس معرق «علی و خلیل امامی» است و هم اکنون در موزه هنرهای ملی نگهداری می شوند.
به دنبال این دگرگونی ها، در سال 1316 احمد رعنا با اثر ابداعی خود به نام شکارگاه، معرق را از حالت مسطح خارج کرد و به صورت نیم برجسته مطرح نمود که همین شیوه تا امروز با نام منبت معرق متداول است. زمینه ی فکری این نوآوری از نقش های منبت کاری شده ی درهای کاخ مرمر شکل گرفت.
تا سال 1334 اجرای معرق با همان پنج رنگ محدود، متداول بود تا این که محمد طاهر امامی که در پی تنوع رنگ بیشتری در معرق بود ، در اندیشه ی به کارگیری مواد شیمیایی رنگی شد و جهت آزمون، نقش هایی روی یک راکت تنیس روی میز با استفاده از مواد یاد شده به وجود آورد. بدین منوال در پی شناسایی گوناگونی ِ رنگ، انواع چوب های صنعتی شناخته شد. ( این پی گیری همچنان ادامه دارد. )
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 48 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
تاریخچه مصرف چوب:
چوب یکی از اولین موادی است که بطور طبیعی و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است. مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی از اعصار باستانی ندارد. ولی طبق مطالعاتی که توسط کاوشگران انجام شده است. مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریائیها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح چوب را برای خانهسازی مصرف کردهاند و البته استفاده مدرنتری در دسترس میباشد. مصرف چوب در امپراطوری ایران مشخصتر است و در سنگ نوشتههایی که از تخت جمشید به دست آمده استفاده ازچوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است.
از دوره اشکانیان آثار مدونی در دست نیست و ساسانیان بیشتر در معماری (طرح ساخمانهای گنبدی شکل و طاق بازار) از چوب استفاده میکردهاند. پس از پیشرفت دین حنیف اسلام در ایران آثاری را در ساختمانهای مساجد، فرارها و اماکن مقدسه نظیر درب، منبر، کندهکاریها و شبکهبندیها یافت که اکثر آنها تا سالهای اخیر با وسائل دستی بوجود میآمده است و همانطور که صنایع چوب با پیدایش ماشین اره در اروپا تحول تازهای یافت، در سایر نواحی دنیا به مرور زمان دستگاههای دستی تبدیل چوب به ماشینهای تبدیل تغییر یافت و در ایران نیز ابتدا چوببریها و سپس سایر کارخانههای تبدیل چوب مثل کبریتسازی، تخته چند لایهسازی، فیبرسازی، تخته خرده چوبسازی، مقواسازی و غیره آغاز به کار کردند که عموما قدمت آنها به 50 سال هم نمیرسد.
3
تعریف چوب و ساختمان درونی آن1:
تعریف چوب بسته به اینکه این ماده را در چه قسمت بخواهیم مورد مطالعه قرار دهیم فرق میکند و بطور کلی میتوان سه تعریف برای آن به کار برد:
الف – تعریف گیاه شناسی:
چوب عبارتست ازت مجموعهای از بافتهای ثانویه لینینی شده گیاهان آوندی که در بین مغز و لایه زاینده (کالبسیوم) ساقه و ریشه و شاخهها قرار میگیرد. نظیر چوب راش، صنوبر، گلابی، کاج، انار و چنار و غیره.
ب- تعریف تجاری:
چوب عبارتست از قسمت داخلی ساقه، ریشه و شاخه درختان و درختچه که قابل تبدیل برای استفاده در مصارف گوناگون میباشد و میتوان با کار کردن بر روی آن به ارزش و مرغوبیت آن افزود نظیر تهیه تخته چند لایه از چوب راش.
