دانلود تحقیق پیامبر و کودکان

تحقیق پیامبر و کودکان

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 28
حجم فایل: 30 کیلوبایت
قیمت: 8000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 28 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏مقدمه :
‏مدت یک قرن است که غرب تحقیقات دامنه دار و عمیقى ‏پیرامون روان شناسى کودک به انجام رسانده است که به واقع, نتایج چشمگیرى از آن ‏پژوهش ها به دست آمده است; هرچند به بسیارى از پژوهش هاى آنان نمى توان به دیده ‏اطمینان کامل نگریست. تا این زمان همچنان پیروان ژان پیاژه (زیست شناس, فیلسوف و ‏روان شناس سوئیسى, متوفاى 1980 م.), اسکینر, باندورا, کلارک هال, اریکسون و ‏هاینزوانر, با یکدیگر نسبت به عقاید استادان خود اختلاف عقیده دارند. جمعى کودک را ‏بزرگسالى کوچک (به تعبیر آنان: مینیاتور بزرگسال) و بعضى او را کاملا متمایز با ‏بزرگسال تعریف مى کنند. عده اى او را متمایل به بدى, و برخى او را پاک سرشت مى ‏دانند.(1‏)
‏درباره تربیت, تغذیه, رشد, عادت ها و رفتارهاى کودک نیز ‏نظریات متفاوت و متناقض بسیارى میان پژوهشگران وجود دارد که به واقع آدمى گاه در ‏انتخاب نظریه درست میان آنان سرگردان مى شود. انبوه نتایج علمى که امروزیان بدان ‏دست یافته اند در سایه آزمایش هاى سالیان متمادى, استفاده از فن آورى و استمداد از ‏تجربیات گذشتگان است; با این حال پیوسته طرح ها و نظریات جدیدى به دست مىآید که گاه ‏به طور کامل, ناقض نظریات گذشته است. اما در صدها سال پیش که هیچ یک از این زمینه ‏ها و امکانات پژوهشى وجود نداشته است, از سوى حضرت محمد امین(ص) نسبت به کودکان, ‏گفتارها و رفتارهایى مشاهده شده است که امروزیان در ژرفاى آن درمانده شده اند و فهم ‏عمیقى از آن به دست نیاورده اند. معجزه حضرت محمد امین(ص) تنها آیات قرآن نبود. ‏گفتار و رفتارش, همه معجزه بود. چه آن که معجزه پدیده اى است که بشر از ارائه نمونه ‏آن ناتوان باشد.
‏در عقاید امروزیان متمدن و متفکر[؟] چنین آمده است که: ‏اگر کودکان, وحشى و پرخاشگرند باید آنان را رام و مطیع گردانید. زیرا آنان ماهیت ‏حیوانى دارند و غرایز نقش اساسى در انگیزش رفتارشان دارد.(2‏)
‏این در حالى است که ما بارها این جمله را از سخنان رسول ‏اکرم(ص) شنیده یا خوانده ایم که: پنج چیز است که تا آستان مرگ آن ها را ترک نمى ‏کنم; یکى از آنها سلام کردن به کودکان است.(3‏)
‏2
‏به راستى, ژرفاى مفهوم این جمله را کدام متفکر روان ‏شناس درک مى کند؟ در افکار خردسالان چه مى گذرد که حضرت امام صادق(ع) در پى نقل ‏آنچه از رسول خدا(ص) فرا گرفته, مى فرماید: احبوا الصبیان و ارحموهم و اذا وعدتموهم ‏ففولهم فانهم لایرون الا انکم ترزقونهم; به کودکان محبت بورزید و مورد شفقت شان ‏قرار دهید و هرگاه به آنان وعده اى دادید, وفا کنید. زیرا آن ها شما را روزى دهنده ‏خود مى دانند.(4) در این رفتار رسول خدا(ص) چه حکمتى نهفته بوده است که همه روزه که ‏صبحگاه از خواب بر مى خاست, دست محبت به سر فرزندان خود مى کشید!(5‏)
‏در این نوشتار به طور گزیده به تشریح پاره اى از ‏گفتارها و رفتارهاى حضرت محمد(ص) درباره کودکان مى پردازیم.
