تحقیق تاریخچه بانکداری

تحقیق تاریخچه بانکداری

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 26
حجم فایل: 779 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏74
‏فصل سوم
‏آشنایی با حوزه تحقیق و متدولوژی
‏54
‏3‏-1‏ ‏تاریخچه بانکداری
‏3‏-‏1-1 ‏تاریخچه بانکداری در جهان
‏بانک در اصل ریشه دینی دارد‏.(توتونچیان، 1375)‏ و زمان پیدایش آن به دوران بسیار ابتدایی زندگی بشر باز می‏‌‏شود‏ . در تمدنهای قدیمی معابدی وجود داشته که ‏در این معابد گنجینه‏‌‏هایی نگهداری ‏می‏‌‏شد که کاهنان بر حسب نیاز افراد آن دوره، با قرض دادن اجناس موجود در این خزانه برای مدتی محدود به دو هدف دست می‏‌‏یافتند: از یک سو تشکر و قدردانی افرادی که ذینفع بودند، نصیب آنها می‏‌‏شد‏ و از سوی دیگر به تعداد بیشتری از نیازمندان کمک می‏‌‏کردند. زیرا افراد قرض‏‌‏گیرنده در مقابل خدمتی که به آنها می‏‌‏شد می‏‌‏بایستی کمی بیشتر از میزان دریافتی بازپرداخت کنند. بدین ترتیب معابد در بسیاری از نقا‏ط به مؤسسات وام دهنده مبدل شدند‏. این معابد با کسب شهرت نه تنها شروع به جمع‏‌‏آوری هدایا نمودند بلکه به قبول سپرده نیز پرداختند و بدین ترتیب برای مردم فرصتی پیش آمد که اجناس خود را در محلی مطمئن به امانت بگذارند و معابد نیز موفق شدند وام‏ ‏های بیشتری اعطاء کنند.
‏ ‏ب‏ه ‏طور کلی زندگی اجتماعی مستلزم مراودات اقتصادی و داد و ستد است. و داد‏ ‏و‏ ‏ستد بدون مکانیزم هدایت کننده پول، امکان‏‌‏ناپذیر به نظر می‏‌‏رسد. همچنین خطرات ناشی از نقل و انتقال پول، وصول مطالبات از مشتریان و سپردن وجه نقد به مکانی امن و مطمئن‏،‏ از جمله عوامل ایجاد نخستین بان‏ک و بانکداری در جهان به شمار می‏‏رود.
‏ ‏در امپراطوری بابل معاملات بانکی به شیوة ابتدایی آن رواج داشت و حتی در قوانین حبورابی مقرراتی ب‏رای وام دادن و قبول سپرده‏‌‏های تج‏اری ذکر شده و دستوراتی در زمینه سرمایه‏‌‏گذاری عنوان گردیده است. در شهر بابل تجارتخانه‏‌‏ها و بانکهای بزرگی وجود داشتند که دادن حواله، تمسک، برات و نیز گرفتن ربح معمول بود. معابد این شهر در حدود 200 سال قبل از میلاد مسیح به عملیات بانکی محدود مبادرت می‏‌‏ورزیدند و در مقابل وثیقه گرفتن اموال غیر‏‌‏منقول، به مردم پول قرض می‏‌‏دادند.
‏ ‏در کشور یونان علاوه بر بانکهای خصوصی برخی از معابد هم به کار صرافی اشتغال داشتند. سپرده‏‌‏های مردم را پذیرفته و به اشخاص یا شهرها وام اعطا می‏‌‏کردند.
‏56
‏از جمله این معابد، معبد دلفی در شهر افسن بوده که به علت جنگهای مداوم داخلی، این شهر مطمئن‏‌‏ترین محل برای نگهداری و حفاظت از اموال گرانبها و پر ارزش بشمار می‏‌‏رفت‏.
‏در رم باستان نیز بانکداری وجود داشت. عملیات بانکی بانکداران رومی از بیشتر جهات شبیه به عملیات بانکی کنونی بود که شامل افتتاح حساب‏‌‏جاری و مدت‏‌‏دار به نفع افراد، پرداخت بهره به سپرده‏‌‏های مدت‏‌‏دار، صدور بروات تجارتی، داد‏ن قرضه بانکی با بهره‏‌‏های متفاوت‏، رهن و صدور اعتبارنامه تجارتی و غیره‏ بود‏.
‏در چین نیز در حدود قرن ششم قبل از میلاد بانکداری رواج داشت. اختراع کاغذ در چین در رواج و گسترش بانکداری اهمیت فوق العاده‏‌‏ای داشت زیرا این کشف کاغذ بود که ‏برای اولین بار تهیه اسناد بانکی‏، تنظیم محاسبات و نگهداری و نقل و انتقال اسناد را به صورتی ارزان و ساده مقدور ساخت.
‏در قرون وسطی (قرن 5 تا 15 میلادی) بانکداری و تجارت به مفهوم آنچه در یونان و رم وجود داشت، عملآ از بین رفت. از آنجا که مسیحیت ربا را تحریم کرده بود، در قرون وسطی بیشتر فعالیت بانکداری توسط یهودیان اروپا صورت می‏‌‏گرفت اما با آغاز رنسانس، مسیحیان نیز بانکداری ربوی را پذیرفته و بدین ترتیب بانکداری از توسعة خاصی برخوردار شد.
