لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 61 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
1
2
پروتکل ها و سرویس های شبکه تهدیدها و راهکارهای امنیتی
فهرست
سرویس های شبکه
بررسی موردی چند سرویس شبکه
ARP
DHCP
DNS
FTP
SMB
3
سرویس های شبکه
پروتکل/سرویس
قوانینی که برای تبادل اطلاعات بین دو دستگاه در شبکه ها وجود دارد را پروتکل می گویند. از مهمترین پروتکل های شبکه می توان به TCP ، IP ، DNS و ... اشاره کرد.
پیاده سازی نرم افزاری پروتکل را سرویس گوییم. مثلا سرویس DNS پیاده سازی از پروتکل DNS می باشد.
در ادامه به بررسی برخی پروتکل های مهم و مشکلات امنیتی موجود در آن ها و راهکارهای امنیتی می پردازیم.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 38 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
پروتکل کیوتو
پیمان کیوتو ( Kyoto Protocol ) پیمانی است بینالملی به منظور کاهش صدور گازهای گلخانه ای ، که عامل اصلی گرم شدن کره زمین در دهههای اخیر محسوب میشوند. این پیمان که پیمان نامه ریو را تکمیل و ترمیم میکند در چارچوب سازمان ملل متحد شکل گرفت
آغاز انقلاب صنعتی در اوایل قرن 19
ایجاد تحول در بخش های گوناگون
افزایش نیاز بشر به انرژی و سوخت های فسیلی
انتشار حجم زیادی از گازهای گلخانه ای در جو کره زمین
شروع هشدارهای دانشمندان از اواخر دهه 70 میلادی
شکل گیری کنوانسیون تغییرات آب و هوا در ژوئن 1992 در برزیل
لازم الاجرا شدن آن از 21 مارس 1994
پدیده گلخانه ای و پیامد های آن بر جامعه جهانی
آب و هوای کره زمین در نتیجه تابش تشعشعات نور خورشید در تلاطم و جنبش است، این انرژی خورشیدی که به صورت اشعه مرئی به زمین میرسد حدود 30 در صد آن توسط لایه های بالایی اتمسفر به فضا منعکس میشود و بقیه به زمین میرسد، با برخورد این امواج به زمین امواج بصورت تشعشعات مادون قرمز با طول موج بلند به فضا منعکس میشود اما اینها با برخورد به مولکول های هوا یا همان گازهای گلخانه ای به زمین برمی گردند. این پدیده باعث تعدیل آب و هوا میشود و دمای 15 درجه سانتیگراد برای استمرار حیات در کره زمین را فراهم میکند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 38 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
1
2
پروتکل SSL
3
فهرست مطالب
مقدمه
معرفی پروتکل SSL
بررسی حملات انجام شده علیه SSL
4
مقدمه
5
تاریخچه
SSL1.0 اولین طراحی شرکت Netscape * سال 1994 میلادی.
این نسخه هیچگاه منتشر نشد !
SSL2.0 توسط شرکت Netscape طراحی و منتشر شد * اوایل سال 1995میلادی.
SSL3.0 توسط شرکت Netscape طراحی و منتشر شد * اوایل سال 1996 میلادی.
در ابتدای ماه می سال 1996 میلادی، توسعه SSL تحت مسئولیت IETF در آمد.
TLS1.0 اولین نسخه استاندارد پروتکل SSL * اوایل سال 1999 میلادی.
TLS1.1 برای رفع ضعفهای TLS1.0 منتشر شد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 20 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
پروتکل آموزش سلامت به مددجو
مراحل آموزش سلامت به مددجو
برای موفقیت در امر آموزش،باید از یک روش سیستماتیک استفاده کنیم:
ارزیابی فردی مددجو
تعیین نیاز های آموزشی مددجو
برنامه ریزی جهت آموزش
اجرای برنامه آموزشی
ارزشیابی فرایند آموزش
محور های اصلی آموزش به مددجو
آموزش زمان پذیرش شامل:
1- معرفی فرد آموزش دهنده به بیمار
2- آشنایی با محیط فیزیکی بخش، مقررات بیمارستان،روتین بخش (زمان غذا دادن، ساعات ملاقات، ساعات گرفتن علائم حیاتی روتین،زمان دارو دادن و...)
