سیدا دانلود مقاله در مورد سلاح های شیمیایی در دوران باستان 33 ص

دانلود مقاله در مورد سلاح های شیمیایی در دوران باستان 33 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 34
حجم فایل: 91 کیلوبایت
قیمت: 6000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏
‏1‏-1‏سلاح های شیمیایی در دوران باستان‏:
‏گرچه تاریخ دقیق نخستین کاربرد مواد سمی در ادوار گذشته نامعلوم است، با این حال می توان به کارگیری آتش از جانب انسان را به عنوان نخستین حربه شیمیایی نام برد.
‏کاربرد مواد شیمیایی سمی حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح در کتاب های پوزانیاس (Pausanias)‏ مولف یونانی در شهر دلفی گزارش شده است.
‏ در آن زمان مهاجمان یونانی برای از پای در آوردن مدافعان دلفی آب رودخانه را به ریشه گیاه خرق سفید (Veratrum‏ از جنس Hellebore‏) که حاوی مواد سمی بود آغشته کردند و بدین گونه به سادگی شهر محاصره شده را تصرف کردند.
‏همچنین پروکیپوس، مورخ روم شرقی، در مورد جنگ های ساسانیان و رومیان می نویسد که؛ سپاه ساسانی برای تسخیر دژهای رومی ها زیر دیوار آن نقب می زدند.
‏ گاهی این نقب ها با نقب دشمن که برای مقابله حفر شده بود برخورد می کرد، در چنین شرایطی دو طرف می کوشیدند با سوزاندن گوگرد، سربازان حریف را بیرون رانند.
‏همچنین در تاریخ حمل و نقل دریایی از آتش مشهور یونانی (The Greek Fire)‏ فراوان صحبت شده است.
‏مخلوط آتش زا معمولاً شامل قیر، گوگرد و مواد چسبنده همراه با روغن خام و آهک زنده بوده است. آتش یونانی در تماس با آب، خود به خود مشتعل می شد.
‏در 1453 میلادی که ترک های عثمانی به قسطنطنیه یا استانبول امروزی، آخرین سنگر روم شرقی (بیزانس) حمله بردند، به کندن نقب پرداختند؛ مدافعان شهر برای مقابله با آنها، در نقب ها با پخش دود حاصل از سوزاندن گوگرد که همان SO2‏ ‏می باشد، ترک‌ها را دچار خفگی نمودند.
‏در 1862 و در جریان جنگ داخلی آمریکا پیشنهاد به کارگیری گاز کلر در عملیات نظامی مطرح شد. گرچه، کلر مورد استفاده واقع نشد ولی بدون شک فکر کاربرد گسترده و تولید صنعتی عوامل شیمیایی متعلق به آمریکایی هاست. بعدها یک دوره تلاش جدی در مورد توسعه عوامل شیمیایی و وسایل حمل آنها به صورت نارنجک، گلوله توپ و غیره آغاز گردید.
‏در اواخر قرن نوزدهم انگلیسی ها در جنگ بوثر از گلوله های توپ محتوی اسید پیکریک استفاده کردند. بدین گونه به کارگیری متفرقه از عوامل شیمیایی بتدریج زمینه را برای کاربرد گسترده آن در فاجعه 1915 فراهم آورد.
‏ ‏1ـ2 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی اول:
‏با آغاز قرن بیستم و توسعه بیش از پیش دانش شیمی، زنگ خطر به کارگیری احتمالی و گسترده مواد شیمیایی در جنگ ها برای دولتمردان اروپایی به صدا درآمد و آنها را واداشت طی قراردادی به کارگیری این مواد را منفع کنند. این‏ ‏
‏قرارداد در سال 1907 بسته شد و به تصویب بیشتر کشورهای اروپایی رسید. با ‏ ‏این حال برخلاف قرارداد منع کاربرد سلاح شیمیایی، این جنگ افزار مخوف در مقیاس گسترده ای طی جنگ جهانی اول به کار گرفته شد و چنانچه در تاریخ ثبت شده، جنگ شیمیایی نخستین بار، زمانی که آلمانی ها در اکتبر 1914 در نوشاپل گلوله های حاوی گاز اشک آور به سوی فرانسوی ها پرتاب کردند، آغاز شد ولی به سبب پراکندگی سربازان و محدود بودن شمار گلوله ها این تاکتیک چندان کارساز نبود و حتی فرانسوی ها متوجه کاربرد آن نشدند. با این حال آلمانی ها دست از تلاش برنداشته و گاز کلر را نیز نخستین بار در 22 آوریل 1915 در یپرس (Ypres)‏ بلژیک علیه سربازان مستعمراتی فرانسه و پیاده نظام کانادایی که هیچ ماسکی برای حفاظت نداشتند به کار بردند. علاوه بر این آلمانی ها به سرعت به فسژن و خردل روی آورده و آنها را در جبهه آزمودند. [1] به طوری که عامل تاول زای خردل گوگردی به وسیله آلمانی ها در 1917 و در نزدیکی دهکده یپرس بر ضد سربازان فرانسوی به کار گرفته شد و به همین دلیل فرانسویان نام ایپریت (Yperite)‏ را نیز به عامل خردل دادند. همچنین خردل با نام دیگری به نام صلیب زرد (Yellow Cross)‏ نیز شناخته شده بود چرا که برای مشخص کردن مخازن حاوی آن علامت صلیب زرد به کار می رفته است.
