ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
مقدمه
متاسفانه پلاستیک ها غالبا" در طبیعت قابل تجزیه نیستند و از این رو یکی از آلوده کنندگان زیست محیطی محسوب می شوند.
ظروف گیاهی ( پوسیدنی)
استفاده از پلاستیک های تخریب پذیر در صنعت
بسته بندی، ضمن حفظ خصوصیات
پلاستیک های معمولی در طول عمر مفید خود، پس از مدت زمان مشخص به وسیله میکرو ارگانیسم ها در فرآیند کمبوست به محصولات طبیعی مانند آب،اتان و CO2 و.... تبدیل می شوند و هیچ گونه اثر منفی زیست محیطی از جمله عناصر سنگین و مواد سمی بر جای نمی گذارند.
از نظر ظاهری سفید یا بی رنگ هستند ، طعم و بوی خاصی ندارند البته در برخی از موارد باید رنگبری انجام شود.
این پلیمرها در طی سه دهه اخیر در تحقیقات بنیادی و صنایع شیمیایی و دارویی بسیار مورد توجه قرار گرفتهاند. زیست تخریب پذیری به معنای تجزیه شدن پلیمر در دمای بالا طی دوره مشخص میباشد که بیشتر پلی استرهای آلیفاتیک استفاده میشود. از این پلیمرها در سیستمهای آزاد سازی دارویی با رهایش کنترل شده یا در اتصالات ، مانند نخ ها
2
ی جراحی و ترمیم شکستگی استخوا ها و کپسول های کاشتی استفاده میشود.
تولید پلاستیک های قابل بازیافت ( زیست تخریب پذیر )
یکی از مواد مصنوعی که تولید آن در انواع و کاربردهای مختلف روز به روز در حال افزایش است، پلاستیک و ترکیبات پلاستیکی است. پلاستیک که یکی از بهترین مصنوعات بشری محسوب میشود هم اکنون به معضل بزرگی برای محیطزیست و بشر امروزی تبدیل شدهاند.اطرافمان پر از پلاستیک شده است، به هر نقطهای که میرویم حتی در بعضی اوقات در دل طبیعت این ماده به عنوان نشانهای از حضور بشر در آنجا بر جای ماندهاند و مشکلاتی را نیز به ارمغان آورده که بارزترین آنها آلودگیهای بصری و زیست محیطی و خسارتهای جبرانناپذیر بر آب، خاک، هوا و جانداران است. پلاستیک از عمدهترین آلایندهای محیطزیست است.
ازدیاد مصرف این ماده طی دو دهه اخیر بهطور فزایندهای در جهان محسوس است. براساس برآوردهای صورت گرفته همه ساله بیش از یکصد میلیون تن پلاستیک در دنیا تولید میشود. علت آن نیز توسعه صنایع پتروشیمی و نفت و تغییر در الگوهای مصرف بشر است. کشور ما نیز به خاطر داشتن منابع نفتی و تولیدات پتروشیمی فراوان، یکی از عمده تولیدکنندگان مواد پلاستیکی به شمار میرود. در ایران سالیانه مقادیر زیادی لوازم پلاستیکی تولید میشود.
4
میزان پلاستیکهای تجاری همچون PE، PVC، PS، PP و... مصرف شده در کشور در سال 1365 حدود 220 هزار تن بوده و هم اکنون این رقم از مرز 1 میلیون تن فراتر رفته است. از این میزان هر ساله حدود 50-30 درصد ضایعات وارد پسماندها و زبالهها میشود که از نظر زیستمحیطی و اقتصادی بسیار حائز اهمیت است.
مواد پلاستیکی موادی هستند که از مولکولهای بزرگ مواد آلی بهطور مصنوعی و از طریق واکنشهای ویژه تهیه میشوند. اکثر پلاستیکهای معمول در بازار از فرآوردههای نفتی و زغال سنگ تولید شده و غیرقابل بازگشت به محیط هستند. به علت سبکی وزن و عدم شکستگی و همچنین هزینه مناسب تولید، استفاده از پلاستیک امروزه بسیار رایج است.
مواد پلاستیکی دارای ارزش حرارتی بالایی بوده و از نظر بیولوژیکی تجزیه آنها به سختی انجام میگیرد، باکتریها به ندرت آنها را مورد حمله قرار میدهند به طوری که این مواد مدت بسیار طولانی بدون تغییر در کمپوست برجای مانده و به آسانی از بین نمی روند. استفاده از این مواد در سالهای اخیر جهت ساخت ظروف یکبار مصرف و همچنین مصالح ساختمانی همچون کفپوش، لوله و اتصالات، ایزولاسیون، ماشین و ابزارآلات، چسبها و... افزایش یافته است.