3- آموزش استفاده از وسایلی مانند:زنگ اخبار،تخت،تلفن،کلید های چراغ برق،تلویزیون و ...
پرستار ادمیت کننده،مسئول آموزش زمان پذیرش می باشد.
آموزش حین بستری
1- افزایش آگاهی بیماران در مورد خصوصیات بیماری (نام بیماری، فرایند بیماری، ریسک فاکتور ها، علائم و نشانه ها وعوارض)
2- افزایش آگاهی بیماران در مورد درمان بیماری ( معاینات لازم برای تشخیص بیماری،درمان های موجودبیماری(دارویی،جراحی)،انواع اقدامات پاراکلینیکی لازم (رادیولوژی،پاتولوژی،آزمایشگاه)، عوارض دارویی و روش برخورد با عوارض ،مراقبت قبل و بعداز اعمال جراحی و بیهوشی در صورت انجام و نحوه برخورد با آن، رژیم غذایی و ...)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 20 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..pptx) :
بررسی پروتکل های مسیریابی
1
مقدمه از وظایف لایه شبکه مسیریابی و هدایت بسته ها از مبدأ تا مقصد میباشد. انواع مسیر در مسیر یابی 1-مسیرهای مستقم: شبکه هایی را نشان میدهد که به طور مستقیم متصل هستند . 2-مسیرهای غیرمستقیم: نشان دهنده شبکه هایی است که از طریق یک یا چند دروازه قابل دستیابی هستند . 3-مسیرهای پیش فرض: شامل مسیرهای مستقیم یا غیرمستقیمی هستند که در صورت پیدا نشدن هیچ نگاشتی در جدول مسیریابی از آن استفاده میشود.
2
مسیر یابی ها در روترها با استفاده از جداول روتینگ صورت میگیرد که انواع این جداول عبارتند از: Neighbour-1 Link-State Data Base (LSDB)-2 Routing table-3 قراردادهای مسیریابی
Routing Protocol
Static
Dynamic
3
Static( 1-(ایستا Router(config)#ip route D ist Ip range Dist sub mask Next hope .
Dynamic ( پویا )-2
Distance Vectore( بردار فاصله )
RIP I – RIP II
IGRP (Cisco)
Link state( وضعیت لینک )
OSPF
IS-IS
Hybrid( (ترکیبی
EIGRP(Cisco)
next hope کارت شبکه از روتر بعدی است که همیشه هم رنج روتر ماست .
4
(Static) مسیریابی ایستا در این روش مسیریابی به صورت دستی توسط مدیر شبکه انجام میگیرد.تعاریف باید به صورت دستی در هر مسیر یاب وارد شود. معایب 1- تنظیم دستی در شبکه های کوچک با تعداد کم مسیریا ب برای مدیر نسبتاً ساده است اما در شبکه های بزرگ علاوه بر افزایش حجم جداول مسیریابی هماهنگی جهت بروز رسانی آنها مشکلتر شده می شود.2- مسیرهای ایستا نمی توانند خود را با شرایط جاری شبکه وفق دهند.3- تا زمانیکه مدیر شبکه مسیرهای ایستا را به صورت دستی بروز نکند بسته ها نمی توانند از مسیر دیگری بروند. این روش در برخی جاها میتواند مفید باشد 1- تعریف مسیری که به طور اتوماتیک در شبکه منتشر نمی شود .2- وقتی نیازی به سیاست های مسیر یابی پیچیده باشد.3- ایجاد شبکه با امنیت بالاتر.4- برای داشتن کارایی بیشتر در بهره وری از منابع.
5
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
بخشهای مختلف پروتکل پشته TCP/IP (Protocol Stack)
لایه دسترسی شبکه عملیات لایه فیزیکی و لایه پیوند داده مدل OSI را با هم تلفیق می کند . این لایه دربرگیرنده رسانه ارتباطی و پروتکل های ارتباطی برای انتقال فریم ها روی آن رسانه است .
