sidaa تحقیق بررسی تطبیقی مفهوم مصلحت از دیدگاه امام خمینی 34 ص

تحقیق بررسی تطبیقی مفهوم مصلحت از دیدگاه امام خمینی 34 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 33
حجم فایل: 100 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 33 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏بررسی تطبیقی مفهوم مصلحت از دیدگاه امام خمینی(ره) و اندیشمندان غربی
‏الف) مصلحت از دیدگاه اندیشمندان غربی "ارسطو, آکوئیناس, هابز و آدام اسمیت"‏
‏1) مصلحت در اندیشه ارسطو‏
‏2)مصلحت در اندیشه آکوئیناس‏
‏3) مصلحت در اندیشه هابز‏
‏4) مصلحت در اندیشه آدام اسمیت‏
‏امام خمینی و مصلحت‏
‏1) مصالح کشور: "نقل عین عبارات امام"‏
‏2) مصالح مسلمین: "در پاسخ به طلاب"‏
‏3) در رابطه با مجمع تشخیص مصلحت:‏
‏4) مصلحت اسلام: (‏68/1/2)‏
‏5) مصلحت نظام: "پاسخ به استعفای قائم مقام رهبری"‏
‏6) مصلحت زجر کشیده ها:‏
‏7) مفهوم صلاح:‏
‏8) تحلیل مصلحت از دیدگاه امام خمینی:‏
‏نتیجه گیری‏
‏پیش از ورود در بحث ذکر نکاتی لازم است:
‏1) اگر همه مباحث حکومتی در دو سطح "منشأ" حکومت و حاکمیت و "اعمال" ‏
‏حکومت و حاکمیت قابل تقسیم باشد, بحث در مفهوم مصلحت ‏[1]‏ مربوط به سطح اعمال ‏
‏حاکمیت می باشد; یعنی اگر در منشأ حکومت, مشروعیت حاکمیت به هرگونه توجیه ‏
‏شود (الهی ـ غیر الهی, مردمی ـ غیر مردمی و…) در بحث "مصلحت عمومی" سخن بر ‏
‏سر آن است که این حکومت صلاح عموم را لحاظ می کند و در "مصلحت دولت" خیر و
‏
‏صلاح نظام را محور قرار می دهد.
‏مبحث مصلحت عمومی چنان می تواند موضوعیت داشته باشد که در مسئله "اعمال ‏
‏حاکمیت" هم, چه از نوع "فردی", "گروهی" و یا "جمهور" حکومت کنند, باز ‏
‏مصلحت عمومی می تواند میزان داوری حکومت حَسَن و قبیح باشد, چنان چه در ‏
‏مباحث ارسطو خواهد آمد.
‏|139|
‏2) ‏در بررسی تطبیقی مقاله حاضر از سویی مفهوم مصلحت از دیدگاه اندیشمندان
"غربی" در مقایسه با اندیشمندان "اسلامی" می آید. به اعتبار دیگر مفهوم مورد بحث از
نگاه "دینی و غیر دینی" مورد مداقه قرار می گیرد. و از حیث دیگر در یک مقایسه "درون
دینی" نگرش "اهل سنت" و "تشیع" ملاحظه و تطبیق می گردند.
‏همین جا قابل ذکر است در حالی که مفهوم مصلحت هم در غرب سابقه دار است
"حدود 52 قرن" و هم در اهل سنت قرن هاست که مورد ملاحظه و مطالعه بوده است, اما
این مفهوم در نگرش سیاسی و حکومتی شیعی, پدیده ای کم سابقه و نوظهور است و به
صورت کاملاً مشخص و محوری در جمهوری اسلامی ایران و از سوی حضرت
امام خمینی, آن هم در سال های آخر عمرشان مورد بحث و تأکید قرار گرفته است.