‏به طور کلی در جنگ جهانی اول حدود 125000 تن عوامل سمی مشتمل بر 45 نوع عامل شیمیایی مختلف به کار رفت که در بین آنها 18 عامل کشنده و 27 عامل تحریک کننده بود. از میان عوامل ذکر شده به طور عمده فسژن و خردل حدود یک میلیون و 300 هزار سرباز را از صحنه نبرد خارج کرد که تعداد بیشماری از آنها برای همیشه نابینا شدند و تقریباً 100 هزار نفر جان باختند.
‏1ـ3 سرنوشت سلاح های شیمیایی پس از جنگ جهانی اول
‏روند سریع ساخت جنگ افزارهای شیمیایی جدید و کاربرد وسیع آن طی جنگ جهانی اول و مهمتر از همه برانگیخته شدن احساسات عمومی باعث شد بیش از پنجاه کشور معاهده ای مبنی بر عدم کاربرد جنگ افزارهای شیمیایی را در ژنو امضا کنند که به پروتکل 1925 ژنو (Geneva Protocol)‏ معروف شد. اما تصمیمی درباره منع ساخت این سلاح ها گرفته نشد. علاوه بر این با توجه به ویژگی های مواد شیمیایی جنگی (پوشش وسیع، خواص مصدوم کنندگی شدید، افت روحیه شدید دشمن و نیاز به نیروی متخصص و کارآمد جهت درمان و رفع آلودگی) نظر کارشناسان نظامی پس از جنگ جهانی اول، به شدت به طرف این جنگ افزارها معطوف و موجب توسعه این سلاح ها در کشورهای غربی شد و بدین شکل روش های تولید بسیاری از ترکیبات شیمیایی به دست آمد. بعضی ها گمان می کردند که در پناه این معاهده جهانی در جنگ ها و درگیری ها از این سلاح استفاده ای به عمل نخواهد آمد ولی تاریخ شاهد وقایع ناخوشایند دیگری بود.
‏در 1936، 650 تن عامل شیمیایی توسط ایتالیا در جنگ علیه اتیوپی به کار رفت که جان 15 هزار نفر را گرفت.
‏
‏در جنگ های یمن، (67 ـ 1963) مصری ها از سلاح شیمیایی استفاده کردند.
‏در 1938 ژاپنی ها بمب های حاوی عوامل شیمیایی، بر روی سربازان چینی فرو ریختند.
‏در جنگ های داخلی اسپانیا که از 1936 آغاز شد و سه سال به طول انجامید به فرمان استالین و در حمایت از جمهوری خواهان که علیه ملی گرایان به رهبری فرانکو می جنگیدند، در دو منطقه اسپانیا گازهای سمی و همچنین عامل خردل به کار برده شد که طی آن شمار زیادی از افراد غیرنظامی به هلاکت رسیدند.
‏1ـ4 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی دوم
‏در جریان جنگ جهانی دوم مراکز پژوهشی ـ نظامی در آلمان، انگلستان، آمریکا و ژاپن به کوشش های خود جهت تهیه عوامل شیمیایی با سمیت زیاد ادامه دادند. در آلمان سنتز عوامل بسیار سمی اعصاب تابون و ساربن آغاز و با تهیه سومان در سال 1944 دنبال شد که سمی ترین عامل شیمیایی در جنگ جهانی دوم بود. آلمانی ها همراه با تلاش های پژوهشی جدی، کارخانه بزرگی برای تولید جنگ افزارهای شیمیایی و مهمات آن تاسیس کردند که تولید سالیانه آن در 1943 حدود 180 هزار تن (این مقدار 5/1 برابر عوامل شیمیایی به کار رفته به وسیله دول متخاصم طی جنگ جهانی اول) بوده است. طبق گزارش ورماخت (wehrmaht)‏ در اواخر جنگ، ذخیره عوامل شیمیایی آلمان 70 هزار تن شامل 32 هزار تن ایپریت یا خردل و 13 هزار تن گازهای اعصاب بوده است.
‏اسپی یر (Speer)‏ وزیر صنایع هیتلر در دادگاه بین المللی نورنبرگ اعلام کرد که هیتلر خود طی جنگ جهانی اول مصدوم شیمیایی بوده و بدین جهت به جنگ افزارهای شیمیایی جدید اهمیت زیادی قائل بود. نیروهای هیتلری همواره ذخایر جنگ افزارهای شیمیایی خود را افزایش می دادند. آلمانی ها در جریان جنگ دوم مرتکب بیرحمانه ترین جنایات علیه بشریت شدند. اتاق های گاز در اردوگاه های بوخن والد (Buchenwald)‏، آشویتس (Auschwitz)‏، زاخرزن هاوزن (Sachsenhausen)‏، نوین گام (Neuengamme)‏، لوبلین (Lublin)‏، گروسه روزن (Grosse -Rosen)‏، راونز بروخ (Ravensbruck)‏ و تربلینکا (Treblinka)‏ کار می کردند.
‏در 14 ژوئیه 1942 هیملر (Himmler)‏ اجازه داده بود که در برخی اردوگاهها از زندانیان برای آزمایش عوامل شیمیایی استفاده کنند. در کل، تا پایان جنگ تنها 5/4 میلیوم زندانی بر اثر به کارگیری انواع عوامل سمی به وسیله شرکت دگش وابسته به مجتمع صنعتی فاربین در اردوگاه آشویتس مسموم شده بودند.
‏انگلیسی ها سنتز تابون و سارین را تکرار کردند و علاوه بر آن مکانیسم اثر عوامل شیمیایی ترکیبات آلی فسفردار را کشف نموده و بر این اساس شیوه های جدیدی را برای سنتز عوامل شیمیایی پیشنهاد کردند. گرچه کوشش های انگلیسی ها سری نگه داشته شد با این حال گزارش های پژوهشی منظم و کاملی از طریق وزارت دفاع انگلستان به آمریکایی هایی که در همین زمینه کار می کردند فرستاده می شد. ژاپنی ها نیز در سال های جنگ هزاران ماده شیمیایی سمی سنتز کردند، با این حال ماده ای سمی تر از عوامل شیمیایی جنگ جهانی اول به دست نیاوردند.
‏
‏در کل طی جنگ جهانی دوم با این که طرف های درگیر (بویژه انگلستان، آمریکا، شوروی، ژاپن، آلمان و ایتالیا) همگی دارای ذخایر عوامل شیمیایی بودند، ولی از این جنگ افزارها استفاده چندانی به عمل نیامد؛ بویژه آلمان نازی در حین جنگ دوم جهانی با وجود ذخایر عظیم جنگ افزارهای شیمیایی هرگز از این تسلیحات استفاده نکرد چرا که توازن قوا و وحشت آلمانی ها از مقابله به مثل نیروهای متفقین عامل بازدارنده این اقدام وحشتناک احتمالی بود. به طوری که نخست وزیر وقت انگلستان “وینستون چرچیل” در سال 1942 یعنی هنگامی که انگلیسی ها از لحاظ توانایی در زمینه سلاح های شیمیایی قدرت لازم را داشتند، چنین بیان داشت که :
‏دولت روسیه مدعی است که آلمانی ها در صورت ناامیدی از حملات خود، ممکن است از گاز سمی بر ضد مردم و ارتش روسیه استفاده کنند. ما خود قاطعانه تصمیم داریم از این سلاح نفرت انگیز استفاده نکنیم، مگر این که ابتدا ارتش آلمان آن را به کار گیرد. به هر حال با شناختی که از دشمن خود داریم، فراهم آوردن تدارکات لازم به مقیاس بسیار وسیع را نادیده نگرفته ایم. بنابراین تصمیم گیری در این خصوص که هراس ناشی از به کارگیری سلاح های شیمیایی نیز به جنگ هوایی افزوده شود، بر عهده هیتلر است.
‏تنها کاربرد عمده تسلیحات شیمیایی از جانب آلمانی ها در جریان جنگ جهانی دوم، علیه نیروهای شوروی صورت گرفت؛ ماجرا بدین قرار بود که در ماههای مه و ژوئن سال 1942، آلمانی ها علیه واحدهای نظامی و غیرنظامی شهر کرچ (Krauch)‏ که در یکی از معادن پنهان شده و دلیرانه در مقابل دشمن مقاومت می کردند، جنگ افزارها شیمیایی به کار بردند.
‏1ـ5 سلاح های شیمیایی پس از جنگ جهانی دوم
‏در جنگ ویتنام در دهه 1960 و سال های نخست دهه 1970 آمریکایی ها با به کارگیری عوامل شیمیایی خطرناک بویژه عامل نارنجی آنچنان خسارات جبران ناپذیری به مراتع، جنگل ها و محیط زیست ویتنام وارد کردند که هنوز پس از گذشت سه دهه و با وجود طرح های بزرگ ترمیم، آثار شوم آن برطرف نگردیده است.
‏همچنین گزارش های تایید نشده ای از کاربرد عوامل شیمیایی توسط ویتنامی ها در کامبوج (1976)، و لائوس (1979) و به کارگیری نوعی عامل شیمیایی توسط ارتش شوروی و نیروهای دولتی افغانستان، علیه مجاهدان افغانی اعلام شده است.
‏همچنین مهمترین آزمایش آمریکایی ها در شمال شرقی برزیل در اکتبر 1984 انجام شد که طی آن 7000 نفر کشته شدند. در این آزمایش علاوه بر این که دو طایفه بومی به طول کامل از بین رفتند، گیاهان و جانوران منطقه نیز دچار ضایعات جبران ناپذیری گردیدند.
‏

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

تحقیق بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری دربارة سلاح های هسته ای سال 1996

تحقیق بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری دربارة سلاح های هسته ای سال 1996

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 25
حجم فایل: 23 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 25 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

18
‏عنوان:
‏بررسی نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری دربارة سلاح های هسته ای سال 1996
1
‏فهرست مطالب
‏عنوان صفحه
‏مقدمه ‏2
‏فصل اول - نکات مقدماتی درباره قضیه سلاح های هسته ای ‏3
‏الف: درخواست نظر مشورتی ازدیوان ‏3
‏ب: گزیدة نظر دیوان ‏5
‏ج: آثار مهلک و منحصر بفرد سلاح های هسته ای ‏7
‏فصل دوم ‏–‏ استنادات دیوان در اعلام رأی ‏9
‏الف: نکات مورد تأکید دیوان ‏9
‏ب: قواعد حقوقی مورد استناد دیوان ‏12
‏ج: علل ناتوانی دیوا در اعلام عدم مشروعیت کامل سلاح های هسته ای ‏15
‏فصل سوم ‏–‏ تأثیرات رأی دیوان در حقوق بین الملل ‏18
‏الف: شناسایی قاعده بنیادین مشابه با اصل 21 اعلامیه استکهلم ‏18
‏ب: تهدید استفاده از سلاح های هسته ای در ‏پ‏رتو ملاحظات محیط زیستی ‏19
‏ج: الزام کشورها برای مذاکره در جهت خلع سلاح هسته ای ‏20
‏اختتام بحث و نتیجه گیری ‏23
‏فهرست منابع ‏25
2
‏مقدمه:
‏درخواست نظر مشورتی از دیوان بین المللی دادگستری راجع به مشروعیت یا عدم مشروعیت تهدید یا توسل به سلاح های هسته ای توسط برخی سازمان های غیر دولتی، فعالان صلح و نیز دولت های غیر هسته ای صورت گرفت که طرح موضوع را در دیوان از طریق مجمع سازمان بهداشت جهانی و مجمع عمومی سازمان ملل متحد تعقیب می نمودند. ناگفته ‏پ‏یداست که طرح این موضوع نزد دیوان از اهمیت فراوانی در جامعة بین المللی امروز برخوردار است. از زمانی که شهرهای هیروشیما و ناکازاکی در جریان جنگ جهانی دوم هدف بمب های اتمی آمریکا قرار گرفتند افکار عمومی جهان نگران آن بوده است که دارندگان این ‏نوع‏ سلاح ها بار دیگر از آن استفاده کنند. به این ترتیب تلاش های متعددی برای محدود کردن و در نهایت محو سلاح های هسته ای آغاز شد که نتیجة آن انعقاد معاهدات متعدد دربارة منع آزمایش های هسته ای در جو، فضای ماورای جو و زیر آب، عدم استقرار سلاح های هسته ای در بستر و زیر بستر دریاها و عدم اشاعه سلاح های هسته ای است ولی ممنوعیت کامل استفاده از سلاح های هسته ای در غیاب معاهده ای جامع و جهان مشمول همچنان محل تردید است.
4
‏فصل اول- نکات مقدماتی دربارة قضیه سلاح های هسته ای
‏الف) درخواست نظر مشورتی از دیوان:
‏مجمع سازمان بهداشت جهانی در 14 می 1993 ‏پ‏اسخ این سوال را از دیوان درخواست:
‏با توجه به آثار بهداشتی و زیست محیطی سلاح های هسته ای، آیا بکارگیری این سلاح ها توسط یک دولت در جنگ یا مخاصمه مسلحانه دیگر نقض تعهدات آن دولت بر طبق حقوق بین الملل، از جمله اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، خواهد بود؟ و حدود یک سال و نیم بعد، یعنی در 15 دسامبر 1994 مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه K‏75/49 تقاضا کرد تا نظر مشورتی خود را دربارة این مسأله سریعا اعلام نماید:
‏«‏آیا تهدید یا بکارگیری سلاح های هسته ای در هیچ وضعیتی بر طبق حقوق بین الملل مجاز است؟‏»
‏در زمینة این سوالات دو ‏دسته‏ استدلال وجود داشت:
‏دولتهای طرفدار قانونی بودن توسل به سلاح های هسته ای، صلاحیت دیوان را در اجابت ‏هر یک از تقاضا ها مورد مناقشه قرار دادند و اصولا سازمان بهداشت جهانی را فاقد صلاحیت طرح و ارائة چنین درخواستی دانستند و سوال مجمع عمومی را هم مبهم و انتزاعی اعلام کردند.
‏اما در مقابل، دولت های مخالف مشروعیت سلاح های هسته ای بر این موضع ‏پ‏افشاری می کردند که دیوان باید به هر دو سوال ‏پ‏اسخ دهد زیرا مسئلة سلاح های هسته ای از سال 1983 در دستور کار و مورد بررسی سازمان بهداشت جهانی بوده است و درخواست مطروحه نیز دقیقا در حوزه فعالیت این سازمان قرار می گیرد و بعلاوه چون هر دو تقاضا در چارچوب مفاد ماده 96 منشور می باشند که طبق آن حق دارند در مورد‏ مسائل حقوقی از دیوان بین المللی دادگستری درخواست نظر مشورتی بنمایند، ‏پ‏س دیوان باید به آنها ‏پ‏اسخ دهد. دیوان با سیزده رأی در مقابل یک رأی، ضمن رد ایرادات ‏راجع به عدم صلاحیت و غیر قابل رسیدگی بودن تقاضای مجمع عمومی، ‏پ‏یشنهادهای مطروحه مبنی بر عدم ‏پ‏اسخ به درخواست مجمع عمومی را مردود دانست و با یازده رأی در مقابل سه رأی، مقرر داشت که نمی تواند به سوال مشابه سازمان بهداشت جهانی

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت

دانلود تحقیق پیشرفته ترین سلاح ها و هواپیماهای جهان 29 ص

تحقیق پیشرفته ترین سلاح ها و هواپیماهای جهان 29 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 24
حجم فایل: 24 کیلوبایت
قیمت: 8000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏موضوع:
‏پیشرفته ترین
‏سلاح ها و
‏هواپیماهای جهان
‏تفنگها
‏تفنگ ژ-3
‏مشخصات
‏جنگ افزاری است خودکار (مسلسل) که به وسیله برگه ناظم آتش" به حالت نیمه خودکار وظامن در می آید. با فشار مستقیم گاز باروت مسلح می گردد وبا خشاب بیست فشنگی تغذیه می شود. با هوا خنک شده وبوسیله نفر حمل می گردد.
‏دستگاه نشانه روی ، روی آن به راحتی قابل تنظیم است وعمل این تفنگ با عقب نشینی
‏همراه است.
‏مختصات
‏الف- برد موثر 1200 متر، برد مفید 400 مترالی 600 متر وبرد نهایی 3750 متر.
‏ب- تعداد خان ، 4 عدد وگردش آن از چپ به راست سرعت اولیه گلوله 800 متر در ثانیه می باشد.
‏ج- طول اسلحه بدون سرنیزه : 5/102 سانتی متر.
‏ز- طول گام: 5/30 سانتی متر، تعداد گام 5/1.
‏و- کالیبر (قطر گلوله): 62/7 میلی متر.