ج- تعریف صنعتی:
چوب عبارتست از ماده جامد متخلخل فیبری شکل، که دارای ساختمان یاختهای سازمان یافته، هر سونا یکسان و ناهمگن میباشد و با توجه به این موضوع و اینکه این ماده حاصل زندگی درخت و دائما دستخوش تغییرات محیط است، در یک گونه بخصوص هم – خواصش در زمان و مکان تغییر مییابد. با توجه به تعریف فنی (صنعتی) چوب و خواص ویژه آن، این جسم دارای اختلافاتی با سایر مواد جامد میباشد که ذیلا از آنها نام برده میشود:
1) چوب ناهمگن میباشد. چون اجزاء تشکیل دهنده آن از انواع مختلف یاختهها مثل فیبر، اشعه چوبی (پارانشیم) و آوندها و غیره میباشد. بعلاوه هر یک از این عناصر در مواقع مختلف فصول رویش گیاهی شکل خاصی دارند. (نظیر چوب بهاره و تابستانه)
2) چوب هر سونا یکسان میباشد. چون بافتهای مختلف آن در جهات متفاوت قرار گرفتهاند. عدهای در جهت راستای درخت قرار دارند (مثل آوندها و الیاف) و عدهای در جهت عمود بر راستای درخت قرار گرفتهاند (مثل اشعه چوبی). از خاصیت هرسونا یکسان بودن و ناهمگنی چوب نتیجه
4
گیری میشود که چوب دارای سه جهت میباشد. جهت طولی که در جهت الیاف، آوندها و فیبر (در پهن برگان) و تراکئید (در سوزنی برگان) میباشد، که در واقع موازی با طول درخت است. جهت مماسی که برای توجیه بهتر آن میتوان گفت که چنانچه بخواهیم یک جزء تشکیل دهنده چوب نظیر فیبر چوبی را از لحاظ ضخامت اندازهگیری کنیم جهت خط اندازهگیری ما بطور موازی با خط مماس بر دایره سالانه قرار میگیرد و سرانجام جهت دیگر چوب، جهت شعاعی است که هم جهت با خط فرضی مستقیمی است که از ناحیه پوست به ناحیه مغز درخت متصل میشود.
3) چوب دارای ساختمان شیمیایی بخصوصی میباشد. غشاء یاختههای آن از مولکولهای درشت مواد کلوئیدی و رشتهای چون لینین و سلولز تشکیل یافته و وجود این مواد کلوئیدی در غشاء یاختهها و بین آنها عامل مهم جذب رطوبت در چوب میباشد. که کیفیت جاذبالرطوبه بودن را به این جسم میدهد. این خاصیت سبب میشود که:
اولا : چنانچه چوب در محیط مرطوبی واقع شود آب را به شدت به خود جذب میکند. ثانیا: چنانچه چوب در محیط خشکی قرار گیرد مقداری از آب خود را از دست بدهد. ودر هر دو حالت، خواص فیزیکی و مکانیکی آن هم تغییر پیدا میکند. بطوریکه با جذب آب ابعادش در جهات مختلف زیادتر، وزن مخصوصش بیشتر و پایداریش در برابر نیروهای مختلف کمتر میشود ولی در حالت دفع آب تغییر خواص ذکر شده برعکس میگردد.
کاربرد و اختصاصات چوب1
نکته قابل توهی که در مسیر تکاملی مصرف چوب در جهان در بین اقوام مختلف به چشم میخورد عبارتست از تجربیاتی که انسان از اعصار قدیم در حین کار با این جسم پیدا کرده است. با شناخت خواص چوب در برابر حرارت، الکتریسیته و صوت، این ماده دامنه مصرف بسیار گستردهتری کسب نمود و به عنوان عایق حرارت و الکتریسیته برای ساختن افزارهای مختلف، پوشش دیواره برای جلوگیری از انتقال حرارت و تشعشع حرارتی و تخفیف دهنده صوت مورد استفاده بیشتر قرار گرفت. ساختن کبریت جز با چوب و یا فرآورده
4
های آن میسر نیست. زیرا چوب هیچگاه در برابر تابش آفتاب و حرارت زیاد، به علت ضریب هدایت حرارتی بسیار کم و گرمای ویژه زیاد، داغ نمیشود و برعکس در حرارتهای پائین یخ نمیبندد. به همین ترتیب چون ضریب هدایت الکتریکی چوب کم است و یا بالعکس مقاومت الکتریکی زیادی دارد، عایق جریان الکتریسیته میباشد. از سوی دیگر چوب دارای خاصیت ایجاد طنین صوت میباشد و از اینرو برای ساخت آلات موسیقی نظیر عود، تار، کمانچه، سه تار، گیتار و غیره بهترین ماده تشخیص داده شده و از قدیم الایام مورد استفاده قرار میگرفته است. معهذا شناخت سایر خواص آکوستیک (صوتی) نظیر جذب و تخفیف شدت صوت و عایق بودن آن در برابر صدا سبب شده است که چوب و فرآوردههای چوبی به عنوان تنها ماده بیعیب در عایقکاری دیواره و سقف ساختمانهای مسکونی چندین طبقه مورد استفاده قرار گیرد و کاربرد چوب در این زمینه بخصوص در تالارهای سخنرانی، سینما و تئاتر واضحتر است. که در واقع یک نوع استفاده غیرسنتی از چوب به شمار میرود.