‏نامطمئن بودن نظریات رایج کنونى و سرمشق بودن رفتار ‏پیامبر(ص) براى ماـ به تصریح آیه قرآن ـ(6) ما را بر آن مى دارد که به فرموده ها و ‏کردار حضرت رسول اکرم(ص) عمیق تر بنگریم و به واقع اعتقاد داشته باشیم که آنچه او ‏به جاى آورده ـ به فرض درستى روایت ـ فراتر از اکتشافات علمى امروزیان است. کوچک ‏ترین عمل او در پى ارائه معیارى است که براى معاصران وى ناشناخته ماند و برخى تا ‏این زمان نیز ناشناخته باقى مانده است. از آن نمونه, در جمله اى ساده از آن بزرگوار ‏مى خوانیم:
‏((‏اکرموا اولادکم و احسنوا آدابکم;(7) فرزندانتان را ‏گرامى بدارید و با آداب و روش پسندیده با آنان رفتار کنید.‏))
‏در نظر سطحى, این فرموده تنها سفارش به احترام کودکان و ‏رفتار صحیح با آنان است. اما این که چه رفتارى در شإن کودک نیست تا از آن پرهیز ‏شود, و چه روشى نادرست است تا نسبت به وى انجام نگیرد جاى گفتگو است. آیا والدین و ‏مربیان براى یافتن پاسخ صحیح این دو پرسش, خود نباید پیش تر پیرامون تربیت کودک ‏آگاهى هایى به دست آورند؟ پدر و مادرى که با آداب و روش صحیح زندگى ناآشنایند چگونه ‏مى توانند فرزندشان را با آداب درست تربیت کنند؟! آیا بوسیدن کودکان ـ دختر یا پسرـ ‏تا چه سنى روا است؟ آیا بلند شدن در برابر بچه هاى کم سن بجا است یا نابجا؟ آیا ‏تنبیه و کتک آنان تا چه میزان سفارش مى شود؟ تفاوت گذارى میان آنان تا چه اندازه ‏صحیح یا ناصحیح است؟ بازى کودک و ((بازى با کودک)) چه لزوم و فایده اى دارد؟
‏3
‏بنابراین, سفارش به گرامیداشت کودک, تإکید بر تإسیس ‏بنیادى است که به خانواده ها آموزش دهد چگونه با فرزندانشان رفتار کنند. خانواده و ‏مجالس خانوادگى, آموزش و پرورش, صدا و سیما و مراکز فرهنگى, هر یک بنیادى است که ‏باید بدین مهم توجه کند.
‏از طرف دیگر باید مشخص شود که بى احترامى به کودک و ترک ‏آموزش وى چه پیامدهایى دارد! اگر اطرافیانش با آداب و روش درست با او برخورد نکنند ‏چه پیش خواهد آمد؟ کودک در هر حال بزرگ خواهد شد. اگر او در بزرگسالى دریابد که ‏بسیارى از رفتارهاى بزرگسالان با وى در کودکى, ناصحیح بوده است, نسبت به آنان چگونه ‏خواهد اندیشید؟ آیا والدین چنین کودکى اکنون در بزرگسالى این کودک مى توانند ‏امیدوار باشند که وى آراى امروز آنان را بپذیرد و بدان عمل کند؟ چگونه بسیارى از ‏والدین بدین امر توجه ندارند که یکى از علت هاى تمرد نوجوانان و جوانان, پى بردن ‏آنان به اشتباه روش پدر و مادر در کودکى ایشان است!
‏به هر تحلیل, توجه رسول خدا(ص) به دنیاى کودکان را در ‏چندین جنبه مى توان جستجو کرد:
1. ‏کوشش براى تولد فرزندان سالم
‏برخلاف عقیده بسیارى از نظریه پردازان که تربیت کودک را ‏از شش ماهگى یا دو سالگى به بعد نتیجه بخش مى دانند, تعالیم رسول خدا(ص) زمانى ‏پیشتر از این را در تربیت کودک موثر یاد مى کند. نوزاد بیشتر صفات خوب و بد را از ‏طریق ژن از پدر و مادر به ارث مى برد. بنابراین, تربیت او نه از دوران حمل که پیش ‏از ازدواج آغاز مى شود. دختر و پسرى که پیش از ازدواج به اصول اخلاقى و دینى پایبند ‏نباشند بسیار دشوار مى توان امید داشت که فرزند آنان درستکار تربیت شود. البته سهم ‏محیط تربیتى و عوامل و استثنائات روزگار را نادیده نمى انگاریم.
‏اگر تربیت کودک از شش ماهگى یا دو سالگى آغاز مى شود, ‏این دستور رسول اکرم(ص) چه مفهومى مى یابد که مى فرماید: هر کس صاحب فرزندى شد در ‏گوش راست کودکش اذان و در گوش چپ او اقامه بگوید تا از شر شیطان در امان باشد. ‏امیرمومنان على(ع) مى فرماید: زمانى که دو پسرم حسن و حسین[ (علیهماالسلام]( تولد ‏یافتند, آن حضرت همین عمل را انجام داد و دستور فرمود تا در گوش آن ها سوره حمد و ‏آیه الکرسى و آیه هاى سوره حشر و سوره اخلاص و ناس و فلق را بخوانند.(8‏)
‏4
‏اگر کودک دو ماهه استعداد تربیت و پذیرش ندارد و ‏مشاهدات و شنیده هاى او در درونش تإثیر نمى نهد به چه سبب رسول خدا(ص) مى فرماید: ‏هرگز مبادا که کودکى در گهواره نظاره گر رفتار زناشویى زن و مرد باشد.(9) اگر در ‏چنین موقعیت صداى زن و مرد را بشنود به راه رستگارى[ و پاکى و خیر] قدم نمى ‏نهد.(10‏)
‏به راستى, آیا سلامتى مادر در دوران حمل, تغذیه, ترس و ‏نگرانى ها و نیز اعتیاد وى بر سلامتى روحى نوزاد اثر نمى گذارد؟! آنگاه چگونه مى ‏توان نوزاد ناسالم را درست تربیت کرد؟!
‏امام باقر(ع) مى فرماید: در عصر رسول خدا(ص) مردى از ‏انصار[ در مدینه] به آن حضرت شکایت کرد که: همسرم دختر عموى من است و خانواده و ‏اجداد ما همه سفید پوست هستیم و اینک او فرزندى به دنیا آورده که سیاه پوست و شبیه ‏سیاهان حبشى است.
‏رسول خدا(ص) اندکى تإمل کرد و سپس از زن توضیح خواست. ‏زن به پاکى خود سوگند یاد کرد. پیامبر فرمود: بین هر انسان تا حضرت آدم(ع) 99 عرق (‏پیوند, ژن, ریشه) وجود دارد که در ساختمان فرزند فعالیت مى کنند... فرزند شبیه یکى ‏از آن ها مى شود.. . این نوزاد سیاه پوست شبیه یکى از اجداد دور شماست. کودک را ‏بگیر که فرزند خود تو است.(11‏)
‏هنگامى که نوزاد رنگ پوست خود را به وسیله ژن از اجدادش ‏به ارث ببرد, آیا صفات خوب یا بد به همین وسیله از آنان به وى سرایت نمى کند؟!
‏آن حضرت در همین باره فرموده است: انظر ‏فى اى شىء تضع ‏ولدک فان العرق دساس;(12) خوب بنگر که نطفه خود را در چه جایگاهى جاى مى دهى. زیرا ‏ریشه ها[ و ژن آدمى] به طور پنهان تإثیر گذار است[ .و از طریق آن, اخلاق اجداد به ‏فرزندان منتقل مى شود‏ [ .
‏نیز در جاى دیگر فرمود:الشقى شقى فى بطن امه و السعید ‏سعید فى بطن امه; (13) بدبخت در شکم مادر بدبخت مى شود و سعادت مند در شکم مادر ‏چنین مى شود.
‏در روایتى دیگر آن حضرت به نقش برادر (دایى فرزندان) در ‏تربیت فرزند اشاره مى کند و مى فرماید: اختاروا لنطفکم فان الخال احد الضجیعین;(14( ‏همسر[ شایسته] براى نطفه هاى خود انتخاب کنید. زیرا دایى یکى از دو ستون[ مهم تشکیل ‏دهنده] نوزادتان است.

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت