تحقیق بخش اخر بیگانه همسری

تحقیق بخش اخر بیگانه همسری

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 111
حجم فایل: 95 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 111 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏فصل چهارم
‏بیگانه همسری و تحلیل ان در شاهنامه
‏مقدمه:
‏حماسه، خلاصه‏‌‏ای از سرگذشت زندگی انسان و جلوه‏‌‏گاه اندیشه و کردار اوست. روح آدمی نیز همواره درگیر دو نیروی مهر و کین، عشق و نفرت و دوستی و دشمنی است. اگر قرار باشد تصویری کامل از انسان به نمایش گذاشته شود مسلماً فقط به کین ورزی‏‌‏ها خلاصه نمی‏‌‏شود ‏و صرفاً صحنه‏‌‏های رزم به تصویر کشیده نخواهد شد.
‏شاهنامه‏‌‏ی فردوسی التقاطی از انواع ادبیات است هر چند که بخش اصلی آن را داستان‏‌‏های رزمی تشکیل داده‏‌‏اند اما داستان‏‌‏های عاشقانه، ‏، ازدواج و دلبستگی های خانوادگی ،‏داستان‏‌‏های غنایی و شاعرانه، افسانه‏‌‏های عامیانه، داستان‏‌‏های عرفانی و... ‏در ان به وفور ، ‏به چشم می‏‌‏خورد. (سرامی، 1383، ص 41)
2
‏ازدواج به عنوان یکی از مهمترین موضوعاتی است که نظر شاعران را به خود جلب نموده و در اثار همه شاعران پرداختن به وصال و کامیابی از محبوب به عنوان یکی از موضوعات مهم مطرح شده است. ‏ آنچه در درون انسان می‏‌‏گذرد انگیزه‏‌‏ی حادثه‏‌‏هاست و نیرومندترین ‏عاطفه در میان انسان‏‌‏ها و مایه‏‌‏ی بقای هستی عشق است. در شاهنامه‏‌‏ی فردوسی با مجموعه حوادثی هولناک روبرو هستیم که صدای شمشیر و سنان و کوس و دهل آن را وحشت انگیزتر می‏‌‏نماید و خاک و خون رنگ خشم و نفرت به این وقایع می‏‌‏بخشد. با این همه فردوسی ماهرانه داستان‏‌‏های عاشقانه را در آن به نمایش درآورده است.
‏- عشق در زبان فارسی مهم‏‌‏ترین موضوع ادب ایران شناخته شده است. در شاهنامه عشق به صورت بسیار لطیف و کامروا مطرح است. ‏«‏عشق در شاهنامه طبیعی و انسانی است و وصف‏‌‏ها و بیان حالات روانی زن و مرد طبیعی و هنرمندانه است. عشق در شاهنامه جلال و شکوه حماسی دار‏د و سزاوار پهلوانان شاهنامه است. عشقی بزرگوارانه و نجیبانه و خردمندانه و توأم با وقار و شخصیت حکیمانه‏‌‏ی خود فردوسی.‏»‏ (ریاحی، 1380، ص 299)
‏در شاهنامه مبحث عشق و زن ‏، ازدواج ،‏ تشکیل خانواده و تربیت فرزند از موضوعات مهم و اساسی به شمار می‏‌‏رود آن هم عشق پاک، عشق معنوی که از هوی و هوس نیست. عشق پاکی که برای عاشق و معشوق خیری دربر دارد‏.‏ مانند عشق تهمینه به رستم که ‏شرح‏ آن را فردوسی چنین بیان می‏‌‏دارد. آن هنگام که رستم عشق تهمینه را می‏‌‏پذیرد با خود چنین حدیث نفس می‏‌‏کند:
‏چو رستم بر آن سان پری چهره دید‏ زهر دانشی نزد او بهره دید
‏و دیگر که از رخش داد آگهی ندید ‏ه‏یچ فرجام جز فرهی
4
‏(ج 2، ص 363)
‏از نگاه فردوسی عشق پاک، محترم و مقدس است نه عشق ناپاکی چون عشق سودابه به سیاوش که حاصلی جز رسوایی و ننگ و گناه نیست.
‏در شاهنامه بیشتر ‏پهلوانان بزرگ با عشقی پر شور و سرشار از بیم و امید و فراز و نشیب ازدواج می‏‌‏کنند. زیرا اینان همواره گوهر و ارزش‏‌‏های پهلوانی را در برابر عوامل آلاینده، حفظ کرده‏‌‏اند، عشق جزء جدایی ناپذیر حیات پهلوانان و عاملی نیرو بخش است و هرگز منافی با مسئولیت آنان نیست. تمامی عشق‏‌‏های عصر پهلوانی از ماجرای زال رودابه، رستم و تهمینه، بیژن و منیژه گرفته ‏تا نطفه‏‌‏ی عشق ناکامی که در دل سهراب به گردآفرید بسته می‏‌‏شود‏،‏ همگی پاک و بر وفق طبیعت سالم و نیالوده‏‌‏ی زنان و مردان پهلوان است و کوچکترین نشانه‏‌‏ای از شید و شعوذه و ریب و ریا ندارد.
‏«‏دلدادگان در شاهنامه چهره‏‌‏ای آزاده و مردانه و باوقار دارند. دور از خواری و زبونی ‏، ‏خود کم بینی و خودآزاری و سوز و گدازی که در غزل‏‌‏ها و مثنوی‏‌‏های عاشقانه ‏دیده می‏‌‏شود. خردمندانه بودن عشق و گردن فرازی عاشقان در داستان‏‌‏های شاهنامه از یک سوی تراوش ر‏و‏ح والای شاعر است که اساس همه‏‌‏ی داستان‏‌‏ها را بر نام و ننگ نهاده است. از دگر سوی جلوه‏‌‏ای ‏از فرهنگ ایرانی و نمایش روح و منش ایرانیان است. این نوع ‏رابطه میان عاشق و معشوق در تغزل‏‌‏های بازمانده از عصر سامانی هم کم و بیش به چشم می‏‌‏خورد.‏»‏ (ریاحی، 1380، صص 301-300)
‏عشق در شاهنامه سبب اتحاد نیروهای متضاد است‏.‏ عاملی که می‏‌‏تواند ‏ملت‏‌‏ها را متحد سازد. ‏ بیگانه همسری در شاهنامه موجب پیامدها و دستاوردهای مختلف است . ‏همچون عشق زال و رودابه که به ‏اتحاد دو ملت انجامید و بر کانون قدر ایران افزوده شد. زیرا معشوقه‏‌‏های داستان‏‌‏های غنایی در بخش پهلوانی زنانی ا‏ن‏یرانی هستند‏ که ناموس اجتماعی کشور توران به حساب می‏‌‏آیند و تصاحب آن‏‌‏ها یعنی افزودن بر قدرت ایران.
‏اگرچه عشق در شاهنامه به صورت مادی و زمینی است‏ ،‏ اما درونمایه‏‌‏های ماجراهای عاشقانه‏‌‏ی شاهنامه در بیشتر موارد با درونمایه‏‌‏های عشق غزل عراقی ‏مطابقت دارد تا تغزل‏‌‏های سبک خراسانی. زیرا در سبک خراسانی که فردوسی شاهنامه را به آن سبک سروده است معشوق ارج و قربی ندارد و عاشق مالک و صاحب اوست‏.‏ اما در داستان‏‌‏های غنایی شاهنامه معشوق همواره در جایگاه ویژه
4
‏‌‏ای ‏قرار دارد و از شاهزادگان محسوب می‏‌‏شود (البته در بخش پهلوانی) همانگونه که در غزل عراقی معشوق از جایگاه و ارزش ویژه برخوردار است. دیگر آنکه در سبک خراسانی هرگ‏ز عاشق برای بدست آوردن معشوق جانف‏شانی نمی‏‌‏کند‏.‏ زیرا با کمی سرپیچی معشوق، او را رها می‏‌‏کند و دیگری را بر می‏‌‏گزیند زیرا که در بند عشق ‏نیست و بیشتر هوس است. اما در شعر فردوسی عاشق حتی جان خود را برای معشوق، ناچیز می‏‌‏داند و دنیا را بدون معشوق هیچ. همانگونه که در سبک عراقی می‏‌‏بینیم جان باختن عاشق کاری است سهل. در سبک خراسانی به معشوق اسائه‏‌‏ی ادب می‏‌‏شود در حالی که در غزل عراقی و شعر فردوسی هرگز توهینی به معشوق از جانب عاشق نمی‏‌‏شود. ‏در شعر فردوسی عاشق برای وصال ‏سنت شکنی می‏‌‏کند و به ملامت و سرزنش دیگران اهمیتی نمی‏‌‏دهد‏.‏ همانگونه که در غزل عراقی ملامت کشی یکی از درونمایه‏‌‏های اصلی شعر محسوب می‏‌‏شود. شاهنامه اثری است خردگرا و همواره خرد را راهگشا می‏‌‏داند (خرد رهنمای و خرد دلگشای) اما در داستان‏‌‏های غنایی آن، عاشق همواره راه دل را پیش می‏‌‏گیرد و به عقل توجهی ندارد. همانگونه که در غزلیات سبک عراقی تقابل عشق و عقل مورد بحث است. عاشق در شاهنامه بی‏‌‏قراری می‏‌‏کند و شب او بسیار طولانی است درست مثل عاشق غزل سبک عراقی. در شاهنامه معشوق ناز می‏‌‏کند‏،‏ تا نیاز عاشق را بیشتر کند‏،‏ همچون معشوق غزل عراقی. ‏در مسیر عشق موانعی وجود دارد که عاشق برای رسیدن به معشوق باید آن‏‌‏ها را پشت سر بگذارد و هر چه این موانع بزرگتر، هیجان عشق بیشتر می‏‌‏شود‏.‏ در داستان‏‌‏های غنایی شاهنامه همواره میان عاشق و معشوق سد راهی هست که پهلوان عاشق، شجاعانه آن‏‌‏ها را ‏می‏‌‏شکند. تلاش عاشق برای وصال قدرت شکیبایی او را بیشتر می‏‌‏کند‏.‏ همانگونه که در غزل عراقی عاشق صبور می‏‌‏شود. در سبک عراقی رهایی از دنیا و مافیها از تأثیر ارزشمند عشق بر دل عاشق حاصل می‏‌‏شود که در شاهنامه نیز عاشق از تعینات دن‏ی‏ایی رهایی می‏‌‏یابد و از اوج عزت دنیایی، به حضیض ذلت می‏‌‏رسد‏،‏ ولی ‏باز هم در عشق خود ثابت قدم می‏‌‏ماند و عشق را رها نمی‏‌‏کند. در شاهنامه عاشق به ظاهر توجهی ندارد و حتی عیب معشوق را حسن او می‏‌‏بیند. در شاهنامه عاشق همواره امیدوار است و تلاش او به وصال ‏می‏‌‏انجامد. ‏(مدرس زاده، 1377، ص 5)

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت

خرید کاندوم خاردار