مقدمتا باید گفت که، در دید اول استفاده از چوب به دو شاخه استفاده سنتی و استفاده غیرسنتی (صنایع جدید) تقسیم میشود. در شاخه استفاده سنتی کلیه مصارفی که از اعضار قدیم انسان میشناخته است و امروز هم کم و بیش رواج دارد قرار داده میشود نظیر: استفادههای روستائی (داربست، قدیم، تیر و پایه در ساختمان) نرده بام، وسایل نخریسی و نساجی، در و پنجرههای توپر (از چوب ماسیو)، قایقهای به اشکال قدیم (که ماسیو یا توده چوب برای ساختن آن به کار میرود)، گهواره، تابوت و اشیاء خانگی، درودگری، کارگاهی، کندهکاری و صنایع دستی چوب که در اکثر این موارد ممکن است چوب به شکل طبیعی خود (خام) مصرف گردد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 48 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
تاریخچه مصرف چوب:
چوب یکی از اولین موادی است که بطور طبیعی و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است. مصرف چوب در ایران تاریخ مدونی از اعصار باستانی ندارد. ولی طبق مطالعاتی که توسط کاوشگران انجام شده است. مردمان بومی ایران قبل از مهاجرت آریائیها از حدود 4200 سال قبل از میلاد مسیح چوب را برای خانهسازی مصرف کردهاند و البته استفاده مدرنتری در دسترس میباشد. مصرف چوب در امپراطوری ایران مشخصتر است و در سنگ نوشتههایی که از تخت جمشید به دست آمده استفاده ازچوب سدر در پوشش و تزئینات کاخها مشخص شده است.
از دوره اشکانیان آثار مدونی در دست نیست و ساسانیان بیشتر در معماری (طرح ساخمانهای گنبدی شکل و طاق بازار) از چوب استفاده میکردهاند. پس از پیشرفت دین حنیف اسلام در ایران آثاری را در ساختمانهای مساجد، فرارها و اماکن مقدسه نظیر درب، منبر، کندهکاریها و شبکهبندیها یافت که اکثر آنها تا سالهای اخیر با وسائل دستی بوجود میآمده است و همانطور که صنایع چوب با پیدایش ماشین اره در اروپا تحول تازهای یافت، در سایر نواحی دنیا به مرور زمان دستگاههای دستی تبدیل چوب به ماشینهای تبدیل تغییر یافت و در ایران نیز ابتدا چوببریها و سپس سایر کارخانههای تبدیل چوب مثل کبریتسازی، تخته چند لایهسازی، فیبرسازی، تخته خرده چوبسازی، مقواسازی و غیره آغاز به کار کردند که عموما قدمت آنها به 50 سال هم نمیرسد.
3
تعریف چوب و ساختمان درونی آن1:
تعریف چوب بسته به اینکه این ماده را در چه قسمت بخواهیم مورد مطالعه قرار دهیم فرق میکند و بطور کلی میتوان سه تعریف برای آن به کار برد:
الف – تعریف گیاه شناسی:
چوب عبارتست ازت مجموعهای از بافتهای ثانویه لینینی شده گیاهان آوندی که در بین مغز و لایه زاینده (کالبسیوم) ساقه و ریشه و شاخهها قرار میگیرد. نظیر چوب راش، صنوبر، گلابی، کاج، انار و چنار و غیره.
ب- تعریف تجاری:
چوب عبارتست از قسمت داخلی ساقه، ریشه و شاخه درختان و درختچه که قابل تبدیل برای استفاده در مصارف گوناگون میباشد و میتوان با کار کردن بر روی آن به ارزش و مرغوبیت آن افزود نظیر تهیه تخته چند لایه از چوب راش.
ج- تعریف صنعتی:
چوب عبارتست از ماده جامد متخلخل فیبری شکل، که دارای ساختمان یاختهای سازمان یافته، هر سونا یکسان و ناهمگن میباشد و با توجه به این موضوع و اینکه این ماده حاصل زندگی درخت و دائما دستخوش تغییرات محیط است، در یک گونه بخصوص هم – خواصش در زمان و مکان تغییر مییابد. با توجه به تعریف فنی (صنعتی) چوب و خواص ویژه آن، این جسم دارای اختلافاتی با سایر مواد جامد میباشد که ذیلا از آنها نام برده میشود:
1) چوب ناهمگن میباشد. چون اجزاء تشکیل دهنده آن از انواع مختلف یاختهها مثل فیبر، اشعه چوبی (پارانشیم) و آوندها و غیره میباشد. بعلاوه هر یک از این عناصر در مواقع مختلف فصول رویش گیاهی شکل خاصی دارند. (نظیر چوب بهاره و تابستانه)
2) چوب هر سونا یکسان میباشد. چون بافتهای مختلف آن در جهات متفاوت قرار گرفتهاند. عدهای در جهت راستای درخت قرار دارند (مثل آوندها و الیاف) و عدهای در جهت عمود بر راستای درخت قرار گرفتهاند (مثل اشعه چوبی). از خاصیت هرسونا یکسان بودن و ناهمگنی چوب نتیجه
4
گیری میشود که چوب دارای سه جهت میباشد. جهت طولی که در جهت الیاف، آوندها و فیبر (در پهن برگان) و تراکئید (در سوزنی برگان) میباشد، که در واقع موازی با طول درخت است. جهت مماسی که برای توجیه بهتر آن میتوان گفت که چنانچه بخواهیم یک جزء تشکیل دهنده چوب نظیر فیبر چوبی را از لحاظ ضخامت اندازهگیری کنیم جهت خط اندازهگیری ما بطور موازی با خط مماس بر دایره سالانه قرار میگیرد و سرانجام جهت دیگر چوب، جهت شعاعی است که هم جهت با خط فرضی مستقیمی است که از ناحیه پوست به ناحیه مغز درخت متصل میشود.
