sidaa تحقیق تفسیر المیزان سوره نساء 44 ص ( ورد)

تحقیق تفسیر المیزان سوره نساء 44 ص ( ورد)

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 35
حجم فایل: 107 کیلوبایت
قیمت: 8500 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 35 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تفسیر‏ المیزان‏ سوره نساء ‏........................‏...............................................‏.........‏............. &‏ 1
‏تفسیر ‏سوره‏ ‏نساء
‏آیه 1
‏بیان‏ ‏آیه
‏بطورى‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏همین‏ ‏آیه‏ (‏که‏ ‏اولین‏ ‏آیه‏ ‏این‏ ‏سوره‏ ‏است‏ ) ‏برمى‏ ‏آید‏ ‏سوره‏ ‏نساء‏ ‏در‏ ‏مقام‏ ‏بیان‏ ‏احکام‏ ‏زناشوئى‏ ‏است‏ ‏،‏ ‏از‏ ‏قبیل‏ ‏اینکه‏ : ((‏چند‏ ‏همسر‏ ‏مى‏ ‏توان‏ ‏گرفت‏ ))‏،‏ ((‏با‏ ‏چه‏ ‏کسانى‏ ‏نمى‏ ‏توان‏ ‏ازدواج‏ ‏کرد‏)) ‏و‏... ‏و‏ ‏نیز‏ ‏در‏ ‏مقام‏ ‏بیان‏ ‏احکام‏ ‏ارث‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏خلال‏ ‏آیاتش‏ ‏امورى‏ ‏دیگر‏ ‏نیز‏ ‏ذکر‏ ‏شده‏ ‏،‏ ‏نظیر‏ ‏احکامى‏ ‏از‏ ‏نماز،‏ ‏جهاد،‏ ‏شهادات‏ ‏،‏ ‏تجارت‏ ‏و‏ ‏غیره‏ ‏و‏ ‏مختصرى‏ ‏هم‏ ‏درباره‏ ‏اهل‏ ‏کتاب‏ ‏سخن‏ ‏رفته‏ ‏است‏ .
‏و‏ ‏مضامین‏ ‏آیاتش‏ ‏شهادت‏ ‏مى‏ ‏دهد‏ ‏بر‏ ‏اینکه‏ ‏این‏ ‏سوره‏ ‏در‏ ‏مدینه‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏هجرت‏ ‏نازل‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏ظاهر‏ ‏آنها‏ ‏بر‏ ‏مى‏ ‏آید‏ ‏که‏ ‏یک‏ ‏باره‏ ‏نازل‏ ‏نشده‏ ‏است‏ ‏،‏ ‏هر‏ ‏چند‏ ‏که‏ ‏غالب‏ ‏آیات‏ ‏آن‏ ‏بى‏ ‏ارتباط‏ ‏به‏ ‏هم‏ ‏نیستند‏.
‏و‏ ‏اما‏ ‏آیه‏ ‏مورد‏ ‏بحث‏ ‏با‏ ‏چند‏ ‏آیه‏ ‏بعدش‏ ‏که‏ ‏متعرض‏ ‏حال‏ ‏یتیمان‏ ‏و‏ ‏زنان‏ ‏است‏ ‏فى‏ ‏نفسه‏ ‏به‏ ‏منزله‏ ‏زمینه‏ ‏چینى‏ ‏براى‏ ‏مسائل‏ ‏ارث‏ ‏و‏ ‏محارم‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏بزودى‏ ‏متعرض‏ ‏آن‏ ‏خواهد‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏اما‏ ‏عدد‏ ‏زوجات‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏آیه‏ ‏سوم‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏سخن‏ ‏رفته‏ ‏هر‏ ‏چند‏ ‏که‏ ‏مساءله‏ ‏زوجات‏ ‏از‏ ‏امهات‏ ‏مسائل‏ ‏سوره‏ ‏است‏ ‏اما‏ ‏آیه‏ ‏شریفه‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏طفیلى‏ ‏و‏ ‏استفاده‏ ‏از‏ ‏کلام‏ ‏ذکر‏ ‏شده‏ ‏،‏ ‏کلامى‏ ‏که‏ ‏گفتیم‏ ‏جنبه‏ ‏مقدمه‏ ‏و‏ ‏زمینه‏ ‏چینى‏ ‏دارد‏.
‏یَأَیهَا‏ ‏النَّاس‏ ‏اتَّقُوا‏ ‏رَبَّکُمُ‏...
