ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
بخشی از متن:
در سال 1971، دو معمار جوان ایتالیایی تبار به نامهای ریچارد راجرز ساکن انگلستان و رنزوپیانو ساکن ایتالیا، در مسابقه طرح ساختمان مرکز ژرژپمپیدو در پاریس در بین 681 شرکت کننده برنده اعلام شدند. نمای این ساختمان را مجموعهای از دودکشها، آبگردانها، لولههای تأسیساتی و ستونها، تیرها، بادبندها، راه پلهها و مسیرهای رفت و آمد تشکیل میداد. این معماران آغازگر سبکی در اروپا بودند که به نام های ـ تک یا تکنولوژی بسیار پیشرفته معروف گردید. معماران این سبک تکنولوژی را دستاورد بزرگ مدرنیته و مهمترین عامل توسعه و پیشرفت در قرن بیستم میدانند. از نظر آنها، عصاره و مشخصه هر عصر در معماری آن دوره شکل کالبدی یافته است. به عنوان نمونه، معابد یونان باستان با آن نظم و تناسبات کامل هندسی، تبلور ذهنیت کمال گرای یونانیان باستان است و بناهای عظیم روم باستان، نمایش قدرت امپراتوری و حکومت سزارها میباشد و بالاخره کلیساهای سر به فلک کشیده گوتیک نمایش دهده ی قدرت کلیسا و ذهنیت قرون وسطا است. به همین ترتیب، ساختمانهای امروز می باید نمایش دهنده عصارة فکری و تکنیکی عصر حاضر یعنی تکنولوژی باشد. نظریات و مبانی معماری مدرن و های ـ تک در اصول، بسیار به یکدیگر نزدیک است و میتوان گفت که معماریهای ـ تک فرزند خلف معماری مدرن است. ولی از نظر شکلی تفاوتهای بین این دو مکتب معماری مشاهده میشود. به طور کلی میتوان بیان کرد که آن سادگی و بیپیرایگی که در معماری مدرن وجود دارد در های ـ تک ملاحظه نمیشود و اگر معماران مدرن در طرحهای خود ماشین را به نمایش میگذارند، معماران های ـ تک داخل ماشیین و اجزاء آن را نشان میدهند.
ریچارد راجرز در سال 1933، در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. پدر او پزشک بود و مادرش علاقه زیادی به طراحی مدرن داشت. خانواده راجرز در سال 1938، همزمان با پدیدارشدن نشانههای آغاز جنگ جهانی دوم، به انگلستان بازگشتند. او در مدرسه AA لندن به تحصیل در رشته معماری پرداخت و مدرک فوقلیسانس خود را از دانشگاه Yale دریافت کرد. راجرز در این دانشگاه به همراه نورمن فاستر، همکلاسی خویش، از محضر بزرگانی همچون پل رودلف که رئیس مدرسه معماری بود و جیمز استرلینگ بهره جست.
ریچارد راجرز که از سال 1996، با کسب مقام اشرافی، به لرد راجرز ملقب گشته، در طول سالهای متمادی زندگی حرفهای خویش، موفق به دریافت تعداد زیادی از جوایز معتبر معماری شده است که از جمله مهمترین آنها میتوان به مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا (RIBA) در سال 1985، و شیر طلایی 2006 ونیز اشاره کرد.
ریچارد راجرز همواره با طراحی ساختمانهایی همگام و سازگار با محیط زیست و بهرهمند از تکنولوژی روز، در خط مقدم جنبش معماری پایدار بوده است. توجه به نور طبیعی و تغییرات اقلیمی و خلق ساختمانهایی که تا حد امکان از حداقل انرژی و نیز انرژی پاک استفاده کنند، مهمترین دغدغههای او در این معماری محسوب میشوند.
سقف با نوارهای bamboo بامبو مزین شده .این نوارها یک ظاهر صاف و یکپارچه ای را ایجاد میکنند و در تضاد با آنها،سازه های درختی رنگ شده قرار گرفته است. این سازه درختی به منظور خلق یک چشم انداز یک کیلومتری، رنگ شده اند.طبقه پایین تر ساختمان، فضای انبار وجابجایی باراست که یک تضاد برجسته ای را به همراه فضای سبک و شفاف در بالا به نمایش می گذارد. سقف بزرگ ترمینال برای جریان دادن نورطبیعی به داخل، گویی پانچ شده است. این هدایت نور به دقت کنترل شده است.
رنزو پیانو
رنزو پیانو در جئونا در ایتالیادر 14 سپتامبر سال 1937 متولد شد در سال 1964 از دانشگاه معماری در میلان فارغ التحصیل شد و به عنوان یک دانش آموز در زیر نظر یک گروه مهندسی در فلورانس شروع به کار کرد .معماری پیانو به سوابق او بستگی دارد چرا که پدری معمار داشت و با طرز قرار گرفتن ساختمان ها آشنا بود او پسری خجالتی بود که در منطقه پیکی زندگی می کرد در آنجا منظره ای از طبیعت وجود نداشت و آفتاب سوزان هم آنها را دچار مشکل می کرد لذا تصمیم گرفت تا سایبانی از برگ در امتداد باد به طور ثابت درست کند و این اولین کار او در راستای معماری بود .
«پیانو»مهندسی معماری را در دانشگاه «فلورانس» و «پلیتکنیک میلان» سپری کرد و بعدها در سال 1964 فارغ التحصیل شد . بعد از پدرش ، « فرانکو آلبینی » اولین الگو و کار فرمای او شد . پیانو با « آلبینی » به مدت دو سال کار کرد . این همکاری زمانی بود که آلبینی مشغول کار برای تبدیل یک موزه در جنوا بود .
شاید « پیانو » بیشترین تجربه ی خود را در سفر هایی بدست آ ورد که آ خر هفته ها از منزل به
« جنوا » می رفت .
پیانو فهمید که متد طراحی آلبینی ( که الان متد پیانو می باشد ) مبنی بر حذف کردن قسمتهای غیر ضروری است بدون اینکه آسیبی به سیستم برسد .
نورمن فاستر در سال 1935 در منچستر انگلیس در خانواده ای فقیر به دنیا آمد.
در سن 21 سالگی او بورس تحصیلی را در معتبر ترین مدرسه معماری جهان مدرسه معماری یل(Yale University) به خود اختصاص داد تا با رفتن به سرزمین آمال سپید ایالات متحده گام در راهی نهد که آینده ان روشن بود مدرسه معماری یل جایی بود که بیشترین تاثیر را در دیدگاه نورمن گذاشت البته مدرسه ای که شاید چندان خاطرات خوشی را مرد طلایی ریبیا (RIBIA ) امروز در خاطر نداشته باشد . نورمن جوان منچستری در یل بود که با ریچارد راجرز فلورانسی آشنا شد او به همراه وندی و سوزی گروهی را در یل درست کردند به نام گروه 4.
نرمن فاستر در باره این طرح می گوید این ترکیب بهترن نمونه برای ترکیب ساختارهای دنیای قدیم با جدید است که نوایی دو نفره را به شکل تاریخی و مدرن اجرا میکنند .
ارتفاع هر طبقه 4 متر است و ار تفاع کلی برج 182 متر است و مساحت فضاهای داخلی برج حدود 67000متر مربع است .