3) چوب دارای ساختمان شیمیایی بخصوصی میباشد. غشاء یاختههای آن از مولکولهای درشت مواد کلوئیدی و رشتهای چون لینین و سلولز تشکیل یافته و وجود این مواد کلوئیدی در غشاء یاختهها و بین آنها عامل مهم جذب رطوبت در چوب میباشد. که کیفیت جاذبالرطوبه بودن را به این جسم میدهد. این خاصیت سبب میشود که:
اولا : چنانچه چوب در محیط مرطوبی واقع شود آب را به شدت به خود جذب میکند. ثانیا: چنانچه چوب در محیط خشکی قرار گیرد مقداری از آب خود را از دست بدهد. ودر هر دو حالت، خواص فیزیکی و مکانیکی آن هم تغییر پیدا میکند. بطوریکه با جذب آب ابعادش در جهات مختلف زیادتر، وزن مخصوصش بیشتر و پایداریش در برابر نیروهای مختلف کمتر میشود ولی در حالت دفع آب تغییر خواص ذکر شده برعکس میگردد.
کاربرد و اختصاصات چوب1
نکته قابل توهی که در مسیر تکاملی مصرف چوب در جهان در بین اقوام مختلف به چشم میخورد عبارتست از تجربیاتی که انسان از اعصار قدیم در حین کار با این جسم پیدا کرده است. با شناخت خواص چوب در برابر حرارت، الکتریسیته و صوت، این ماده دامنه مصرف بسیار گستردهتری کسب نمود و به عنوان عایق حرارت و الکتریسیته برای ساختن افزارهای مختلف، پوشش دیواره برای جلوگیری از انتقال حرارت و تشعشع حرارتی و تخفیف دهنده صوت مورد استفاده بیشتر قرار گرفت. ساختن کبریت جز با چوب و یا فرآورده
4
های آن میسر نیست. زیرا چوب هیچگاه در برابر تابش آفتاب و حرارت زیاد، به علت ضریب هدایت حرارتی بسیار کم و گرمای ویژه زیاد، داغ نمیشود و برعکس در حرارتهای پائین یخ نمیبندد. به همین ترتیب چون ضریب هدایت الکتریکی چوب کم است و یا بالعکس مقاومت الکتریکی زیادی دارد، عایق جریان الکتریسیته میباشد. از سوی دیگر چوب دارای خاصیت ایجاد طنین صوت میباشد و از اینرو برای ساخت آلات موسیقی نظیر عود، تار، کمانچه، سه تار، گیتار و غیره بهترین ماده تشخیص داده شده و از قدیم الایام مورد استفاده قرار میگرفته است. معهذا شناخت سایر خواص آکوستیک (صوتی) نظیر جذب و تخفیف شدت صوت و عایق بودن آن در برابر صدا سبب شده است که چوب و فرآوردههای چوبی به عنوان تنها ماده بیعیب در عایقکاری دیواره و سقف ساختمانهای مسکونی چندین طبقه مورد استفاده قرار گیرد و کاربرد چوب در این زمینه بخصوص در تالارهای سخنرانی، سینما و تئاتر واضحتر است. که در واقع یک نوع استفاده غیرسنتی از چوب به شمار میرود.
مقدمتا باید گفت که، در دید اول استفاده از چوب به دو شاخه استفاده سنتی و استفاده غیرسنتی (صنایع جدید) تقسیم میشود. در شاخه استفاده سنتی کلیه مصارفی که از اعضار قدیم انسان میشناخته است و امروز هم کم و بیش رواج دارد قرار داده میشود نظیر: استفادههای روستائی (داربست، قدیم، تیر و پایه در ساختمان) نرده بام، وسایل نخریسی و نساجی، در و پنجرههای توپر (از چوب ماسیو)، قایقهای به اشکال قدیم (که ماسیو یا توده چوب برای ساختن آن به کار میرود)، گهواره، تابوت و اشیاء خانگی، درودگری، کارگاهی، کندهکاری و صنایع دستی چوب که در اکثر این موارد ممکن است چوب به شکل طبیعی خود (خام) مصرف گردد.