‏دورة جدید (قرن پانزدهم به بعد) با پیشرفت تدریجی تجارت و داد و‏ ‏ستد در سواحل دریای مدیترانه، بخصوص در شهرها و نیز فلورانس شروع شد. با کشف آمریکا و راههای جدید و استقرار روابط بازرگانی بین شرق و غرب‏،‏ ‏بتدریج‏ دامنه فعالیت بانکی از سواحل دریای مدیترانه به کشورهای سواحل اقیانوس اطلس مانند: فرانسه، اسپانیا، پرتقال و انگلیس گسترش پیدا کرد. در این دوره، با ورود طلا و نقره فراوان از آمریکا و آثار پولی آن در کشورهای مختلف اروپایی از یک طرف و رفع ممنوعیت دریافت بهره در آئین مسیح با فتوای جان کالون رهبر پروتستانها از طرف دیگر به ازدیاد فعالیتهای بانکی و تکامل آن کمک بسیاری نمود.
‏3‏–‏1-‏2 ‏تاریخچه بانکداری در ایران‏
‏در ایران قبل از دورة هخامنشی، صرافی به صورت کاملاًً ابتدایی وجود داشت ولی موبدان و شاهزادگان انحصار آن را در دست داشتند. دوره ساسانیان دوره رونق و توسعه صرافی بود. در این دوران برای ارسال پول از شهری به شهر دیگر از برات استفاده می‏‌‏شد‏. حتی واژه چک نیز از زبان پهلوی‏ نشاًت گرفته است و در عهد ساسانیان نیز به کار می‏‌‏رفت. بعدها به دلیل رعایت ‏موازین اسلامی در خصوص تحریم ربا‏، فعالیتهای صرافی دچار محدودیت گردید. در اواخر قرن نوزدهم توسعه امور تجارت و روابط تجارتی بین
‏57
‏‌‏المللی موجب شد تا صرافان نتوانند جوابگوی کامل نیازها باشند و لزوم تاًسیس یک بانک مدرن در ایران احساس می‏‌‏شد.
‏بانکداری مدرن سابقه طولانی در ایران ندارد. نخستین بانک در ایران، بانک جدید خاور (شرق) . New Oriented Bank.
‏ بود که در سال 126‏6 شمسی در تهران آغاز به کار کرد‏. این بانک یک مؤسسه انگلیسی و مرکز آن در لندن و حوزه عملیاتی آن مناطق جنوبی آسیا بود. این بانک نقطه ابتدای عملیات بانکی مدرن در ایران به حساب می‏‌‏آید. پس از این بانک، بانکهای دیگری نیز در ایران تأسیس شدند که همة آنها یا بانکهای خارجی و یا مؤسسات کوچک ایرانی بودند. از جمله بانک شاهی . Imperial Bank Of Persia
‏که به موجب قرارداد رویتر در سال 1889 میلادی در ایران تاًسیس شد. همچنین بانک استقراضی روس، بانک روس و ایران و بانک عثمانی از جمله بانکهای خارجی بودند که در ایران شروع به فعالیت نمودند. بطورکلی مشخصات این دوره از بانکداری ایران عبارت است از: بنای اولیه بانک به صورت شرکت سهامی، دایر کردن حساب جاری و معمول شدن چک، نگهداری حساب سپرده ثابت با مدتهای مختلف و پرداخت سود به آن و صدور اسکناس.
‏در تاریخ 14 اردیبهشت 1306 لایحه مربوط به تش‏کیل بانک ملی از تصویب مجلس گذشت‏. برای بانک ملی عملیات زیر لحاظ ‏ش‏ده بود:
‏قب‏ول حساب جاری یا حساب سپرده ثابت، تنزیل اوراق و اسناد تجاری‏، خرید و فروش ارز و سهام، قبول بروات برای وصول، خرید‏ ‏و فروش کالا و اعطای‏ اعتبار‏ در مقابل وثیقه.
‏ ‏بعد از سال 1311 که حق نشر اسکناس به بانک ملی واگذار گردید، بانک ملی از فرم یک بانک بازرگانی خارج شده و به عنوان یک بانک ناشر اسکناس نیز به انجام وظیفه پرداخت. اولین قانون بانکداری کشور نیز در سال 1334 به تصویب کمیسیونهای مشترک مجلس شورای ملی و مجلس سنا رسید و برای اولین بار مقررات خاصی برای تشکیل‏ بانک و عملیات بانکداری اجرا شد‏. بعد از تشکیل بانک‏‌‏ ‏مرکزی به موجب قانون پولی و بانکی کشور مصوب هفتم خرداد 1339 و محول گردیدن حق نشر‏‌‏اسکناس به آن، بانک‏‌‏ملی به صورت یک بانک بازرگانی صرف درآمد.
‏ ‏پس از انقلاب‏ ‏‌‏اسلامی‏، شورای انقلاب که نهاد قانونگذاری کشور بود، در تاریخ هفتم خرداد 1358 لایحه‏‌‏ای را به تصویب رساند که نظام بانکی کشور را ملی اعلام کرد‏. طبق این لایحه 28 بانک‏، 16 شرکت پس‏‌‏انداز و وام‏‌‏ ‏مسکن و 2 شرکت سرمایه‏‌‏گذاری، ملی اعلام شدند و مالکیت آنها از بخش خصوصی سلب و به دولت واگذار گردید. از 28 بانک مذکور، 13 بانک، سرمایه مختلط ایرانی و خارجی داشتند و 15 بانک دیگر متعلق به بخش خصوصی ایران یودند. علاوه بر این طبق لایحه قانونی اداره امور بانکها مصوب 3/7/1358 شورای انقلاب، کلیه بانکهای کشور اعم از بانکهای تخصصی، تجاری و بانکهای

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت