ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 42 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
ابراز گری هیجان
ابرازگری هیجانی به عنوان یک مؤلفه اصلی هیجان ها، به نمایش بیرونی هیجان، بدون توجه به ارزش (مبثت یا منفی) یاشیوه (چهره ای، کلامیو رفتاری) اطلاق میشود (کرینگ . Kring
و همکاران، ١٩٩٤).
اکمن Ekman
و فریزن (1974) ابراز هیجان را ظواهر حالتهای هیجانی با درونی شامل مجموعههای ویژه ای ازتغییرات در فعالیتهای زیستی– عصبی تشکیل میدهد (لویس Lewis
، ٢٠٠٠).
هالبرستدت . Harberstadt
(١٩٩١به نقل از بویام . Boyum
و پارکر . Parker
، ١٩٩٥ )ابرازگری هیجانی را شامل ترکیبی از حالتهای هیجانی، دانش قوانین نمایش و انگیزش و توانایی کنترل ابراز هیجان فرد میداند.
داروین Darwin
،( ١٨٧٢ ) با انتشار کتاب "ابرازهیجانها در انسان و حیوان" نقش مهمیدر زمینه مطالعه هیجانها ایفا کرده است مشاهدات داروین موجب شد که وی سه اصل اولیه را در ابرازهیجان دخیل بداند که عبارتنداز ١ - خوگیری . Habituation
: فعالیتهای به اجرا در آمده ارضا کننده، خواه سودمند باشد یا سودمند نباشد؛٢- تضاد . Antithesis
: فعالیتهای متضاد به اجرا در آمده تحت تکانههای متضاد؛ ٣- نیروی عصبی : کنش مستقیم دستگاه عصبی تهیج کننده در تن، مستقل از اراده .
به اعتقاد لویس(٢٠٠٠)، ابرازهای هیجانی، به تغییرات سطحی بالقوه قابل مشاهده، در چهره، صدا و بدن وسطح فعالیت منجر میشود. در ابتدا، به ابرازهای هیجانی بر حسب حرکات و فعالیت بدنی بویژه کودکان کمتر توجه شده است، اگر چه به نظر میرسد که آواگریها رسانندههای مهم حالتهای هیجانی باشد، ولی از کم شناخته ترین جنبههای ابراز هستند. ابرازهای کلامیبیشتراز حد قدرتمند هستند و ممکن است بتوانند حالتهای هیجانی مشابه را در دیگران فراخوانند، بنابراین،
ابراز هیجان به شیوه آواگری ممکن است مسری تر از ابرازهای هیجان به شیوه بدنی یا چهره ای باشد. به عنوان مثال وقتی فیلمها با افرادی تماشا میشوند که با صدای بلند میخندند، خنده دارتر از زمانی است که خود فرد به تنهایی آن را میبیند.به دلیل ماهیت مسری آواگری، ابراز کلامیممکن است هدف تلاشهای اجتماعی اولیه باشد (لویس، ٢٠٠٠).
حرکت، ممکن است یک شیوه دیگر ابراز هیجانها باشد، : به عنوان مثال گریختن از چیزی ویا آمدن به سوی آن، پاسخهای حرکتی همراه با هیجانهای مثبت و منفی هستند.
در واقع، اغلب دورشدن نوزاد از یک اسباب بازی یا شخصی نا آشنا، مستقل از ابراز چهره ای، با ترس او مرتبط است.کاملا واضح است که ابرازهای هیجانی مجزا ممکن است در نوزادان و در سنین خیلی پایین تر مشاهده شود.در ابتدا، بین حالتهای هیجانی و ابراز هیجانی تمیز قائل شد، به عنوان مثال، کودک وقتی رفتارگریه کردن را تحت کنترل در میآورد که والدین اورا به گونه ای تربیت میکنند که هنگام آشفتگی یا نیاز گریه نکند.
تفاوتهای فردی در ابراز گری هیجانی
یک مسئله در ارتباط با فعالیتهای هیجانی این است که آنها بلافاصله قابل پوشیده شدن و به وسیله فرد قابل کنترل هستند. بنابراین ممکن است حالتهای هیجانی با ابراز هیجانی متفاوت شوند و گاهی نیز تمیز دادن حالتهای هیجانی از ابرازهای هیجانی مهم است(لویس، ٢٠٠٠).
تصویر ٢- ١ یک الگوی ابرازگری هیجانی را نشان میدهد که به عنوان چهارچوبی برای فهم تفاوتهای فردی در رفتار ابرازگرهیجانی به کار میرود . طبق این الگو، هیجان وقتی روی میدهد که درون داد درونی و بیرونی به شیوه ای پردازش میشود که یک برنامه هیجانی مانند (غم و شادی) به کار بیفتد. به محض به کار افتادن برنامه هیجان، گرایشهای پاسخ، شامل تغییرات فیزیولوژیکی، (احساسات ذهنی و تکانههای رفتاری)