ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
دانلود تحقیق جایگاه و اهمیت کاربری فضای سبز در بین سایر کاربری ها
دسته بندی | محیط زیست |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 16 کیلو بایت |
تعداد صفحات | 17 |
فضاهای سبز را در ادبیات شهرسازی جزو کاربریها و در ضمن یکی از تسهیلات روبنایی بخش کالبدی محسوب میگردند.
از فضاهای سبط بعنوان یکی از شاخههای اصلی و در عین حال ابزار فنی محافظت محیط زیست در محیطهای انسان ساخت میتوان نام برد. در گذشته نقش غالب فضاهای سبز به زیبا سازی و سپس به ظاهر سازی محیط مصنوع محدود میشد. لیکن امروزه کارکرد این فضاها در سطح شهرها نقش به مراتب وسیعتر و اساسیتر به خود گرفته و همانند دیگر خدمات شهری به پیروی از تقسیمبندی شهر به محله و منطقه واحد همسایگی به پارکهای محلی شهری و واحد همسایگی تفکیک میگردد.[1]
کاربریهای شهری به طور کلی به 9 دسته تقسیم میشوند و هر دسته از گروههای فرعی یا جزئی تشکیل میشود. از نظر کدگذاری هر گروه فرعی با یک شماره اختصاصی و یک پیش شماره کاربری اصلی مشخص میشود.[2] برای نمونه کاربری فرهنگی و گذران اوقات فراغت با شماره 7 مشخص میشود و کاربری پارکهای شهری با شماره 6. بنابراین بین کاربری با شماره 76 کدگذاری میشود.
جدول طبقبندی و کد کاربریهای اصلی
کد | کاربری اصلی | کد | کاربری اصلی |
1 | مسکونی | 6 | خدماتی |
2و3 | صنعتی | 7 | فرهنگی و گذران اوقات فراغت |
4 | حمل و نقل و تاسیسات | 8 | منابع تولیدی و استخراج |
5 | تجاری | 9 | اراضی بایر و مناطق آبی |
مفهوم و ضرورت سبز در زندگی شهری
منظور از فضاهای سبز شهری، نوعی از سطوح کاربری زمین شهری، با کوششهای گیاهی انسان ساخت است که هم واجد بازدهی اجتماعی و هم واجد بازدهی اکولوژیکی هستند. فضای سبز شهری از دیدگاه شهرسازی در برگیرزد بخش از سیمای شهر است که از انواع پوششهای گیاهی تشکیل شده است و به عنوان یک عامل زنده و حیاتی در کنار کالبدی جان شهر، تعیین کنند ساخت مرفولوژیک شهر است.
با توجه به مفهوم فضا، زمینهایی که به پوشش گیاهی کوتاه (نازک و کم حجم) اختصاص دارد، مثل همین و مراتع به عنوان سطوح سبز و زمینهایی که به پوششهای گیاهی بلند با نسبتاً اختصاص دارند، نظیر جنگل، باغ و … به عنوان فضاهای سبز دستهبندی میشود.[3]
از آن جا که فضای سبز و محیط زیست شهری در زمره اساسیترین عوامل پایدار حیات طبیعی و انسانی در امر سلامت اسکان انسان است لذا باید نیاز انسان به گیاهان که از مهمترین عوامل اکوسیستم است را بالاتر از سایر نیازها منظور نمود و روند نابودی آنها را به دلیل اثرات مطلوب آنها، رنگ خطری برای جوامع بشری به حساب آورد.[4]
مهمترین اثر فضای سبز در شهرها، کارکرد زیست محیطی آنهاست که شهرها را به عنوان محیط زیست جامعه انسانی معنیدار کرده است و سبب افزایش کیفیت زیستی شهرها میشوند: این کارکرد زیست محیطی شامل تعدیلها، افزایش رطوبت نسبی، لطافت هوا و جذب گرد و غبار است. دیگر تأثیرات فضای سبز در شهرها نقش نسبی دارند.[5]
عملکردهای فضای سبز
اگر چه در گذشته، به علت تعداد محدود شهرها در مقابل روستاها و وسعت کم شهرها: غالب فضاهای سبز در زیباسازی و سپس در ظاهرسازی محیطهای مصنوع محدودی شد، لیکن امروزه کارکرد این فضاها در سطح شهرها، نقشی به مراتب وسیعتر و اساسیتر به خود گرفته است که بطور کلی در سه دسته ذیل قابل طرح میباشند.
1- عملکرد زیست محیطی فضای سبز . 2- عملکرد فضای سبز در ساخت کالبدی شهر. 3- عملکرد اجتماعی – روانی فضای سبز.
1- عملکرد زیست محیطی:
ایجاد فضای سبز یکی از راههایی است که به شکل موثر آلودگی محیط زیست، اعم از آلودگی گازی، ذرهای، صوتی، تشعشی، بوهای نامطبوع و دیگر آلایندههای موجود در هوا و آب و خاک را کنترل کرده، محیط سالمتری برای انسان فراهم میکند.[6]
تأثیر فضای سبز زیست بر اقلیم شهر زمانی به حداکثر خود میرسد که اولاً فضای سبز از لحاظ اقلیمی به درستی مکان یابی شده و ثانیاً در طراحی فضای سبز عمدتاً از درختان و درخچهها بهره گرفته باشند.[7]
2- عملکرد فضای سبز در ساخت کالبدی شهر
امروزه فضای سبز به علت نقشی که در حکم سازی میدهند. و هدایت کننده رشد و توسعه کالبدی فیزیکی شهرها ایفا میکند بطور اساسی مورد توجه قرار گرفته و در هماهنگی با بخش بیجان شهر (کالبد)، ساختار، بافت و سیمای آن را تشکیل میدهد در این حالت فضای سبز میتواند نقش ؟؟ شهر، تفکیک فضای شهر و آرایش شبکه راهها را برعهده گیرد.[8]
در واقع میتوانند در خدمات مدیریت فرم شهر، بهبود شرایط اکولوژیکی، حفظ منابع آب و خاک، فقط چشماندازهای روستایی، توسعه امکانات فراغت، حفظ و تقویت عناصر هویت بخش قرار گیرند.
بطور کلی از نقطه نظر شهرسازی، جهت حصول بدین امر ( تحت تأثیر قرار دادن عامل توسعه بخش کالبدی و هدایت فرم فیزیکی) دو دیدگاه عمده مطرح گشته است: در دیدگاه اول فضای باز و سبز نه تنها مانع توسعه بلکه آنها به صورت مداوم استمرار مییابد. در دیدگاه دوم فضاهای باز، کوچک بوده و در گستره کالبدی شهر توزیع میگردند تا بدین ترتیب موجب تسهیل دسترسی عموم شود. توزیع فضاهای باز در نقاط مختلف شهر ادراک مطلوبی برای مردم و تمام ساکنین بوجود میآورد. علاوه بر این خصوصیات کیفی آن را میتوان برحسب موراد ذیل مطرح ساخت.
ارتقاء کیفیت هوا
ایجاد تنوع در زندگی روزانه در اثر ترکیب آن با فضاهای شهری
فایل ورد 17 ص