به کارگیری این مواد در بستهبندی به جای کاغذ یا کارتن یا کاربرد آن به جای شیشه و چوب نیز از دیگر علل ازدیاد تولید پلاستیک در عصر حاضر است. در بسیاری موارد نیز مواد پلاستیکی با سایر مواد مخلوط شده و مورد استفاده قرار میگیرند. به منظور رفع این مشکل محققان در پی تولید پلاستیکهای زیست تخریبپذیر محیط دوست از منابع تجدید شونده و جایگزین کردن آنها هستند. هر چند که ممکن است سالهای زیادی زمان لازم باشد که بشر بتواند تمام محصولات فعلی خود را جایگزین با محصولات محیط دوست کند.
5
واژه زیست تخریبپذیر در واقع به موادی اطلاق میشود که به سادگی توسط فعالیت موجودات زنده به ریز واحدهای سازنده خود تجزیه شده و در محیط باقی نمیمانند. در فرایند ساخت پلاستیکهای زیست تخریبپذیر تولید پلیمرهای زیستی نقش بسزایی دارد.
چون این موارد اساس طبیعی دارند، بنابر این توسط سایر موجودات نیز مورد مصرف قرار میگیرند. اگرچه فرآیند «زیست تخریبپذیری» به آرامی درمحیطهای خاکی و آبی انجام میگیرد ولی به دلیل آن که دیگر لازم نیست هزینه چندانی صرف تصفیه مواد زائد ورودی به طبیعت شده و طبیعت طی چرخه ذاتی خود این مواد را بهطور کامل تخریب میکند حائز اهمیت است برای تولید هرچه بیشتر این پلیمرها دو دیدگاه کلی باید مدنظر قرار گیرد:
۱- دید زیست محیطی: در واقع این مواد باید به گونهای باشند که سریعاً مورد تجزیه قرار گرفته و به راحتی با برنامههای مدیریت پسماندها و بازیافت از محیط خارج شوند.
2- دید صنعتی: این مواد باید دارای دوام و کارایی کافی و مناسب بوده و قیمت تمام شده آنها نیز مناسب و در مجموع استفاده از آنها مقرون به صرفه و اقتصادی باشد.
علاوه بر راهحلهایی جهت اصلاح مواد رایج موجود در پلاستیک نظیر استفاده از پلیمرهای طبیعی در ساخت آنها، استفاده صحیح و بهجا از این مواد و ترویج الگوهای صحیح مصرف و همچنین برنامهریزی جهت بازیافت و دفع مناسب این مواد، از دیگر راهکارهای مناسب ارایه شده است که مخاطرات استفاده روزافزون پلاستیک را برای انسان و طبیعت کاهش خواهند داد. ساز و کار ذاتی و درونی طبیعت و توانایی خود تنظیمی آن، نمیتواند بر مشکلات ناشی از آلایندههای نوظهوری که سنخیت چندانی با طبیعت ندارند، غلبه کند. بشر برای این که بتواند محیطی راحت و آرام برای خود بسازد، باید همواره همراه و هماهنگ با طبیعت گام برداشته و از منابع و ذخایر آن بهطور متعادل بهرهبرداری کند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 28 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
مقدمه
پلاستیک ها گروهی از مواد غذایی هستند که به گروه بزرگتری موسوم به بسپارها تعلق دارند. بسپار مولکول غول آسایی است که از هزاران مولکول کوچکتر تشکیل شده است، این مولکول های کوچک این خاصیت منحصر به فرد را دارند که می توانند با هم ترکیب شده مولکول های بزرگ به وجود آورند. مولکول های دارای این خاصیت تکپار و فرآیند ترکیب آنها برای ایجاد مولکول های غول آسا بسپارش نام دارد. این لغت از دو بخش «پار» به معنی تکه، و «بس» به معنی بسیار گرفته شده است. بنابراین، تکپار به معنی یک تکه و بسپار به معنی تعداد بسیاری تکه می باشد. بعضی بسپارها از دهها هزار تکپار تشکیل شده اند، این تعداد به نوع بسپار و آنچه تولید کننده می خواهد بستگی دارد. قبل از بررسی پلاستیک ها باید این مولکول های بزرگ موسوم به بسپار را بررسی کنیم.
بسپارها در واقع دو دسته اند، بسپارهای طبیعی و بسپارهای مصنوعی. اگر تمام توان کارخانه های سازنده بسپارهای دنیا «که کم نیستند و مقادیر زیادی بسپار تولید می کنند» را روی هم بگذاریم تولیدشان در مقابل بسپارهایی که مادر طبیعت می سازد ناچیز است. این بسپارهای طبیعی عبارتند از سلولز «بخش اصلی چوب، گیاهان و پنبه که تقریباً سلولز شکل خالص است» چرم، پشم، ابریشم و پوست. سلولز چوب تقریباً ماده اصلی کاغذ و محصولات کاغذی مثل مقواست. می بیند که بسپارها و فرآورده های آنها چقدر در ساختن بناها، لباس و دیگر مایحتاج جامعه به کار می روند.
3
انواع بسپارهای مصنوعی
بسپارهای مصنوعی را نیز می توان به دو بخش تقسیم کرد: لاستیک ها و پلاستیک ها. گرچه خیلی ها ادعا می کنند که لاستیک در واقع یک پلاستیک گرماسخت (Thermoset) است که بعداً تعریف خواهد شد، ولی جامعه قبول دارد که لاستیک و پلاستیک دو مادة متفاوت هستند. البته می دانید که پلاستیک هایی هستند که خاصیت کشسانی دارند «یعنی می توان بخشی از آنها را کشید و رها کرد تا به اندازه اول برگرداند و به لاستیک شباهت دارند.
بسپارش
H
H
C
C
H
H
فرآیند بسپارش فرآیند بسیار ویژه ای است که در آن تنها چند ترکیب موسوم به تکپار شرکت دارند. این فرآیند شیمیایی ویژه، این تکپارها را به هم پیوند داده مولکول جدیدی به وجود می آورد که در آن تکپار تکرار شده است. بیایید با بررسی متداول ترین تکپار، اتیلن، چگونگی واکنش آن را بررسی کنیم. فرمول مولکولی اتیلن C2H4 است و فرمول ساختمانی زیر را دارد.
آنچه اتیلن و دیگر تکپارها را از بقیه ترکیب ها متمایز می کند این است که تحت شرایط خاصی از دما، فشار و افزودن مواد شیمیایی خاصی برای شروع و کنترل آهنگ فرآیند برای آنها اتفاق خاصی رخ می دهد. با بسپارش این تکپار پیوند دوگانة مشخصه آلکن دستخوش تغییر بزرگی می شود. به جای این که هر دو پیوند بشکند، چیزی که در احتراق رخ می دهد، «تکپارها در شرایط معمولی می سوزند» تنها یک پیوند شکسته و دو الکترون پیوند شکسته شده به لایه آخر اتم های کربن رفته، هر اتم کربن یک الکترون زوج نشده پیدا می کند. برای تمام مولکول های شرکت کننده در واکنش همین اتفاق رخ می افتد. می دانیم که مولکولی با الکترون های زوج نشده بسیار ناپایدار است، بنابراین می توان این مولکول ها را رایکال های آزاد به حساب آورد. چون تمام این مولکول ها آمادة واکنش اند و تنها چیزی که می توانند با آن واکنش کنند رادیکال های آزاد مشابه خودشان است، با مولکول های مشابه ترکیب می شوند. در فرآیند بسپارش این واکنش به دقت کنترل می شود، به نحوی که تمام تکپارها با هم به رادیکال آزاد تبدیل نشوند بلکه این عمل با آهنگ کنترل شده ای انجام شود. اگر این فرآیند کنترل نشده انجام شود، حاصل، انفجار مخربی موسوم به
3
«فرار بسپارش» خواهد بود.
در فرآیند کنترل شده، بسپارش با آهنگ تعیین شده توسط مهندس شیمی پیش می رود، تا بسپاری با خواص مطلوب به دست آید.
با شکست پیوند دوگانه، دو الکترون زوج نشده در دو طرف اتم های کربن قرار می گیرد و شکل ساختمانی زیر به وجود می آید.
H
H
C
C
H
H
برای این که در حمل و نقل تکپارها انفجار فرار بسپارش رخ ندهد، با تکپارها ماده ای موسوم به بازدارنده مخلوط می شود که از شروع بسپارش جلوگیری می کند. اگر بازدارنده به تکپار افزوده نشود یا پس از افزودن در طی یک وضعیت اضطراری تبخیر شود، احتمال بسپارش آنی تمام تکپارهای موجود در تانک وجود دارد و وضعیت بسیار خطرناکی پیش می آید. تکپارها با هم واکنش انجام داده انرژی حرارتی آزاد می کنند، این حرارت سرعت واکنش را زیاد می کند و واکنش به سرعت از کنترل خارج شده انفجاری شبیه BLEVE پیش می آید. بسیاری از تکپارها گازهایی هستند که به سادگی مایع می شوند، بنابراین به هر حال در معرض BLEVE هستند. به هر حال انفجار حاصل، هر اسمی که برایش بگذارید، تمام افراد واقع در منطقه
4
خطر را می کشد و خطرات مالی فراوانی به بار می آورد.