‏3) ‏مفهوم "مصلحت", اگر در لغت به آسانی قابلیت تعریف داشته باشد, در اصطلاح
با توجه به دیدگاه اندیشمندان یاد شده کار آسانی نیست; مثلاً در حالی که مفهوم مصلحت
را مرحوم "دهخدا" به نحو زیر معرفی کرده است: مأخوذ از تازی مصلحه, مقابل مفسده,
خلاف مفسدت, صواب, شایستگی, صلاح, آن چه که صلاح و نفع تشخیص شود. و
مصلحت آمیز, یعنی مطابق صلاح کار, بر وفق مصلحت و مقتضا". ‏[2]‏
‏اما مفهوم اصطلاحی, با مراجعه به متون قابل حصول, تعریفی از آن نیامده است که
کار مطابقه را دشوار می کند و یا با توجه به خصلت مفاهیم علوم انسانی تعریف به "حدّ
تام" و "جامع و مانع" اصلاً ممکن نیست. به عنوان شاهد می توان به مقاله ای از "بریان
باری" در باب "مصلحت عمومی" اشاره نمود که پس از طرح و نقد و بررسی تعاریف
متعدّد, نهایتاً این گونه اظهار نظر می کند که "به نظر من تمام تعاریف دیگری که از
مصلحت ارائه شوند یا نامربوط اند, و یا آن که به جملاتی از سنخ تعریفی که من کردم
قابل تحویل اند. به این ترتیب, تنها تعبیری که می شود از این سؤال کرد این است که
مصالح شما چیستند یا کدامند?… این تعریف با ایجاز کمتر این گونه می شود, یک
سیاست یا قانون و یا رسم و عادت در صورتی می تواند به مصلحت کسی باشد که شرایط
ذیل را تأمین کند. یک سیاست یا قانون و یا رسم و عادت در صورتی به مصلحت کسی
‏|140|
‏
هست که بر امکانات او برای تحصیل هر آن چه که بخواهد تحصیل کند, بیفزاید. توجه
داشته باشید که این تعریف در واقع تعریفی از "به مصلحت فلانی" است نه تعریف از
"مصلحت علی الاطلاق". ‏[3]‏
‏4) ‏شیوه تنظیم مطالب این نوشتار بر این مدار است که با مراجعه به نوشته هایی از
مؤلفان و اندیشمندان مورد بحث یا درباره آن ها, به صورت "استقرایی", هرجا سخن از
"مصلحت" به نحوی مطرح شده است, استقصا و استخراج شده و در تحت عناوین
گزینشی در متن به صورت مستقل از یکدیگر مطرح شده اند.
‏به عبارت دیگر در ذیل بحث هر یک از اندیشمندان, وجهه اصلی توصیف,
سازماندهی و ارائه مباحث است و تحلیل و تبیین و تطبیق و نتیجه گیری به بخش آخر این
نوشتار وانهاده شده است.
‏5) ‏آن چه که دغدغه اصلی نوشتار حاضر است آن که آیا مفهوم "مصلحت عمومی" در
یک نگاه دینی و با فرهنگ دینی می تواند شکل بگیرد? چنان چه می بینیم, حتی اندیشمندان
اسلامی که به فیلسوفان یونانی اقتدا کرده اند, مثلاً فارابی نیز, براساس سنّت دینی نتوانسته اند
مفهوم مصلحت عمومی را در جامعه اسلامی و در آرمان شهر ِخود جای دهند. چنان چه به
حق گفته شده "با توجه به تفسیری که فارابی از فضیلت و سعادت ارائه می دهد, معلم ثانی نه
می تواند در تمیز میان مدینه های فاضله و مدینه های تغلب به اندیشه یونانی اقتدا کند و نه
می تواند ضابطه یونانیان "مصلحت عمومی" را در تمیز میان نظام های سیاسی مطلوب و
منحرف در فلسفه مدنی خود وارد سازد… ضابطه مصلحت عمومی که مفهومی بنیادین در
فلسفه سیاسی یونانی است, در نزد فارابی جای خود را به تعاون در جهت وصول سعادت
می دهد که البته بخشی از آن اختیاری و ارادی است و بخشی دیگر از سویی به فطرت هر یک
از افراد و تأثیرات اجرام سماوی در سرشت آنان مربوط بوده و…". ‏[4]‏
‏"غزالی" نیز به عنوان یک متکلم دینی با طرح مفهوم "مصلحت" در ارتباط با کسب
سود یا دفع ضرر برای مردم بلافاصله از آن بدین نحو فاصله می گیرد که "ولسنا نعنی به ذلک
فان جلب المنفعه و دفع المضره مقاصد الخلق و صلاح الخلق فی تحصیل مقاصدهم, لکنا
‏|141|
‏
نعنی بالمصلحه المحافظه علی مقصود الشرع."> ‏[5]‏ و ما آن را "مصلحت را" به آن معنا
نمی کنیم, چون کسب سود و دفع ضرر از خواسته های مردم است و صلاح مردم در به
دست آوردن غایاتشان. ولی ما مصلحت را معنا می کنیم بر محافظه بر مقصود شرع.
‏به عبارت واضح تر, در نگاه دینی با توجه به محوریت خدا و دین, آیا اصلاً مصلحت
مردم و جامعه می تواند جایگاه اساسی و اصیل یابد? یا آن که خواسته های مردم جنبه تبعی
و طفیلی و حاشیه ای دارد و از این رو مفهوم مصلحت عمومی نمی تواند در فرهنگ دینی و
در جوامع خدامحور شکل بگیرد?
‏پاسخ به این پرسش ها فرضیه نوشتار حاضر را بدین نحو می سازد که عل رغم
قرائت های مختلف از اسلام و مذاهب متفاوت اسلامی در باب مصلحت, "در نگاه شیعی
و بر اساس مبانی حضرت امام خمینی(ره) مفهوم مصلحت عمومی به صورت اساسی و
ریشه ای قابلیت طرح و شرح و بسط را دارد." یعنی در عین خدامحوری, به نحوی مردم و
حقوق و خواسته های آن ها نیز موضوعیت یافته و مدار فعالیت های حکومت بر مبنای
ولایت فقیه می گردد.
‏اینک پس از ذکر این مقدمات, مباحث در دو بخش ارائه می شود: بخش نخست به
بررسی دیدگاه دانشمندان غربی اختصاص دارد و بخش دوم به طرح نظریه امام خمینی(ره).
‏
‏الف) مصلحت از دیدگاه اندیشمندان غربی "ارسطو, آکوئیناس, هابز و آدام اسمیت"
‏در این قسمت دیدگاه هر یک از اندیشمندان فوق, جداگانه مورد تأمل قرار می گیرد.
‏
‏1) مصلحت در اندیشه ارسطو
‏با توجه به متون مربوط به اندیشه های سیاسی ارسطو مفهوم مصلحت را در موارد زیر
می توان استخراج و دسته بندی نمود:
‏|142|
‏1ـ1) ‏مصلحت و حکومت: در ارتباط و نقش مصلحت در حکومت, می توان نقش
این مفهوم را در انواع حکومت و اقسام اقتدار و هدف حکومت و… دید.

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود طرحواره درمانی	دانلود پیشینه تحقیق	دانلود گزارش کارآموزی	فروشگاه ساز فایل رایگان	همکاری در فروش با پورسانت بالا	دانلود پرسشنامه
دانلود تحقیق	دانلود مقالات اقتصادی	مقاله در مورد ایمنی	چارچوب نظری تحقیق	خرید کاندوم	خرید ساعت مچی مردانه
دانلود افزونه وردپرس	دانلود تحقیق آماده	سایت دانلود پاورپوینت	مقالات مدیریتی	میزان درآمد همکاری در فروش فایل	کسب درآمد دانشجویی