پشته TCP/IP شامل چهار لایه است ( از بالا به پایین ) :
ـ لایه دسترسی به شبکه
ـ لایه ارتباطات اینترنتی
ـ لایه ارتباطات میزبان به میزبان
ـ لایه سرویس های کاربردی
▪ لایه دسترسی به شبکه
لایه دسترسی شبکه عملیات لایه فیزیکی و لایه پیوند داده مدل OSI را با هم تلفیق می کند . این لایه دربرگیرنده رسانه ارتباطی و پروتکل های ارتباطی برای انتقال فریم ها روی آن رسانه است . لایه دسترسی به شبکه در TCP/IP می تواند پروتکل های استاندارد صنعتی مثل
2
اترنت ۱۰ Base –T را استفاده کند .
ولی در بعضی از پشته ها این دسترسی به روشهای متفاوتی پیاده سازی خواهد شد . پشته NDIS (Network Driver Interface Specification ) که در ویندوز NT و شبکه های LANMAN استفاده شده ، اجازه می دهد که پروتکل های دسترسی به شبکه مختلفی بصورت قابل تعویضی با یک پشته TCP/IP استفاده شوند .
▪ لایه ارتباطات اینترنتی
لایه ارتباطات اینترنتی مسئول ایجاد ارتباط بین میزبانها است ، بدون توجه به لایه دسترسی به شبکه ای که بکار گرفته شده است . این لایه می بایست قادر به ارتباط برقرار کردن بین میزبانهای شبکه محلی و شبکه های گسترده باشد . بنابراین در این لایه باید یک آدرس بندی و پروتکل ارتباطی قابل مسیردهی داشته باشیم . لایه ارتباطات اینترنتی از IP برای آدرس دهی و انتقال داده ها استفاده می کند . بنابراین این لایه ذاتاً غیر اتصالی است و متناظر با لایه شبکه (Netwoek Layer) مدل OSI است . بعلاوه لایه ارتباطات اینترنتی مسئول فراهم آوردن همه اطلاعات لازم برای لایه دسترسی به شبکه به مـنـظور فرستادن فریمهایش به مقـصـد مـحـلی است ( یا مقـصد میـزبـان دیـگری یا مسیـریـاب) . بـنـابرایـن ، ایـن لایـه بـایـد پروتکل ARP ( Address Resolution Protocol) را هم در بر داشته باشد . پروتکل دیگری به نام RARP ( Reverse Address Resoulation Protocol ) برای آدرس دهی ایستگاههای بدون دیسکت (diskless) نیز وجود دارد که براین لایه تکیه دارد .
بعلاوه این لایه می بایست قادر به مسیریابی داده ها از طریق Internetwork به مقصدهای خود باشد . بنابراین ، این لایه دربرگیرنده پروتکل RIP (Routing Informatio Protocol) نیز می باشد که می تواند از ابزارهای روی شبکه پرس وجو هایی انجام دهد تا تعیین کند که بسته ها به یک مقصد مشخص چگونه باید مسیریابی شوند .
همچنین لایه ارتباطات اینترنت شامل قابلیتهایی برای میزبانها به منظور تبادل اطلاعات درباره مشکلات یا خطا ها در شبکه می باشد . پروتکلی که این ویژگی را پیاده سازی می کند ،
3
ICMP (Internet Control Message Protocol ) نام دارد و در نهایت ، لایه ارتباطات اینترنتی ویژگی Multicast را دربردارد (ویژگی که کار ارسال اطلاعات به چندین مقصد میزبان را در هر لحظه خواهیم داشت ) .
این فرآیند توسط پروتکل (Internet Group Management Protocol) پشتیبانی می شود.
لایه ارتباطات میزبان به میزبان : لایه ارتباطات میزبان به میزبان سرویسهای مورد نیاز برای ایجاد ارتباطات قابل اعتماد بین میزبانهای شبکه را پیاده سازی می کند و مطابق با لایه حمل و قسمتی از لایه جلسه مدل OSI است و در ضمن در برگیرنده قسمتی از کارهای لایه های نمایش و کاربردی نیز می باشد . لایه میزبان به میزبان شامل دو پروتکل است . اولین آن TCP (Transimission Control Protocol) می باشد . TCP توانائی برقراری سرویس ارتباط گرا بین میزبانها را فراهم می کند . آن شامل ویژگیهای زیر می باشد :
▪ قسمت بندی داده ها به بسته (Packets)
▪ ساخت رشته های داده از بسته ها
▪ دریافت تائید
▪ سرویس های سوکت برای ایجاد چندین ارتباط با چندین پورت روی میزبانهای دور
▪ بازبینی بسته و کنترل خطا
▪ کنترل جریان انتقال داده
▪ مرتب سازی و ترتیب بندی بسته
سرویس های TCP سرویس های ارتباط گرای قابل اعتمادی با قابلیتهای زیبای کشف خطا ها و مشکلات را فراهم می کنند .