‏در‏ ‏این‏ ‏آیه‏ ‏مى‏ ‏خواهد‏ ‏مردم‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏تقوا‏ ‏و‏ ‏پروا‏ ‏داشتن‏ ‏از‏ ‏پروردگار‏ ‏خویش‏ ‍ ‏دعوت‏ ‏کند،‏ ‏مردمى‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏اصل‏ ‏انسانیت‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏حقیقت‏ ‏بشریت‏ ‏با‏ ‏هم‏ ‏متحدند‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏حقیقت‏ ‏بین‏ ‏زنشان‏ ‏و‏ ‏مردشان‏ ‏،‏ ‏صغیرشان‏ ‏و‏ ‏کبیرشان‏ ‏،‏ ‏عاجزشان‏ ‏و‏ ‏نیرومندشان‏ ‏،‏ ‏فرقى‏ ‏نیست‏ ‏،‏ ‏دعوت‏ ‏کند‏ ‏تا‏ ‏مردم‏ ‏درباره‏ ‏خویش‏ ‏به‏ ‏این‏ ‏بى‏ ‏تفاوتى‏ ‏پى‏ ‏ببرند‏ ‏تا‏ ‏دیگر‏ ‏مرد‏ ‏به‏ ‏زن‏ ‏و‏ ‏کبیر‏ ‏به‏ ‏صغیر‏ ‏ظلم‏ ‏نکند‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏ظلم‏ ‏خود‏ ‏مجتمعى‏ ‏را‏ ‏که‏ ‏خداوند‏ ‏آنان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏داشتن‏ ‏آن‏ ‏اجتماع‏ ‏هدایت‏ ‏نموده‏ ‏آلوده‏ ‏نسازند،‏ ‏اجتماعى‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏منظور‏ ‏تتمیم‏ ‏سعادتشان‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏احکام‏ ‏و‏ ‏قوانین‏ ‏نجات‏ ‏بخش‏ ‏تشکیل‏ ‏شده‏ ‏مجتمعى‏ ‏که‏ ‏خداى‏ ‏عزوجل‏ ‏آنان‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏تاءسیس‏ ‏آن‏ ‏ملهم‏ ‏نمود،‏ ‏تا‏ ‏راه‏ ‏زندگیشان‏ ‏را‏ ‏هموار‏ ‏و‏ ‏آسان‏ ‏کند‏ ‏همچنین‏ ‏هستى‏ ‏و‏ ‏بقاى‏ ‏فرد‏ ‏فرد‏ ‏و‏ ‏مجموعشان‏ ‏را‏ ‏حفظ‏ ‏فرماید‏.
‏از‏ ‏همین‏ ‏جا‏ ‏روشن‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏که‏ ‏چرا‏ ‏در‏ ‏آیه‏ ‏شریفه‏ ‏،‏ ‏خطاب‏ ‏را‏ ‏متوجه‏ ‏ناس‏ ‍ (‏همه‏ ‏مردم‏ ) ‏کرد‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏به‏ ‏خصوص‏ ‏مؤ‏ ‏منین‏ ‏و‏ ‏نیز‏ ‏چرا‏ ‏فرمان‏ ((‏اتقوا‏)) ‏را‏ ‏مقید‏ ‏به‏ ‏قید‏ ((‏ربکم‏ )) ‏کرد‏ ‏و‏ ‏نفرمود‏: ((‏اتقوا‏ ‏الله‏ ‏از‏ ((‏خدا‏)) ‏پروا‏ ‏کنید‏))‏،‏ ‏بلکه‏ ‏فرمود‏: (‏از‏ ‏پروردگار‏ ‏خود‏
‏تفسیر‏ المیزان‏ سوره نساء ‏........................‏...............................................‏.........‏............. &‏ 2
‏پروا‏ ‏کنید‏) ‏چون‏ ‏صفتى‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏خدا‏ ‏به‏ ‏یاد‏ ‏بشر‏ ‏انداخت‏ (‏که‏ ‏همه‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏نفر‏ ‏خلق‏ ‏کرده‏ ) ‏صفتى‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏پر‏ ‏و‏ ‏بال‏ ‏آن‏ ‏تمامى‏ ‏افراد‏ ‏بشر‏ ‏را‏ ‏مى‏ ‏گیرد‏ ‏و‏ ‏اختصاصى‏ ‏به‏ ‏مؤ‏ ‏منین‏ ‏ندارد‏ ‏و‏ ‏این‏ ‏صفت‏ ‏خود‏ ‏یکى‏ ‏از‏ ‏آثار‏ ‏ربوبیت‏ ‏او‏ ‏است‏ ‏چون‏ ‏منشاءش‏ ((‏ربوبیت‏ )) ‏خدا‏ ‏یعنى‏ ‏تدبیر‏ ‏و‏ ‏تکمیل‏ ‏است‏ ‏نه‏ ((‏الوهیت‏ )) ‏او‏.