‏انواع تفنگ ژ-3
‏تفنگ ژ-3 با روپوش وقنداق پلاستیکی برای تیر اندازی در حالت مختلف.
‏تفنگ ژ-3 با قنداق آهنی تاشونده برای عملیات تهاجمی سخت وعملیات چریکی.
‏تفنگ ژ-3 مجهز به دستگاه دو پایه برای تیراندازی در حالت درازکش.
‏تفنگ ژ-3‏ ‏مجهزبه دوربین مادون قرمز برای تیر اندازی در شب.
‏قطعات
‏تفنگ ژ-3 از هشت قسمت اصلی زیر تشکیل می شود:
‏1- قنداق متعلقات 2- بند متعلقات
‏3- دستگاه چکاننده وقبضه طپانچه ای 4- آلات متحرک و متعلقات
‏5- روپوش 6- خشاب
‏7- لوله 8- شعله پوش
‏تفنگ کلاشینکف
‏مشخصات
‏با دو نیرو عمل می کند:
‏الف) نیروی گاز ب) نیروی فنر برگرداننده
‏2- با استفاده از ضامن درد ووضعیت تک تیر ومسلسلی تیر-اندازی می نماید‏.
‏3- با خشاب 30 فشنگی و50 فشنگی تغزیه می شود.
‏4- کالیبر فشنگ مورد استفاده 62/7 میلیمتر می باشد.
‏مختصات
‏الف: وزن وطول
‏وزن تفنگ بدون سرنیزه با خشاب پر 300/4کیلوگرم
‏وزن تفنگ بدون سرنیزه با خشاب خالی 800/3 کیلوگرم
‏وزن سرنیزه با غلاف 370 گرم
‏وزن سرنیزه بدون غلاف 270 گرم
‏وزن خشاب خالی 330 گرم
‏وزن خشاب پر 820 گرم
‏وزن فشنگ 2/16 گرم
‏وزن گلوله عادی 9/7 گرم
‏وزن باروت داخل گلوله 6/1 گرم
‏طول تفنگ با سرنیزه 107 سانتیمتر
‏طول تفنگ بدون سرنیزه 87 سانتیمتر
‏طول تفنگ با قنداق فلزی تا شو 5/64 سانتیمتر
‏طول لوله 5/41 سانتیمتر
‏طول قسمت خان دار لوله 9/36 سانتیمتر
‏طول فاصله دو قسمت نشانه روی (روزنه دید ومگسک) 8/37 سانتیمتر
‏طول تیغه سر نیزه 20 سانتیمتر
‏ب- مسافات وسرعت اولیه ومیانگین های تیر اندازی :
‏مسافات
‏برد نهایی 3600 متر
‏برد موثر 1500 متر
‏برد مفید 400 متر
‏درجه بندی ستون درجه تا 800 متر
‏ ( نوعی از آن تا 1000 متر)
‏برد تیر اندازی در حالت نشسته 800 متر
‏سرعت اولیه 710 متر درثانیه
‏میانگین تیر اندازی بدون نشانه روی (هجومی) 600 تیر در دقیقه
‏میانگین تیر اندازی با نسانه روی (رگبار) 100 تیر در دقیقه
‏میانگین تیر اندازی با نشانه روی (تک تیر) 40 تیر در دقیقه
‏عمر لوله در یک تیر اندازی بدون وقفه 1500 تیر
‏فشار گاز بر لوله 2700 کیلو گرم بر سانتیمتر مربع
‏تعداد خان ( شیارهای داخل لوله) 4 عدد
‏انواع فشنگ ها
‏فشنگ عادی یا معمولی
‏فشنگ کشف محل (رسام)
‏فشنگ سوزاننده
‏فشنگ شکاننده- سوزاننده
‏فشنگ رنگی(مراسم‏)
‏ ‏قطعات
‏1-لوله گاز وروپوش آن 2- گلنگدن
‏3- آلات متحرک 4- میله وفنر ارتجاع
‏5- روپوش اصلی 6- فشنگ کلاشینکف
‏7- خشاب 30 فشنگی 8- تفنگ کلاشینکف
‏تفنگ سیمینوف
‏اسلحه ایست نیمه خودکار، با دقت نشانه روی زیاد. سیمینوف براحتی قابل حمل ونقل
‏می باشد وپس از اتمام فشنگ های درون خشاب گانگدن به عقب بر نمی گردد. فشنگ های کلاشینکف نیز در این اسلحه به کار می رود.
‏مختصات
‏1- طول با سرنیزه 126 سانتیمتر
‏2- طول بدون سرنیزه 102 سانتیمتر
‏3- وزن بدون فشنگ 85/3 کیلو گرم
‏4- وزن با فشنگ 012/4 کیلو گرم
‏5- برد مفید( بدون دوربین) 400-500 متر
‏6- برد مفید(با دوربین) تا 800 متر
‏7- برد موثر 1000 متر
‏8- برد نهایی 3000 متر
‏9- سرعت تیر 30 الی 40 تیر در دقیقه
‏10- خشاب 15 فشنگی
‏
‏قطعات
‏محورهای قنداق
‏فنر
‏گلنگدن
‏قسمت بالایی قبضه
‏برای بستن عکس باز کردن عمل می نماید.
‏تفنگ ام- یک
‏تفنگ (ام - یک) جزو اسلحه هائی است که تقریبا" از دور خارج شده وتنها در برخی
‏ از کشورها ازآن استفاده میشود.
‏این اسلحه در گذشته در ارتش ایران مورد استفاده قرار می گرفت که با آمدن ژ-3 کم کم از دور خارج شده ودر اختیار ژاندارمری قرار گرفته بود وپس از انقلاب از طریق مصادره پادگانها پاسگاههای ژاندارمری بدست مردم افتاد.
‏اسلحه " ام- یک" ساخت آمریکا می باشد. این اسلحه نیه خودکار بوده وبوسیله ی گاز
‏باروت مسلح شده وبا هوا خنک می شود."ام- یک" با شانه هشت فشنگی تغذیه می شود.
‏قطعات
‏1- لوله سلاح 2- مگسک
‏3- فنر اتجاع 4- میله گاز ودستگیره آتش
‏5- گلنگدن 6- شانه
‏7- دستگاه نشانه روی
‏مختصات
‏اسلحه از سه قسمت کلی تشکیل شده است :
‏ 1-‏قنداق( شامل قنداق که متصل به بدنه اسلحه است واز جنس چوب می باشد بهمراه بندها
‏ وروپوش لوله)
‏2-‏لوله ومتعلقات( شامل گلنگدن ‏–‏ دستگاه نشانه روی ‏–‏ لوله اصلی سلاح- میله وفنر
‏ارتجاع ‏–‏ دستگسره آتش ‏–‏ مگیک صفحه خوراک دهنده ‏–‏ هادی گلوله ‏–‏ گیره میله گاز- لوله گاز- فشنگ کش ‏–‏ شیطانک ‏–‏ شیطانک وفنر ‏–‏ فشنگ پران وفنر)
‏1-‏دستگاه چکاننده و قطعات مربوط به آن
‏عمل وعکس العمل سلاح
‏1- تغذیه 2- ادخال 3- چفت شدن 4- ضربت زدن
‏5- رها شدن 6- اخراج 7- پرش 8- مسلح شدن

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت

دانلود دانلود مقاله در مورد سلاح های شیمیایی در دوران باستان 33 ص

دانلود مقاله در مورد سلاح های شیمیایی در دوران باستان 33 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 34
حجم فایل: 91 کیلوبایت
قیمت: 6000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏
‏1‏-1‏سلاح های شیمیایی در دوران باستان‏:
‏گرچه تاریخ دقیق نخستین کاربرد مواد سمی در ادوار گذشته نامعلوم است، با این حال می توان به کارگیری آتش از جانب انسان را به عنوان نخستین حربه شیمیایی نام برد.
‏کاربرد مواد شیمیایی سمی حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح در کتاب های پوزانیاس (Pausanias)‏ مولف یونانی در شهر دلفی گزارش شده است.
‏ در آن زمان مهاجمان یونانی برای از پای در آوردن مدافعان دلفی آب رودخانه را به ریشه گیاه خرق سفید (Veratrum‏ از جنس Hellebore‏) که حاوی مواد سمی بود آغشته کردند و بدین گونه به سادگی شهر محاصره شده را تصرف کردند.
‏همچنین پروکیپوس، مورخ روم شرقی، در مورد جنگ های ساسانیان و رومیان می نویسد که؛ سپاه ساسانی برای تسخیر دژهای رومی ها زیر دیوار آن نقب می زدند.
‏ گاهی این نقب ها با نقب دشمن که برای مقابله حفر شده بود برخورد می کرد، در چنین شرایطی دو طرف می کوشیدند با سوزاندن گوگرد، سربازان حریف را بیرون رانند.
‏همچنین در تاریخ حمل و نقل دریایی از آتش مشهور یونانی (The Greek Fire)‏ فراوان صحبت شده است.
‏مخلوط آتش زا معمولاً شامل قیر، گوگرد و مواد چسبنده همراه با روغن خام و آهک زنده بوده است. آتش یونانی در تماس با آب، خود به خود مشتعل می شد.
‏در 1453 میلادی که ترک های عثمانی به قسطنطنیه یا استانبول امروزی، آخرین سنگر روم شرقی (بیزانس) حمله بردند، به کندن نقب پرداختند؛ مدافعان شهر برای مقابله با آنها، در نقب ها با پخش دود حاصل از سوزاندن گوگرد که همان SO2‏ ‏می باشد، ترک‌ها را دچار خفگی نمودند.
‏در 1862 و در جریان جنگ داخلی آمریکا پیشنهاد به کارگیری گاز کلر در عملیات نظامی مطرح شد. گرچه، کلر مورد استفاده واقع نشد ولی بدون شک فکر کاربرد گسترده و تولید صنعتی عوامل شیمیایی متعلق به آمریکایی هاست. بعدها یک دوره تلاش جدی در مورد توسعه عوامل شیمیایی و وسایل حمل آنها به صورت نارنجک، گلوله توپ و غیره آغاز گردید.
‏در اواخر قرن نوزدهم انگلیسی ها در جنگ بوثر از گلوله های توپ محتوی اسید پیکریک استفاده کردند. بدین گونه به کارگیری متفرقه از عوامل شیمیایی بتدریج زمینه را برای کاربرد گسترده آن در فاجعه 1915 فراهم آورد.
‏ ‏1ـ2 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی اول:
‏با آغاز قرن بیستم و توسعه بیش از پیش دانش شیمی، زنگ خطر به کارگیری احتمالی و گسترده مواد شیمیایی در جنگ ها برای دولتمردان اروپایی به صدا درآمد و آنها را واداشت طی قراردادی به کارگیری این مواد را منفع کنند. این‏ ‏
‏قرارداد در سال 1907 بسته شد و به تصویب بیشتر کشورهای اروپایی رسید. با ‏ ‏این حال برخلاف قرارداد منع کاربرد سلاح شیمیایی، این جنگ افزار مخوف در مقیاس گسترده ای طی جنگ جهانی اول به کار گرفته شد و چنانچه در تاریخ ثبت شده، جنگ شیمیایی نخستین بار، زمانی که آلمانی ها در اکتبر 1914 در نوشاپل گلوله های حاوی گاز اشک آور به سوی فرانسوی ها پرتاب کردند، آغاز شد ولی به سبب پراکندگی سربازان و محدود بودن شمار گلوله ها این تاکتیک چندان کارساز نبود و حتی فرانسوی ها متوجه کاربرد آن نشدند. با این حال آلمانی ها دست از تلاش برنداشته و گاز کلر را نیز نخستین بار در 22 آوریل 1915 در یپرس (Ypres)‏ بلژیک علیه سربازان مستعمراتی فرانسه و پیاده نظام کانادایی که هیچ ماسکی برای حفاظت نداشتند به کار بردند. علاوه بر این آلمانی ها به سرعت به فسژن و خردل روی آورده و آنها را در جبهه آزمودند. [1] به طوری که عامل تاول زای خردل گوگردی به وسیله آلمانی ها در 1917 و در نزدیکی دهکده یپرس بر ضد سربازان فرانسوی به کار گرفته شد و به همین دلیل فرانسویان نام ایپریت (Yperite)‏ را نیز به عامل خردل دادند. همچنین خردل با نام دیگری به نام صلیب زرد (Yellow Cross)‏ نیز شناخته شده بود چرا که برای مشخص کردن مخازن حاوی آن علامت صلیب زرد به کار می رفته است.
‏به طور کلی در جنگ جهانی اول حدود 125000 تن عوامل سمی مشتمل بر 45 نوع عامل شیمیایی مختلف به کار رفت که در بین آنها 18 عامل کشنده و 27 عامل تحریک کننده بود. از میان عوامل ذکر شده به طور عمده فسژن و خردل حدود یک میلیون و 300 هزار سرباز را از صحنه نبرد خارج کرد که تعداد بیشماری از آنها برای همیشه نابینا شدند و تقریباً 100 هزار نفر جان باختند.
‏1ـ3 سرنوشت سلاح های شیمیایی پس از جنگ جهانی اول
‏روند سریع ساخت جنگ افزارهای شیمیایی جدید و کاربرد وسیع آن طی جنگ جهانی اول و مهمتر از همه برانگیخته شدن احساسات عمومی باعث شد بیش از پنجاه کشور معاهده ای مبنی بر عدم کاربرد جنگ افزارهای شیمیایی را در ژنو امضا کنند که به پروتکل 1925 ژنو (Geneva Protocol)‏ معروف شد. اما تصمیمی درباره منع ساخت این سلاح ها گرفته نشد. علاوه بر این با توجه به ویژگی های مواد شیمیایی جنگی (پوشش وسیع، خواص مصدوم کنندگی شدید، افت روحیه شدید دشمن و نیاز به نیروی متخصص و کارآمد جهت درمان و رفع آلودگی) نظر کارشناسان نظامی پس از جنگ جهانی اول، به شدت به طرف این جنگ افزارها معطوف و موجب توسعه این سلاح ها در کشورهای غربی شد و بدین شکل روش های تولید بسیاری از ترکیبات شیمیایی به دست آمد. بعضی ها گمان می کردند که در پناه این معاهده جهانی در جنگ ها و درگیری ها از این سلاح استفاده ای به عمل نخواهد آمد ولی تاریخ شاهد وقایع ناخوشایند دیگری بود.
‏در 1936، 650 تن عامل شیمیایی توسط ایتالیا در جنگ علیه اتیوپی به کار رفت که جان 15 هزار نفر را گرفت.
‏
‏در جنگ های یمن، (67 ـ 1963) مصری ها از سلاح شیمیایی استفاده کردند.
‏در 1938 ژاپنی ها بمب های حاوی عوامل شیمیایی، بر روی سربازان چینی فرو ریختند.
‏در جنگ های داخلی اسپانیا که از 1936 آغاز شد و سه سال به طول انجامید به فرمان استالین و در حمایت از جمهوری خواهان که علیه ملی گرایان به رهبری فرانکو می جنگیدند، در دو منطقه اسپانیا گازهای سمی و همچنین عامل خردل به کار برده شد که طی آن شمار زیادی از افراد غیرنظامی به هلاکت رسیدند.
‏1ـ4 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی دوم
‏در جریان جنگ جهانی دوم مراکز پژوهشی ـ نظامی در آلمان، انگلستان، آمریکا و ژاپن به کوشش های خود جهت تهیه عوامل شیمیایی با سمیت زیاد ادامه دادند. در آلمان سنتز عوامل بسیار سمی اعصاب تابون و ساربن آغاز و با تهیه سومان در سال 1944 دنبال شد که سمی ترین عامل شیمیایی در جنگ جهانی دوم بود. آلمانی ها همراه با تلاش های پژوهشی جدی، کارخانه بزرگی برای تولید جنگ افزارهای شیمیایی و مهمات آن تاسیس کردند که تولید سالیانه آن در 1943 حدود 180 هزار تن (این مقدار 5/1 برابر عوامل شیمیایی به کار رفته به وسیله دول متخاصم طی جنگ جهانی اول) بوده است. طبق گزارش ورماخت (wehrmaht)‏ در اواخر جنگ، ذخیره عوامل شیمیایی آلمان 70 هزار تن شامل 32 هزار تن ایپریت یا خردل و 13 هزار تن گازهای اعصاب بوده است.