پروتکل دوم در لایه میزبان به میزبان ،UDP (User Datagram Protocol) نام دارد . UDP برای فراهم کردن یک مکانیزم کاهش سرزیری شبکه در انتقال داده ها روی لایه های پائین تر طراحی شده است . هـر چند که این لایه هم مدیریت بسته و سرویس های مرتب سازی را ارائه می دهد ولی UDP نیاز به سرویس های قدرتمند ارتباط گرای
4
TCP مثل تائید ، کنترل جریان داده و مرتب سازی مجدد بسته ها برای انجام کارهای خود را دارد . UDP برای کاهش سرریزی پشته در برنامه های طراحی شده که سرویس های ارتباط گرای خود را توسط TCP پیاده سازی می کند . برای پیاده سازی پروتکل های TCP و UDP ، لایه میزبان به میزبان شامل API هایی (Application Programming Interfaces) برای بهره گیری از آنها می باشد .
لایه سرویس های کاربردی : لایه سرویس های کاربردی لایه دیگری است که به راحتی با مدل OSI مطابقت نمی کند . آن شامل قسمتهائی از لایه جلسه ، لایه نمایش و لایه کاربردی و بعلاوه فضای بالای پشته OSI که اصولاً برای فضای برنامه های کاربردی سیستم درنظر گرفته می باشد . لایه سرویسهای کاربردی شامل پروتکلهای سطح بالایی برای استفاده از پروتکلهای سطح پایین تر مثل TCP و UDP است . این سرویسها از آن پروتکلها برای ایجاد سرویسهای اینترنتی مثل موارد زیر استفاده می کنند :
▪ شبیه سازی پایانه یا (Telnet) Terminal Emulation
▪ انتقال فایل یا (FTP , TFTP) File Transfer
▪ مدیریت پست الکترونیکی یا (SMTP) Mail Management
▪ سرویس های WWW یا (HTTP) World Wide Web
▪ دسترسی به پوسته دور یا (RSH) Remote Shell Access
پشته و صف
ساختارهای خطی دادهها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
بخشهای مختلف پروتکل پشته TCP/IP (Protocol Stack)
لایه دسترسی شبکه عملیات لایه فیزیکی و لایه پیوند داده مدل OSI را با هم تلفیق می کند . این لایه دربرگیرنده رسانه ارتباطی و پروتکل های ارتباطی برای انتقال فریم ها روی آن رسانه است .
پشته TCP/IP شامل چهار لایه است ( از بالا به پایین ) :
ـ لایه دسترسی به شبکه
ـ لایه ارتباطات اینترنتی
ـ لایه ارتباطات میزبان به میزبان
ـ لایه سرویس های کاربردی
▪ لایه دسترسی به شبکه
لایه دسترسی شبکه عملیات لایه فیزیکی و لایه پیوند داده مدل OSI را با هم تلفیق می کند . این لایه دربرگیرنده رسانه ارتباطی و پروتکل های ارتباطی برای انتقال فریم ها روی آن رسانه است . لایه دسترسی به شبکه در TCP/IP می تواند پروتکل های استاندارد صنعتی مثل
2
اترنت ۱۰ Base –T را استفاده کند .
ولی در بعضی از پشته ها این دسترسی به روشهای متفاوتی پیاده سازی خواهد شد . پشته NDIS (Network Driver Interface Specification ) که در ویندوز NT و شبکه های LANMAN استفاده شده ، اجازه می دهد که پروتکل های دسترسی به شبکه مختلفی بصورت قابل تعویضی با یک پشته TCP/IP استفاده شوند .
▪ لایه ارتباطات اینترنتی
لایه ارتباطات اینترنتی مسئول ایجاد ارتباط بین میزبانها است ، بدون توجه به لایه دسترسی به شبکه ای که بکار گرفته شده است . این لایه می بایست قادر به ارتباط برقرار کردن بین میزبانهای شبکه محلی و شبکه های گسترده باشد . بنابراین در این لایه باید یک آدرس بندی و پروتکل ارتباطی قابل مسیردهی داشته باشیم . لایه ارتباطات اینترنتی از IP برای آدرس دهی و انتقال داده ها استفاده می کند . بنابراین این لایه ذاتاً غیر اتصالی است و متناظر با لایه شبکه (Netwoek Layer) مدل OSI است . بعلاوه لایه ارتباطات اینترنتی مسئول فراهم آوردن همه اطلاعات لازم برای لایه دسترسی به شبکه به مـنـظور فرستادن فریمهایش به مقـصـد مـحـلی است ( یا مقـصد میـزبـان دیـگری یا مسیـریـاب) . بـنـابرایـن ، ایـن لایـه بـایـد پروتکل ARP ( Address Resolution Protocol) را هم در بر داشته باشد . پروتکل دیگری به نام RARP ( Reverse Address Resoulation Protocol ) برای آدرس دهی ایستگاههای بدون دیسکت (diskless) نیز وجود دارد که براین لایه تکیه دارد .
بعلاوه این لایه می بایست قادر به مسیریابی داده ها از طریق Internetwork به مقصدهای خود باشد . بنابراین ، این لایه دربرگیرنده پروتکل RIP (Routing Informatio Protocol) نیز می باشد که می تواند از ابزارهای روی شبکه پرس وجو هایی انجام دهد تا تعیین کند که بسته ها به یک مقصد مشخص چگونه باید مسیریابی شوند .
همچنین لایه ارتباطات اینترنت شامل قابلیتهایی برای میزبانها به منظور تبادل اطلاعات درباره مشکلات یا خطا ها در شبکه می باشد . پروتکلی که این ویژگی را پیاده سازی می کند ،
3
ICMP (Internet Control Message Protocol ) نام دارد و در نهایت ، لایه ارتباطات اینترنتی ویژگی Multicast را دربردارد (ویژگی که کار ارسال اطلاعات به چندین مقصد میزبان را در هر لحظه خواهیم داشت ) .
این فرآیند توسط پروتکل (Internet Group Management Protocol) پشتیبانی می شود.
لایه ارتباطات میزبان به میزبان : لایه ارتباطات میزبان به میزبان سرویسهای مورد نیاز برای ایجاد ارتباطات قابل اعتماد بین میزبانهای شبکه را پیاده سازی می کند و مطابق با لایه حمل و قسمتی از لایه جلسه مدل OSI است و در ضمن در برگیرنده قسمتی از کارهای لایه های نمایش و کاربردی نیز می باشد . لایه میزبان به میزبان شامل دو پروتکل است . اولین آن TCP (Transimission Control Protocol) می باشد . TCP توانائی برقراری سرویس ارتباط گرا بین میزبانها را فراهم می کند . آن شامل ویژگیهای زیر می باشد :
▪ قسمت بندی داده ها به بسته (Packets)
▪ ساخت رشته های داده از بسته ها
▪ دریافت تائید
▪ سرویس های سوکت برای ایجاد چندین ارتباط با چندین پورت روی میزبانهای دور
▪ بازبینی بسته و کنترل خطا
▪ کنترل جریان انتقال داده
▪ مرتب سازی و ترتیب بندی بسته
سرویس های TCP سرویس های ارتباط گرای قابل اعتمادی با قابلیتهای زیبای کشف خطا ها و مشکلات را فراهم می کنند .
پروتکل دوم در لایه میزبان به میزبان ،UDP (User Datagram Protocol) نام دارد . UDP برای فراهم کردن یک مکانیزم کاهش سرزیری شبکه در انتقال داده ها روی لایه های پائین تر طراحی شده است . هـر چند که این لایه هم مدیریت بسته و سرویس های مرتب سازی را ارائه می دهد ولی UDP نیاز به سرویس های قدرتمند ارتباط گرای
4
TCP مثل تائید ، کنترل جریان داده و مرتب سازی مجدد بسته ها برای انجام کارهای خود را دارد . UDP برای کاهش سرریزی پشته در برنامه های طراحی شده که سرویس های ارتباط گرای خود را توسط TCP پیاده سازی می کند . برای پیاده سازی پروتکل های TCP و UDP ، لایه میزبان به میزبان شامل API هایی (Application Programming Interfaces) برای بهره گیری از آنها می باشد .
لایه سرویس های کاربردی : لایه سرویس های کاربردی لایه دیگری است که به راحتی با مدل OSI مطابقت نمی کند . آن شامل قسمتهائی از لایه جلسه ، لایه نمایش و لایه کاربردی و بعلاوه فضای بالای پشته OSI که اصولاً برای فضای برنامه های کاربردی سیستم درنظر گرفته می باشد . لایه سرویسهای کاربردی شامل پروتکلهای سطح بالایی برای استفاده از پروتکلهای سطح پایین تر مثل TCP و UDP است . این سرویسها از آن پروتکلها برای ایجاد سرویسهای اینترنتی مثل موارد زیر استفاده می کنند :
▪ شبیه سازی پایانه یا (Telnet) Terminal Emulation
▪ انتقال فایل یا (FTP , TFTP) File Transfer
▪ مدیریت پست الکترونیکی یا (SMTP) Mail Management
▪ سرویس های WWW یا (HTTP) World Wide Web
▪ دسترسی به پوسته دور یا (RSH) Remote Shell Access
پشته و صف
ساختارهای خطی دادهها
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
PTF............................................................................................. & 1
پروتکل انتقال فایل (FTP)
پروتکل انتقال فایل که آن را ftp می نامیم ابزاریست مطمئن برای انتقال فایل بین کامپیوتر ها یی که به شبکه اینترنت متصل هستند. خدماتی که این پروتکل ارائه می کند عبارتند از :
تهیه لیستی از فایلهای موجود ازسیستیم فایل کامپوتر راه دور
حذف، تغییر نام و جابجا کردن فایلهای کامپیوتر راه دور
جستجو در شاخه های ( دایر کتوریهای) کامپیوتر راه دور
ایجاد یا حذف شاخه روی کامپیوتر راه دور
انتقال فایل ازکامپیوتر میزبان
انتقال فایل و ذخیره ی آن از کامپیوتر میزبان به کامپیوتر راه دور
قابلیت هایی که پروتکل FTP عرضه می کند می تواند برای سیستم سرویس دهنده بسیار خطرناک باشد چرا که بسادگی می توان فایل های یک کامپیوتر راه دور را آلوده یا نابود کرد. فلذا در این پروتکل کاربران باید قبل ازتقاضای هر سرویسی کلمه ی عبور خود را وارد نمایند و سرویس دهنده پس از شناسایی کاربر سطح دسترسی وعملیات مجاز برای کاربر را تعیین می کند و یک نشست FTP آغاز می شود. FTP این قابلیت را ندارد که بتوان همانند پروتکل Telnet برنامه ای را برروی ماشین راه دور اجرا کرد بلکه فقط روشی سریع ساده و مطمئن برای خدمات فایل به کاربران راه دور محسوب می شود. حال باید ارتباط بین سرویس دهنده و سرویس گیرنده FTP را تشریح نماییم:
در پروتکل FTP برای شروع یک نشست بین برنامه سرو.یس دهنده و برنامه ی سرویس گیرنده باید دو ارتباط همزمان ازنوع TCP بر قرار شود. به هر یک از این ارتباطات در ادبیات پروتکل FTP ،کانال گفته می شود. این دو کانال عبارتند از :
کانال داده : یک ارتباط TCP با پورت شمارهی 20 از سرویس دهنده که روی آن داده ها ( مثلا بلوکهای یک فایل ) مبادله می شوند .
PTF............................................................................................. & 2
کانال فرمان: یک ارتباط TCP با پورت شمارهی 21 که روی آن فرامین لازم برای مدیریت فایلها رد و بدل می شود.
دلیل لزوم برقراری دو کانال مجزا بین سروس دهنده و سرویس گپیرنده ان است که بتوان بدون قطع جریان داده ها فرامین را بطور همزمان مبادله کرد. بعنوان مثال در حین اتقاال یک فایل می توان روی کانال فرمان دستور لغو عمل انتقال یا تغییر مود انتقال را صادر کرد. ذکر این نکته ضروری است که در پروکتل FTP ازسیستم spooler یا صف برای انتقال فایلها استفاده نمی کند بلکه عملیات انتقال به صورت بلادر نگ انجام می گیرد . ( سیستمهایی مثل مدیریت چاپ در پس زمینه عمل می کند یعنی وقتی پروسه ای تقاضای چاپ یک سند را می دهد سیستم عامل آن را به صف میکند تادر موقع مناسب آنرا چاپ نماید فلذا مشخص نیست از زمان صدور فرمان چاپ چه مدت طول بکشد تا سند چاپ شود چرا که اولویت با پروسه هایی است که در پیش زمینه اجرا می شوند .)
به گونه ای که اشاره شد سرویس دهنده FTP بایستی دو پروسه همزمان ایجاد نماید که یکی وظیفه مدیریت ارتباط روی کانال فرمان را به عهده داشته و اصطلاحاً مفسر پروتکل یا پروسه PI نامیده می شود . وظیفه پروسه دیگر مدیریت انتقال داده است وبه DTP یا پروسه انتقال داده معروف است . پروسه PI همیشه به پورت شماره 21 گوش میدهد و پروسه DPT به پورت شماه 20 مقید شده است.
روشهای برقراری یک نشست FTP
برقراری ارتباط بین سرویس دهنده وسرویس گیرنده FTP با دو روش امکان پذیر است :
روش معمولی یا NORMAL MODE
روش غیر فعال یا PASSIVE MODE
در روش معمولی برای برقراری یک نشست FTP مراحل زیر انجام میشود :
1) در برنامه سمت سرویس گیرنده ( برنامه سمت مشتری ) ابتدا دو سوکت نوع TCP با شماره پورت تصادفی بالای 1024 ایجاد می شود .
PTF............................................................................................. & 3
2) در مرحله دوم برنامه سمت مشتری سعی می کند با استفاده ازدستور () CONNECT ارتباط یکی از سوکتهای ایجاد شده را با پورت شماره 21 ازسرویس دهنده برقرار نماید. اگر این ارتباط برقرار شود در حقیقت کانال فرمان باز شده و پروسه PI آماده تفسیر فرامین صادره ازسمت مشتری می باشد .
3) برنامه سمت مشتری با فرمان PORT به برنامه سمت سرویس دهنده شماره پورت سوکت دوم را اعلام می ماند . ( در حقیقت برنامه مشتری روی سوکت دوم عمل () Iisten انجام می دهد )
4) در ادامه برنامه سرویس دهنده سعی می کند یک ارتباط با tcp با شماره پورت اعلام شده برقرار نماید . یکی ازنکات عجیب در این پروتکل آنست که سرویس دهنده FTP موظف است اقدام به برقراری یک ارتباط TCP ازطریق دستور ()CONNECT با برنامه مشتری نماید در صورتی که معمولا سرویس دهنده پذیرنده ارتباط است نه شروع کننده ارتباط.
5) برنامه سمت مشتری ارتباط TCP شروع شده ازسرویس دهنده را تصدیق کرده و یک نشست FTP آغاز می شود.
FTP Client
5151
5150
FTP Server
Data
Command
PTF............................................................................................. & 4
مثالی از یک نشست FTP به روش معمولی
حال باید روش غیر فعال را در برقراری یک نشست FTP بر رسی نمایم :
1) در برنامه ی سمت مشتری ابتدا دو سوکت نوع TCP با شماره پورت های تصادفی بالای 1024 ایجاد می شود.
2) برنامه سمت مشتری سعی می کند ارتباط TCP یکی ازسوکتهای ایجاد شده را با پورت شماره 21 ازسرویس دهنده برقرار نماید. با برقراری این ارتباط کانال فرمان باز شده و پروسه PI آماده تفسیر فرامین صادره ازسمت مشتری خواهد شد.
3) برنامه سمت مشتری با فرمان PASV به برنامه سمت سرویس دهنده اعلام می کند که خواستار یک نشست از نوع غیرفعاال است.
4) برنامه سمت سرویس دهنده یک سوکت با شماره پورت تصادفی ( بالای 1024 ) ایجاد کرده و شماره آنرا به برنامه مشتری اعلام می نماید .
5) برنامه سمت مشتری ارتباط سوکت دوم خود را با شماره پورت اعلام شده برقرار کرده پس ازتصدیق ارتباط نشست FTP آغاز می شود.
5151
5150
Command
Data
FTP Server
FTP Client