‏و‏ ‏اما‏ ‏این‏ ‏که‏ ‏فرمود‏: ((‏خدائى‏ ‏که‏ ‏شما‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏نفس‏ ‏آفرید‏))‏،‏ ‏منظور‏ ‏از‏ ((‏نفس‏ )) ‏به‏ ‏طورى‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏لغت‏ ‏برمى‏ ‏آید‏ ‏عین‏ ‏هر‏ ‏چیز‏ ‏است‏ ‏مثلا‏ ‏مى‏ ‏گویند‏: ((‏جائنى‏ ‏فلان‏ ‏نفسه‏ ‏فلانى‏ ‏خودش‏ ‏نزد‏ ‏من‏ ‏آمد‏)) ‏در‏ ‏اینجا‏ ‏منظور‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏عین‏ ‏او‏ ‏آمد‏. ‏البته‏ ‏منشاء‏ ‏اینکه‏ ‏دو‏ ‏کلمه‏ ((‏نفس‏ )) ‏و‏ ((‏عین‏ )) ‏متعین‏ ‏در‏ ‏معناى‏ ((‏چیزى‏ ‏که‏ ‏بوسیله‏ ‏آن‏ ‏شى‏ ‏ء،‏ ‏شى‏ ‏ء‏ ‏مى‏ ‏شود‏)) ‏باشد،‏ ‏مختلف‏ ‏است‏ .
‏و‏ ‏نفس‏ ‏چیزى‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏انسان‏ ‏بواسطه‏ ‏آن‏ ‏انسان‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏آن‏ ‏عبارت‏ ‏است‏ ‏از‏ ‏مجموع‏ ‏روح‏ ‏و‏ ‏جسم‏ ‏در‏ ‏دنیا‏ ‏و‏ ‏روح‏ ‏به‏ ‏تنهائى‏ ‏در‏ ‏زندگى‏ ‏برزخ‏ ‏که‏ ‏بحث‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏باره‏ ‏در‏ ‏ذیل‏ ‏آیه‏ : ((‏و‏ ‏لا‏ ‏تقولوا‏ ‏لمن‏ ‏یقتل‏ ‏فى‏ ‏سبیل‏ ‏الله‏ ‏اموات‏ ...)) ‏گذشت‏ .
‏مراد‏ ‏از‏ ‏نفس‏ ‏واحده‏ ‏و‏ ‏زوج‏ ‏او‏ ‏که‏ ‏انسان‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏آفریده‏ ‏شده‏ ‏است
‏و‏ ‏از‏ ‏ظاهر‏ ‏سیاق‏ ‏برمى‏ ‏آید‏ ‏که‏ ‏مراد‏ ‏از‏ ((‏نفس‏ ‏واحده‏ )) ‏آدم‏ (‏علیه‏ ‏السلام‏ ) ‏و‏ ‏مراد‏ ‏از‏ ((‏زوجها‏)) ‏حوا‏ ‏باشد‏ ‏که‏ ‏پدر‏ ‏و‏ ‏مادر‏ ‏نسل‏ ‏انسان‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏ما‏ ‏نیز‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏نسل‏ ‏مى‏ ‏باشیم‏ ‏و‏ ‏بطورى‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏ظاهر‏ ‏قرآن‏ ‏کریم‏ ‏برمى‏ ‏آید‏ ‏همه‏ ‏افراد‏ ‏نوع‏ ‏انسان‏ ‏به‏ ‏این‏ ‏دو‏ ‏تن‏ ‏منتهى‏ ‏مى‏ ‏شوند‏ ‏همچنانکه‏ ‏از‏ ‏آیات‏ ‏زیر‏ ‏همین‏ ‏معنا‏ ‏برمى‏ ‏آید‏ ‏که‏ : ((‏خلقکم‏ ‏من‏ ‏نفس‏ ‏واحده‏ ‏،‏ ‏ثم‏ ‏جعل‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏)).
‏((‏یا‏ ‏بنى‏ ‏آدم‏ ‏لا‏ ‏یفتننکم‏ ‏الشیطان‏ ‏کما‏ ‏اخرج‏ ‏ابویکم‏ ‏من‏ ‏الجنة‏ )) ‏و‏ ‏آیه‏ ‏زیر‏ ‏که‏ ‏حکایت‏ ‏گفتار‏ ‏ابلیس‏ ‏است‏ : ((‏لئن‏ ‏اخرتن‏ ‏الى‏ ‏یوم‏ ‏القیمة‏ ‏لاحتنکن‏ ‏ذریتة‏ ‏الا‏ ‏قلیلا‏.
‏و‏ ‏اما‏ ‏احتمالى‏ ‏که‏ ‏بعضى‏ ‏از‏ ‏مفسرین‏ ‏در‏ ‏معناى‏ ((‏نفس‏ ‏واحده‏ )) ‏و‏ ((‏زوجها‏)) ‏داده‏ ‏اند،‏ ‏ذیلا‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ‏خوانندگان‏ ‏مى‏ ‏گذرد‏ ‏که‏ ‏البته‏ ‏به‏ ‏هیچ‏ ‏وجه‏ ‏درست‏ ‏نیست‏ ‏،‏ ‏آنان‏ ‏گفته‏ ‏اند‏ ‏که‏ : ‏مراد‏ ‏از‏ ((‏نفس‏ ‏واحده‏ )) ‏و‏ ((‏زوج‏ ‏او‏)) ‏در‏ ‏آیه‏ ‏شریفه‏ ‏مطلق‏ ‏ذکور‏ ‏و‏ ‏اناث‏ ‏نسل‏ ‏بشر‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏کل‏ ‏بشر‏ ‏از‏ ‏مجموع‏ ‏پدر‏ ‏و‏ ‏مادر‏ ‏متولد‏ ‏مى‏ ‏شود،‏ ‏در‏ ‏نتیجه‏ ‏معناى‏ ‏آیه‏ ‏چنین‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏که‏ ‏مثلا‏ ‏آیه‏ ‏فرموده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏هر‏ ‏یک‏ ‏نفر‏ ‏از‏ ‏شما‏ ‏نوع‏ ‏بشر‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏پدر‏ ‏و‏ ‏مادر‏ ‏و‏ ‏یا‏ ‏به‏ ‏عبارت‏ ‏دیگر‏: ‏از‏ ‏دو‏ ‏فرد‏ ‏بشر‏ ‏خلق‏ ‏شده‏ ‏اید‏ ‏بدون‏ ‏اینکه‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏معنا‏ ‏فرقى‏ ‏میان‏ ‏شما‏ ‏باشد،‏ ‏بنابه‏ ‏گفته‏ ‏این‏ ‏مفسر‏ ‏آیه‏ ‏شریفه‏ ‏همان‏ ‏را‏ ‏مى‏ ‏خواهد‏ ‏افاده‏ ‏کند‏ ‏که‏ ‏آیه‏ : ((‏یا‏ ‏ایها‏ ‏الناس‏ ‏انا‏ ‏خلقناکم‏ ‏من‏ ‏ذکر‏ ‏و‏ ‏انثى‏ ‏و‏ ‏جعلناکم‏ ‏شعوبا‏ ‏و‏ ‏قبائل‏ ‏لتعارفوا‏ ‏ان‏ ‏اکرمکم‏ ‏عند‏ ‏الله‏ ‏اتقیکم‏ )) ‏آن‏ ‏را‏ ‏افاده‏ ‏مى‏ ‏کند‏ ‏و‏ ‏مى‏ ‏فرماید‏: ‏هان‏ ‏اى‏ ‏مردم‏ ‏ما‏ ‏شما‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏نر‏ ‏و‏ ‏یک‏ ‏ماده‏ ‏آفریدیم‏ ‏و‏ ‏شما‏ ‏را‏ ‏تیره‏ ‏تیره‏ ‏و‏ ‏قبیله‏ ‏قبیله‏ ‏نمودیم‏ ‏تا‏ ‏یکدیگر‏ ‏را‏ ‏بشناسید‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏میان‏ ‏همه‏ ‏شما‏ ‏آنکه‏ ‏باتقواتر‏ ‏است‏ ‏نزد‏ ‏خدا‏ ‏گرامى‏ ‏تر‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏خلاصه‏ ‏مفادش‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏شما‏ ‏افراد‏ ‏بشر‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏جهت‏ ‏که‏ ‏هر‏ ‏یک‏ ‏متولد‏ ‏از‏ ‏پدرى‏ ‏و‏ ‏مادرى‏ ‏هستید‏ ‏هیچ‏ ‏فرقى‏ ‏ندارید‏.
‏تفسیر‏ المیزان‏ سوره نساء ‏........................‏...............................................‏.........‏............. &‏ 3
‏و‏ ‏وجه‏ ‏نادرستى‏ ‏این‏ ‏احتمال‏ ‏روشن‏ ‏است‏ ‏براى‏ ‏اینکه‏ : ‏این‏ ‏مفسر‏ ‏غفلت‏ ‏کرده‏ ‏از‏ ‏اینکه‏ ‏بین‏ ‏دو‏ ‏آیه‏ ‏،‏ ‏یعنى‏ ‏آیه‏ ‏سوره‏ ‏حجرات‏ ‏و‏ ‏آیه‏ ‏سوره‏ ‏نسا‏ ‏فرق‏ ‏واضحى‏ ‏است‏ ‏زیرا‏ ‏آیه‏ ‏سوره‏ ‏حجرات‏ ‏در‏ ‏مقام‏ ‏بیان‏ ‏این‏ ‏جهت‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏افراد‏ ‏انسان‏ ‏از‏ ‏نظر‏ ((‏حقیقت‏ ‏انسانیت‏ )) ‏یکسانند‏ ‏و‏ ‏هیچ‏ ‏فرقى‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏جهت‏ ‏ندارند‏ ‏که‏ ‏هر‏ ‏یک‏ ‏آنان‏ ‏از‏ ‏پدرى‏ ‏و‏ ‏مادرى‏ ‏از‏ ‏جنس‏ ‏بشر‏ ‏متولد‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏پس‏ ‏دیگر‏ ‏جا‏ ‏ندارد‏ ‏یکى‏ ‏بر‏ ‏دیگرى‏ ‏تکبر‏ ‏ورزد‏ ‏و‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏دیگران‏ ‏بهتر‏ ‏بشمارد‏ ‏مگر‏ ‏به‏ ‏یک‏ ‏ملاک‏ ‏که‏ ‏آن‏ ‏هم‏ ‏تقوا‏ ‏است‏ .
‏و‏ ‏اما‏ ‏آیه‏ ‏سوره‏ ‏نسا‏ ‏که‏ ‏مورد‏ ‏بحث‏ ‏ما‏ ‏است‏ ‏در‏ ‏مقام‏ ‏دیگرى‏ ‏است‏ ‏این‏ ‏آیه‏ ‏مى‏ ‏خواهد‏ ‏بیان‏ ‏کند‏ ‏که‏ ‏افراد‏ ‏انسان‏ ‏از‏ ‏حیث‏ ((‏حقیقت‏ ‏و‏ ‏جنس‏ )) ‏یک‏ ‏واقعیتند‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏همه‏ ‏کثرتى‏ ‏که‏ ‏دارند‏ ‏همه‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏ریشه‏ ‏منشعب‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏مخصوصا‏ ‏از‏ ‏جمله‏ : ((‏و‏ ‏بث‏ ‏منهما‏ ‏رجالا‏ ‏کثیرا‏ ‏و‏ ‏نساء‏...)) ‏این‏ ‏معنا‏ ‏به‏ ‏روشنى‏ ‏استفاده‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏به‏ ‏طورى‏ ‏که‏ ‏ملاحظه‏ ‏مى‏ ‏کنید‏ ‏چنین‏ ‏معنائى‏ ‏با‏ ‏این‏ ‏احتمال‏ ‏که‏ ‏مراد‏ ‏از‏ ((‏نفس‏ ‏واحده‏ )) ‏و‏ ((‏زوج‏ ‏او‏)) ‏تمامى‏ ‏نر‏ ‏و‏ ‏ماده‏ ‏هاى‏ ‏بشرى‏ ‏باشد‏ ‏نمى‏ ‏سازد‏ ‏گذشته‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏دلیل‏ ‏آن‏ ‏معنا‏ ‏با‏ ‏غرضى‏ ‏که‏ ‏سوره‏ ‏نسا‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏تعقیب‏ ‏مى‏ ‏کند‏ ‏که‏ ‏بیانش‏ ‏گذشت‏ ‏سازگارى‏ ‏ندارد‏.
‏معناى‏ ‏کلمه‏ ‏زوج‏ ‏و‏ ‏جمله‏ (‏و‏ ‏خلق‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏)
‏و‏ ‏اما‏ ‏کلمه‏ ‏زوج‏ ‏در‏ ‏جمله‏ : ((‏و‏ ‏خلق‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏)) ‏بنا‏ ‏به‏ ‏گفته‏ ‏راغب‏ ‏به‏ ‏معناى‏ ‏همسر‏ ‏است‏ ‏یعنى‏ ‏این‏ ‏کلمه‏ ‏در‏ ‏مورد‏ ‏هر‏ ‏دو‏ ‏قرین‏ ‏که‏ ‏یکى‏ ‏نر‏ ‏و‏ ‏دیگرى‏ ‏ماده‏ ‏باشد‏ ‏استعمال‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏یعنى‏ ‏هم‏ ‏به‏ ‏نر‏ ‏زوج‏ ‏مى‏ ‏گویند‏ ‏و‏ ‏هم‏ ‏به‏ ‏ماده‏ ‏و‏ ‏همچنین‏ ‏در‏ ‏غیر‏ ‏حیوانات‏ ‏یعنى‏ ‏در‏ ‏هر‏ ‏دو‏ ‏چیزى‏ ‏که‏ ‏جفت‏ ‏داشته‏ ‏باشد‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏مى‏ ‏رود،‏ ‏مانند‏ ‏چکمه‏ ‏و‏ ‏دمپائى‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏هر‏ ‏لنگه‏ ‏آن‏ ‏گفته‏ ‏مى‏ ‏شود‏: ‏این‏ ‏زوج‏ ‏آن‏ ‏دیگرى‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏نیز‏ ‏به‏ ‏هر‏ ‏چیزى‏ ‏که‏ ‏شبیه‏ ‏و‏ ‏نزدیک‏ ‏به‏ ‏دیگرى‏ ‏و‏ ‏یا‏ ‏ضد‏ ‏دیگرى‏ ‏است‏ ‏زوج‏ ‏گفته‏ ‏مى‏ ‏شود،‏ ‏آنگاه‏ ‏راغب‏ ‏در‏ ‏ادامه‏ ‏سخنانش‏ ‏مى‏ ‏گوید‏: ‏زوجه‏ ‏واژه‏ ‏نامطلوبى‏ ‏است‏ ‏،‏ (‏یعنى‏ ‏در‏ ‏لغت‏ ‏صحیح‏ ‏به‏ ‏زن‏ ‏نیز‏ ‏زوج‏ ‏گفته‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏نه‏ ‏زوجه‏ ).
‏و‏ ‏ظاهر‏ ‏جمله‏ ‏مورد‏ ‏بحث‏ ‏یعنى‏ ‏جمله‏ ((‏و‏ ‏خلق‏ ‏منها‏ ‏زوجها‏)) ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏مى‏ ‏خواهد‏ ‏بیان‏ ‏کند‏ ‏که‏ ‏همسر‏ ‏آدم‏ ‏از‏ ‏نوع‏ ‏خود‏ ‏آدم‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏انسانى‏ ‏بود‏ ‏مثل‏ ‏خود‏ ‏او‏ ‏و‏ ‏این‏ ‏همه‏ ‏افراد‏ ‏بى‏ ‏شمار‏ ‏از‏ ‏انسان‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏سطح‏ ‏کره‏ ‏زمین‏ ‏منتشر‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏همه‏ ‏از‏ ‏دو‏ ‏فرد‏ ‏انسان‏ ‏مثل‏ ‏هم‏ ‏و‏ ‏شبیه‏ ‏به‏ ‏هم‏ ‏منشاء‏ ‏گرفته‏ ‏اند‏ ‏و‏ ‏بنابراین‏ ‏حرف‏ ((‏من‏ )) ‏من‏ ‏نشویه‏ ‏خواهد‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏جمله‏ ‏مورد‏ ‏بحث‏ ‏همان‏ ‏نکته‏ ‏اى‏ ‏را‏ ‏مى‏ ‏رساند‏ ‏که‏ ‏آیات‏ ‏زیر‏ ‏در‏ ‏صدد‏ ‏افاده‏ ‏آن‏ ‏است‏ : ((‏و‏ ‏من‏ ‏آیاته‏ ‏ان‏ ‏خلق‏ ‏لکم‏ ‏من‏ ‏انفسکم‏ ‏ازواجا‏ ‏لتسکنوا‏ ‏الیها‏ ‏و‏ ‏جعل‏ ‏بینکم‏ ‏موده‏ ‏و‏ ‏رحمه‏ ‏و‏ ‏الله‏ ‏جعل‏ ‏لکم‏ ‏من‏ ‏انفسکم‏ ‏ازواجا‏ ‏و‏ ‏جعل‏ ‏لکم‏ ‏من‏ ‏ازواجکم‏ ‏بنین‏ ‏و‏ ‏حفده‏ )).
‏فاطر‏ ‏السموات‏ ‏و‏ ‏الارض‏ ‏،‏ ‏جعل‏ ‏لکم‏ ‏من‏ ‏انفسکم‏ ‏ازواجا‏ ‏و‏ ‏من‏ ‏الانعام‏ ‏یذروکم‏ ‏فیه‏ )) ‏و‏ ‏نظیر‏ ‏این‏ ‏آیات‏ ‏آیه‏ ‏زیر‏ ‏است‏ : ((‏و‏ ‏من‏ ‏کل‏ ‏شى‏ ‏ء‏ ‏خلقنا‏ ‏زوجین‏ )).
‏تفسیر‏ المیزان‏ سوره نساء ‏........................‏...............................................‏.........‏............. &‏ 4
‏پس‏ ‏اینکه‏ ‏در‏ ‏بعضى‏ ‏از‏ ‏تفسیرها‏ ‏آمده‏ ‏که‏ ‏مراد‏ ‏از‏ ‏آیه‏ ‏مورد‏ ‏بحث‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏همسر‏ ‏آدم‏ ‏از‏ ‏بدن‏ ‏خود‏ ‏درست‏ ‏شده‏ ‏صحیح‏ ‏نیست‏ ‏،‏ ‏هر‏ ‏چند‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏روایات‏ ‏آمده‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏دنده‏ ‏آدم‏ ‏خلق‏ ‏شده‏ ‏،‏ ‏لیکن‏ ‏از‏ ‏خود‏ ‏آیه‏ ‏استفاده‏ ‏نمى‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏آیه‏ ‏چیزى‏ ‏که‏ ‏بر‏ ‏آن‏ ‏دلالت‏ ‏کند‏ ‏وجود‏ ‏ندارد‏.
‏وَ‏ ‏بَث‏ ‏مِنهُمَا‏ ‏رِجَالاً‏ ‏کَثِیراً‏ ‏وَ‏ ‏نِساءً
‏کلمه‏ : ((‏بث‏ )) ‏به‏ ‏معناى‏ ‏جدا‏ ‏سازى‏ ‏بوسیله‏ ‏پاشیدن‏ ‏و‏ ‏امثال‏ ‏آن‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏جاى‏ ‏دیگر‏ ‏قرآن‏ ‏آمده‏ : ((‏فکانت‏ ‏هباء‏ ‏منبثا‏)) ‏یعنى‏ ‏کوهها‏ ‏به‏ ‏صورت‏ ‏ذراتى‏ ‏متفرق‏ ‏در‏ ‏مى‏ ‏آیند‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏همین‏ ‏باب‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏شکوه‏ ‏از‏ ‏اندوه‏ ‏را‏ ‏هم‏ ((‏بث‏ )) ‏مى‏ ‏گویند‏ ‏چون‏ ‏شکوه‏ ‏در‏ ‏حقیقت‏ ‏اندوه‏ ‏تراکم‏ ‏یافته‏ ‏در‏ ‏دل‏ ‏را‏ ‏مى‏ ‏پراکند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏همین‏ ‏جهت‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏گاهى‏ ‏کلمه‏ ((‏بث‏ )) ‏را‏ ‏در‏ ‏خود‏ ‏اندوه‏ ‏استعمال‏ ‏مى‏ ‏کنند‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏صورت‏ ‏مصدر‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏اسم‏ ‏مفعول‏ ‏استعمال‏ ‏کرده‏ ‏اند،‏ ‏چون‏ ‏اندوه‏ ‏مبثوثى‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏انسان‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏بالطبع‏ ‏بث‏ ‏داده‏ ‏و‏ ‏منتشر‏ ‏مى‏ ‏کند‏ ‏در‏ ‏آیه‏ ‏شریفه‏ : ((‏قال‏ ‏انما‏ ‏اشکوا‏ ‏بثى‏ ‏و‏ ‏حزنى‏ ‏الى‏ ‏الله‏ )) ‏در‏ ‏همین‏ ‏معنا‏ ‏استعمال‏ ‏شده‏ ‏،‏ ‏معنایش‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ : ((‏من‏ ‏غم‏ ‏و‏ ‏اندوهم‏ ‏را‏ ‏تنها‏ ‏براى‏ ‏خدا‏ ‏مى‏ ‏پراکنم‏ )).
‏و‏ ‏از‏ ‏آیه‏ ‏شریفه‏ ‏بر‏ ‏مى‏ ‏آید‏ ‏که‏ ‏نسل‏ ‏موجود‏ ‏از‏ ‏انسان‏ ‏تنها‏ ‏منتهى‏ ‏به‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏همسرش‏ ‏مى‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏جز‏ ‏این‏ ‏دو‏ ‏نفر‏ ‏هیچ‏ ‏کس‏ ‏دیگرى‏ ‏در‏ ‏انتشار‏ ‏این‏ ‏نسل‏ ‏دخالت‏ ‏نداشته‏ ‏است‏ (‏نه‏ ‏حورى‏ ‏بهشتى‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏فردى‏ ‏از‏ ‏افراد‏ ‏جن‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏غیر‏ ‏آن‏ ‏دو‏) ‏و‏ ‏گرنه‏ ‏مى‏ ‏فرمود‏: ((‏و‏ ‏بث‏ ‏منهما‏ ‏و‏ ‏من‏ ‏غیرهما‏)). ‏با‏ ‏پذیرفتن‏ ‏این‏ ‏معنا‏ ‏دو‏ ‏مطلب‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏نتیجه‏ ‏بر‏ ‏آن‏ ‏متفرع‏ ‏مى‏ ‏شود‏.
‏کل‏ ‏بشر‏ ‏از‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏حوا‏ ‏نشاءت‏ ‏گرفته‏ ‏اند‏ ‏اول‏ ‏اینکه‏ : ‏منظور‏ ‏از‏ ‏جمله‏ : ((‏رجالا‏ ‏کثیرا‏ ‏و‏ ‏نساء‏)) ‏کل‏ ‏بشر‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏افرادى‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏یا‏ ‏بدون‏ ‏واسطه‏ (‏چون‏ ‏هابیل‏ ‏و‏ ‏قابیل‏ ‏و‏ ‏غیره‏ ) ‏و‏ ‏یا‏ ‏با‏ ‏واسطه‏ (‏چون‏ ‏دیگر‏ ‏افراد‏ ‏بشر‏ ‏تا‏ ‏هنگام‏ ‏بپا‏ ‏شدن‏ ‏قیامت‏ )
‏از‏ ‏این‏ ‏دو‏ ‏فرد‏ (‏یعنى‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏حوا‏) ‏منشعب‏ ‏شده‏ ‏اند‏ ‏پس‏ ‏کانه‏ ‏فرموده‏ ‏است‏ : ((‏و‏ ‏بثکم‏ ‏منهما‏ ‏ایها‏ ‏الناس‏ )).
‏ازدواج‏ ‏فرزندان‏ ‏بلافصل‏ ‏آدم‏ ‏بین‏ ‏برادران‏ ‏و‏ ‏خواهران‏ ‏بوده
‏مطلب‏ ‏دوم‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ : ‏ازدواج‏ ‏در‏ ‏طبقه‏ ‏اولى‏ ‏،‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏خلقت‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏حوا‏ ‏یعنى‏ ‏در‏ ‏فرزندان‏ ‏بلافصل‏ ‏آدم‏ ‏و‏ ‏همسرش‏ ‏بین‏ ‏برادران‏ ‏و‏ ‏خواهران‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏دختران‏ ‏آدم‏ ‏با‏ ‏پسران‏ ‏او‏ ‏ازدواج‏ ‏کرده‏ ‏اند،‏ ‏چون‏ ‏آن‏ ‏روز‏ ‏در‏ ‏تمام‏ ‏دنیا‏ ‏نسل‏ ‏بشر‏ ‏منحصر‏ ‏در‏ ‏همین‏ ‏فرزندان‏ ‏بلا‏ ‏فصل‏ ‏آدم‏ ‏بوده‏ ‏،‏ (‏در‏ ‏آن‏ ‏روز‏ ‏غیر‏ ‏از‏ ‏آنان‏ ‏،‏ ‏نه‏ ‏دخترانى‏ ‏یافت‏ ‏مى‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏تا‏ ‏همسر‏ ‏پسران‏ ‏آدم‏ ‏شوند‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏پسرى‏ ‏بود‏ ‏که‏ ‏همسر‏ ‏دخترانش‏ ‏گردند‏) ‏بنابراین‏ ‏هیچ‏ ‏اشکالى‏ ‏هم‏ ‏ندارد‏ (‏اگر‏ ‏چه‏ ‏در‏ ‏عصر‏ ‏ما‏ ‏خبرى‏ ‏تعجب‏ ‏آور‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏لیکن‏ ) ‏از‏ ‏آنجائى‏ ‏که‏ ‏مساءله‏ ‏گفتار‏ ‏مفسرین‏ ‏در‏ ‏نقش‏ ‏ترکیبى‏ (‏الارحام‏ ) ‏در‏ ‏آیه‏ ‏و‏ ‏بررسى‏ ‏نظر‏ ‏آنان‏ ‏و‏ ‏اما‏ ‏اینکه‏ ‏فرمود‏: ((‏و‏ ‏الارحام‏ ))‏،‏ ‏از‏ ‏ظاهرش‏ ‏برمى‏ ‏آید‏ ‏که‏ ‏عطف‏ ‏باشد‏ ‏بر‏ ‏لفظ‏ ‏جلاله‏ (

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود طرحواره درمانی	دانلود پیشینه تحقیق	دانلود گزارش کارآموزی	فروشگاه ساز فایل رایگان	همکاری در فروش با پورسانت بالا	دانلود پرسشنامه
دانلود تحقیق	دانلود مقالات اقتصادی	مقاله در مورد ایمنی	چارچوب نظری تحقیق	خرید کاندوم	خرید ساعت مچی مردانه
دانلود افزونه وردپرس	دانلود تحقیق آماده	سایت دانلود پاورپوینت	مقالات مدیریتی	میزان درآمد همکاری در فروش فایل	کسب درآمد دانشجویی