‏اسپی یر (Speer)‏ وزیر صنایع هیتلر در دادگاه بین المللی نورنبرگ اعلام کرد که هیتلر خود طی جنگ جهانی اول مصدوم شیمیایی بوده و بدین جهت به جنگ افزارهای شیمیایی جدید اهمیت زیادی قائل بود. نیروهای هیتلری همواره ذخایر جنگ افزارهای شیمیایی خود را افزایش می دادند. آلمانی ها در جریان جنگ دوم مرتکب بیرحمانه ترین جنایات علیه بشریت شدند. اتاق های گاز در اردوگاه های بوخن والد (Buchenwald)‏، آشویتس (Auschwitz)‏، زاخرزن هاوزن (Sachsenhausen)‏، نوین گام (Neuengamme)‏، لوبلین (Lublin)‏، گروسه روزن (Grosse -Rosen)‏، راونز بروخ (Ravensbruck)‏ و تربلینکا (Treblinka)‏ کار می کردند.
‏در 14 ژوئیه 1942 هیملر (Himmler)‏ اجازه داده بود که در برخی اردوگاهها از زندانیان برای آزمایش عوامل شیمیایی استفاده کنند. در کل، تا پایان جنگ تنها 5/4 میلیوم زندانی بر اثر به کارگیری انواع عوامل سمی به وسیله شرکت دگش وابسته به مجتمع صنعتی فاربین در اردوگاه آشویتس مسموم شده بودند.
‏انگلیسی ها سنتز تابون و سارین را تکرار کردند و علاوه بر آن مکانیسم اثر عوامل شیمیایی ترکیبات آلی فسفردار را کشف نموده و بر این اساس شیوه های جدیدی را برای سنتز عوامل شیمیایی پیشنهاد کردند. گرچه کوشش های انگلیسی ها سری نگه داشته شد با این حال گزارش های پژوهشی منظم و کاملی از طریق وزارت دفاع انگلستان به آمریکایی هایی که در همین زمینه کار می کردند فرستاده می شد. ژاپنی ها نیز در سال های جنگ هزاران ماده شیمیایی سمی سنتز کردند، با این حال ماده ای سمی تر از عوامل شیمیایی جنگ جهانی اول به دست نیاوردند.
‏
‏در کل طی جنگ جهانی دوم با این که طرف های درگیر (بویژه انگلستان، آمریکا، شوروی، ژاپن، آلمان و ایتالیا) همگی دارای ذخایر عوامل شیمیایی بودند، ولی از این جنگ افزارها استفاده چندانی به عمل نیامد؛ بویژه آلمان نازی در حین جنگ دوم جهانی با وجود ذخایر عظیم جنگ افزارهای شیمیایی هرگز از این تسلیحات استفاده نکرد چرا که توازن قوا و وحشت آلمانی ها از مقابله به مثل نیروهای متفقین عامل بازدارنده این اقدام وحشتناک احتمالی بود. به طوری که نخست وزیر وقت انگلستان “وینستون چرچیل” در سال 1942 یعنی هنگامی که انگلیسی ها از لحاظ توانایی در زمینه سلاح های شیمیایی قدرت لازم را داشتند، چنین بیان داشت که :
‏دولت روسیه مدعی است که آلمانی ها در صورت ناامیدی از حملات خود، ممکن است از گاز سمی بر ضد مردم و ارتش روسیه استفاده کنند. ما خود قاطعانه تصمیم داریم از این سلاح نفرت انگیز استفاده نکنیم، مگر این که ابتدا ارتش آلمان آن را به کار گیرد. به هر حال با شناختی که از دشمن خود داریم، فراهم آوردن تدارکات لازم به مقیاس بسیار وسیع را نادیده نگرفته ایم. بنابراین تصمیم گیری در این خصوص که هراس ناشی از به کارگیری سلاح های شیمیایی نیز به جنگ هوایی افزوده شود، بر عهده هیتلر است.
‏تنها کاربرد عمده تسلیحات شیمیایی از جانب آلمانی ها در جریان جنگ جهانی دوم، علیه نیروهای شوروی صورت گرفت؛ ماجرا بدین قرار بود که در ماههای مه و ژوئن سال 1942، آلمانی ها علیه واحدهای نظامی و غیرنظامی شهر کرچ (Krauch)‏ که در یکی از معادن پنهان شده و دلیرانه در مقابل دشمن مقاومت می کردند، جنگ افزارها شیمیایی به کار بردند.
‏1ـ5 سلاح های شیمیایی پس از جنگ جهانی دوم
‏در جنگ ویتنام در دهه 1960 و سال های نخست دهه 1970 آمریکایی ها با به کارگیری عوامل شیمیایی خطرناک بویژه عامل نارنجی آنچنان خسارات جبران ناپذیری به مراتع، جنگل ها و محیط زیست ویتنام وارد کردند که هنوز پس از گذشت سه دهه و با وجود طرح های بزرگ ترمیم، آثار شوم آن برطرف نگردیده است.
‏همچنین گزارش های تایید نشده ای از کاربرد عوامل شیمیایی توسط ویتنامی ها در کامبوج (1976)، و لائوس (1979) و به کارگیری نوعی عامل شیمیایی توسط ارتش شوروی و نیروهای دولتی افغانستان، علیه مجاهدان افغانی اعلام شده است.
‏همچنین مهمترین آزمایش آمریکایی ها در شمال شرقی برزیل در اکتبر 1984 انجام شد که طی آن 7000 نفر کشته شدند. در این آزمایش علاوه بر این که دو طایفه بومی به طول کامل از بین رفتند، گیاهان و جانوران منطقه نیز دچار ضایعات جبران ناپذیری گردیدند.
‏

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت