لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 7 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
خورشید مشرق »
در بررسی عوامل تغییرات آب و هوایی، اگر چه خورشید منشأ اصلی و نهایی آب و هواست، ولی نوسان آب و هوایی ممکن است از عوامل زیر نشات گرفته باشد:
1) تابش خورشید که تشعشع امواج الکترو مغناطیس با طول موج های مختلف است. Ultraviolet ماوراء بنفش ، Infrared مادون قرمز، Particle transmission انتشارذرات همانند بادهای خورشیدی .
2) علل مرتبط با گردش زمین (Orbital factors) که فاصله زمین با خورشید را متأثر می سازد و به طور پیوسته همراه با ماه و نظم قرار گرفتن کرات در حال تغییر است .
3) فاکتورهای زمینی که شامل: عرض جغرافیایی ، توپوگرافی ، تبادل هوا ـ دریا، جریانهای اقیانوسی و گردش اتمسفری می شود.
در این میان علل مرتبط با فرآیند گردش زمین به دور خورشید، کمتر شناخته شده است. نظر به اهمیت متغیرهای مرتبط با مکانیزم گردش انتقالی و گردش وضعی و دوره های آب وهوایی به بررسی این موضوع می پردازیم:
دانشمندان مصر و بابل قدیم، نخستین اخترشناسانی بودند که به رصد ستارگان پرداختند. آنها با پژوهش در آسمان و سپهر ، صورتهای فلکی را نقشه برداری کرده و مسیری را که خورشید در آسمان ظاهر می شود، تشخیص داده و دوره هایی را که ماه و خورشید از عرض آسمان عبور می کنند تخمین زده بودند. اما یک اختر شناس یونانی به نام Hipparchus نخستین اکتشاف عمده نجوم را به سرانجام رساند . او با مقایسه مشاهدات افزون بر یک قرن قبل از زمان زندگی خود، به این نتیجه رسید که به نظرمی رسد چرخش آسمان به تدریج و بسیار آهسته تغییر می کند.
در حدود 120 سال قبل از میلاد ، Hipparchus با مقایسه مشاهدات خود و اطلاعات قبلی به این نتیجه رسید که در مدت 169 سال محل طلوع و غروب خورشید (در روزی که طول شب و روز برابر است و کاملا" در موقعیت شرقی غربی اتفاق می افتد) به میزان 2 درجه تغییر کرده است .
اما در این میان نخستین کسی که به صورت سیستماتیک به وجود چرخه ها و دوره های مشخص در گردش زمین به دور خورشید اشاره نمود، یک ریاضیدان اهل صربستان به نام Milutin Milankovich است که در دهه 1930 تئوری خود را تحت عنوان Astronomical theory of climate ارائه کرد. هر چند این موضوع پس از او به چرخه های میلانکوویچ معروف شد، اما او نخستین فردی نبود که پارامتر چرخش زمین را به آب و هوا مرتبط دانست و قبل از او Adhemarا(1842) و Croll (1875) دانشمندانی بودند که درباره این موضوع بحث کرده بودند .
میلانکوویچ اظهار می دارد: آشفتگی و اختلاف در انحراف محور زمین و نیز تغییر در مسیر چرخش زمین به دور خورشید ، مقدار تشعشع وارده خورشید به یک منطقه معین از زمین یا تابش در عرضهای مختلف را متأثر می سازد.
تغییرات درجه حرارت حاصل از این پدیده ها در اتمسفر، موجب تغییر آب و هوایی و در نتیجه گسترش یا ذوب کلاهک یخی قطبی، افزایش یا کاهش حرارتی اقیانوسها می شود که هر دو این پدیده ها موجب نوسان سطح آب دریاها در مقیاس جهانی می گردد.
سه متغیر عمده در ارتباط با گردش زمین به دور خورشید قابل تامل و بررسی است:
1ـ تغییرات در شدت نیروی گریز از مرکز؛ eccentricity : این پدیده تغییر تدریجی در شکل مسیر گردش از یک مسیر نسبتاً دایره ای با ضریب بیضوی تقریباً صفر (0) تا کمی بیضوی با ضریب حدود 06/0 است. دوره های حاصل از این حرکت شامل 95 هزار سال، 123 هزار سال (که چرخه های 100 هزار ساله را می سازد) و نیز دوره 413 هزار ساله است. شکل زیر این تغییرات را نشان می دهد:
2 - تغییر زاویه کج شدگی محور زمین؛ Obliquty : این میزان انحراف در واقع نوسان بین زاویه محور زمین و صفحه ای که مدار گردش زمین به دور خورشید در آن قرار دارد می باشد و میزان آن از 8/21 تا 4/24 درجه تغییر می کند. این نوسان هر 41 هزار سال تکرار می شود. شایان گفتن است، این مبحث، کج شدگی محور زمین و نه جهت آن را مورد بحث قرار می دهد. مقادیر بالای زاویه انحراف محور زمین موجب افزایش اختلاف درجه حرارت بین زمستان و تابستان در عرضهای بالا می شود و بیشترین تغییر در نواحی قطبی است .
3 - تغییرات در لرزش محوری یا رقص محوری؛ Precession : این فرآیند یک پدیده پیچیده است که شامل دو مؤلفه می شود. نخست لرزش محور چرخش زمین و دوم مسیر لغزش محور حول یک بیضوی می باشد. دوره حاصل از این لغزش یا رقص محوری چرخه های 19 و 23 هزار ساله (میانگین 21 هزار سال) را ایجاد می کند.
نتیجه این پدیده تغییر جهت محور چرخش زمین نسبت به خورشید است؛ به نحوی که سبب تغییر در روزهایی از سال که شب و روز برابر دارند (equinoxes) می شود. در حال حاضر ، زمین در نیمکره شمالی نزدیکترین فاصله را در زمستان با خورشید دارد. در حدود 11 هزار سال دیگر زمین کوتاهترین فاصله با خورشید را در تابستان نیمکره شمالی تجربه می کند . این پدیده تابستان گرمتر و زمستان سردتر را سبب می شود.
بحث :
تغییر در نیروی گریز از مرکز و در نتیجه تبدیل مسیر گردش زمین به دور خورشید از یک حالت دایره به شکل بیضوی در اثر نیروی ثقل سیاره مریخ (Mars) و سیاره زهره (venus) پدید می آید . بنابراین پدیده eccentricity بیشتر به آرایش کرات در مدارهای چرخش به دور خورشید در منظومه شمسی ارتباط دارد .
اما تغییر در میزان کج شدن محور زمین (Tilt Axes) با اختلاف درجه حرارت زمستان و تابستان نسبت مستقیم دارد و سبب اختلاف تابش در یک منطقه مشخص تا حدود 10% می گردد.
مکانیزم این تغییرات هنوز به خوبی دانسته نشده است. هر چند شواهد اخیر (انتشار به سال 2000) نشان می دهد که دی اکسید کربنِ جوّ می تواند یک نقش راهنما در تشدید اثر چرخشی داشته باشد، اما گروهی از محققان در باره ارتباط چرخه های یکصد هزار ساله و تغییرات چرخش ابراز شک و تردید نموده اند.
Bergerا (1991) و Laskarا (1993) دربارة میزان تابش خورشید در چرخه های میلانکوویچ مطالعاتی انجام داده اند . (Insolation=Incident solar radiation) در شکل زیر بررسیهای Berger در عرض 65 درجه شمالی از حال حاضر تا یک میلیون سال قبل آورده شده است. براین اساس، در نیمکره شمالی بیشترین تابش خورشیدی در حدود 900 سال قبل روی داده است. در این زمان مقادیر چشمگیری از پوشش های قطبی ذوب شده است . از آن زمان تابستانهای نیمکره شمالی در معرض تابش کمتری قرار دارد.
اما علت یا عامل لرزش محوری یا رقص محوری را قطر بیشتری که زمین در ناحیه استوا دارد و خارج شدن زمین از شکل کاملا کروی در این ناحیه می دانند.
کاربرد :
پیشرفتهای شایان توجه در دو شاخه علمی مکانیک اجرام آسمانی و نیز گردآوری و تجزیه تحلیل داده های چینه شناسی که در دو دهه اخیر حاصل شده است ، موجب پیشرفت یکی از دقیق ترین روشهای تعیین سن یعنی تقویم گاه شناسی نجومی Astrochronology شده است .
این روش دوره های منظم در چرخه های Milankovich را که در سنگها ثبت و ضبط شده را به کار می بندد تا یک جدول زمانی کرونواستراتیگرافی بنا نماید در این روش چند مرحله مهم وجود دارد:
1) اثبات این مطلب که چرخه های موجود در نهشته های رسوبی همان چرخه های Milankovich هستند یاخیر ؟ این مهم مستلزم بررسیهای دقیق روی پارامترهای فیزیکی ـ شیمیایی سنگهاست.
2) اصلاح و کنترل سری داده های پیوسته به وسیله آنالیز Furier ، این بررسیها ما را قادر می سازد تا چرخه های بسیار مشابه اما با دوره زمانی متفاوت باهم گروه بندی شوند در این تصحیحات، تغییرات مربوط به نرخ رسوبگذاری ، خطای اندازه گیری و غیره حذف می شود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
سطح خورشید
مقدمه
خورشید ستارهای است از ستارگان رشته اصلی که 5 میلیارد سال از عمرش میگذرد. این ستاره کروی شکل بوده و عمدتا از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. وسعت این ستاره 1.4 میلیون کیلومتر (870000 مایل) است. جرم این ستاره 7 برابر جرم یک ستاره معمولی بوده و همچنین 750 برابر جرم تمام سیاراتی است که به دورش میچرخند. در هسته خورشید ، جرم توسط واکنشهای هستهای تبدیل به تشعشعات الکترومغناطیسی که نوعی انرژی هستند، میشود. این انرژی به سمت بیرون تابانده شده و باعث درخشنگی خورشید میگردد. سایر اجسام آسمانی موجود در منظومه شمسی که توسط جاذبه خورشید در مدارهایشان قرار گرفتهاند نیز گرمایشان را از این انرژی میگیرند.
مواد تشکیل دهنده خورشید حالت گازی دارند، بنابراین خورشید محدوده دقیق و معینی نداشته و مواد اطراف آن بتدریج در فضا منتشر میشوند. اما چنین به نظر میرسد که خورشید لبه تیزی داشته باشد، چرا که بیشتر نوری که به زمین میرسد از یک لایه که چند صد کیلومتر ضخامت دارد ساطع میشود. این لایه فوتوسفر نام داشته و به عنوان سطح خورشید
2
شناخته شده است. بالای سطح خورشید ، کروموسفر یا رنگین کره و هاله خورشیدی قرار دارند که با همدیگر جو خورشید را تشکیل میدهند.
مرکز خورشید مانند کورهای هستهای است با دمای 15 میلیون درجه سانتیگراد (27 میلیون درجه فارنهایت) که چگالیاش 160 برابر آب میباشد. تحت چنین شرایطی هستههای اتم هیدروژن باهم ترکیب شده و تبدیل به هستههای هلیووم میشوند. در این حین، 0.7 درصد جرم ترکیب شده ، تبدیل به انرژی میشود. از 590 میلیون تن هیدروژنی که در هر ثانیه در مرکز خورشید ترکیب میشوند، 3.9 میلیون تن به انرژی تبدیل میشود. این سوخت هیدروژنی ، تا 5 میلیارد سال دیگر دوام خواهد داشت. مسیر نامنظم 2 میلیون سال طول میکشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقیقه ، این انرژی به زمین میرسد.هنگامی که خورشید منبسط می شود تا تبدیل به یک غول سرخ شود، قطرش حدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهای منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارت خود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطح خورشید،درخشندگی آن 1000برابر افزایش یافته و نور بیشتری ساطع خواهد کرد.
3
زبانهها و شعلههای خورشیدی
زبانه حلقوی در شکل پایین ، خطوط میدان مغناطیسی ، دو لکه خورشیدی را به هم متصل کرده است. در سال 1973 ، یک زبانه خورشیدی (سمت چپ تصویر) 000/588 کیلومتر (365.000 مایل) از سطح خورشید را پوشاند. اغلب فعالیتهای شدید خورشید در نزدیکی لکههای خورشیدی رخ میدهند. شعلههای خورشیدی ، جرخههایی از انرژی هستند که عمر چند ساعته دارند، این شعلهها هنگامی بوجود میآیند که مقدار زیادی انرژی مغناطیسی بطور ناگهانی آزاد شود. زبانههای خورشیدی ، فوارانهایی از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کیلومتر در فضا پیش بروند. میدان مغناطیسی خورشید میتواند زبانههای حلقوی را هفتهها در فضا پیش بروند معلق نگاه دارد.
4
باد خورشیدی
هاله (جو بیرونی) خورشید حاوی ذراتی است که انرژی کافی برای فرار از جاذبه خورشید را دارند. این ذرات بصورت مارپیچی با سرعتی معادل900 کیلومتر (560 مایل) در ثانیه از خورشید دور شده و باد خورشیدی را بوجود میآورند. این ذرات در همان مسیرهای میدان مغناطیسی خورشید حرکت میکنند و از آنجا که دارای بار الکتریکی هستند، منظومه شمسی را پر از جریانات الکتریکی میکنند. ناحیه فعالیتهای خورشیدی ، هلیوسفر (کره خورشیدی) نامیده میشود. باد خورشیدی در هر ثانیه حدود یک میلیون تن هیدروژن حورشید را از بین میبرد. 100000 میلیارد سال طول خواهد کشید تا باد خورشیدی تمام جرم خورشید را در فضای بین سیارهای پخش کند، اما طول عمر طبیعی خورشید فقط 10 میلیارد سال است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 7 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
خورشید مشرق »
در بررسی عوامل تغییرات آب و هوایی، اگر چه خورشید منشأ اصلی و نهایی آب و هواست، ولی نوسان آب و هوایی ممکن است از عوامل زیر نشات گرفته باشد:
1) تابش خورشید که تشعشع امواج الکترو مغناطیس با طول موج های مختلف است. Ultraviolet ماوراء بنفش ، Infrared مادون قرمز، Particle transmission انتشارذرات همانند بادهای خورشیدی .
2) علل مرتبط با گردش زمین (Orbital factors) که فاصله زمین با خورشید را متأثر می سازد و به طور پیوسته همراه با ماه و نظم قرار گرفتن کرات در حال تغییر است .
3) فاکتورهای زمینی که شامل: عرض جغرافیایی ، توپوگرافی ، تبادل هوا ـ دریا، جریانهای اقیانوسی و گردش اتمسفری می شود.
در این میان علل مرتبط با فرآیند گردش زمین به دور خورشید، کمتر شناخته شده است. نظر به اهمیت متغیرهای مرتبط با مکانیزم گردش انتقالی و گردش وضعی و دوره های آب وهوایی به بررسی این موضوع می پردازیم:
دانشمندان مصر و بابل قدیم، نخستین اخترشناسانی بودند که به رصد ستارگان پرداختند. آنها با پژوهش در آسمان و سپهر ، صورتهای فلکی را نقشه برداری کرده و مسیری را که خورشید در آسمان ظاهر می شود، تشخیص داده و دوره هایی را که ماه و خورشید از عرض آسمان عبور می کنند تخمین زده بودند. اما یک اختر شناس یونانی به نام Hipparchus نخستین اکتشاف عمده نجوم را به سرانجام رساند . او با مقایسه مشاهدات افزون بر یک قرن قبل از زمان زندگی خود، به این نتیجه رسید که به نظرمی رسد چرخش آسمان به تدریج و بسیار آهسته تغییر می کند.
در حدود 120 سال قبل از میلاد ، Hipparchus با مقایسه مشاهدات خود و اطلاعات قبلی به این نتیجه رسید که در مدت 169 سال محل طلوع و غروب خورشید (در روزی که طول شب و روز برابر است و کاملا" در موقعیت شرقی غربی اتفاق می افتد) به میزان 2 درجه تغییر کرده است .
اما در این میان نخستین کسی که به صورت سیستماتیک به وجود چرخه ها و دوره های مشخص در گردش زمین به دور خورشید اشاره نمود، یک ریاضیدان اهل صربستان به نام Milutin Milankovich است که در دهه 1930 تئوری خود را تحت عنوان Astronomical theory of climate ارائه کرد. هر چند این موضوع پس از او به چرخه های میلانکوویچ معروف شد، اما او نخستین فردی نبود که پارامتر چرخش زمین را به آب و هوا مرتبط دانست و قبل از او Adhemarا(1842) و Croll (1875) دانشمندانی بودند که درباره این موضوع بحث کرده بودند .
میلانکوویچ اظهار می دارد: آشفتگی و اختلاف در انحراف محور زمین و نیز تغییر در مسیر چرخش زمین به دور خورشید ، مقدار تشعشع وارده خورشید به یک منطقه معین از زمین یا تابش در عرضهای مختلف را متأثر می سازد.
تغییرات درجه حرارت حاصل از این پدیده ها در اتمسفر، موجب تغییر آب و هوایی و در نتیجه گسترش یا ذوب کلاهک یخی قطبی، افزایش یا کاهش حرارتی اقیانوسها می شود که هر دو این پدیده ها موجب نوسان سطح آب دریاها در مقیاس جهانی می گردد.
سه متغیر عمده در ارتباط با گردش زمین به دور خورشید قابل تامل و بررسی است:
1ـ تغییرات در شدت نیروی گریز از مرکز؛ eccentricity : این پدیده تغییر تدریجی در شکل مسیر گردش از یک مسیر نسبتاً دایره ای با ضریب بیضوی تقریباً صفر (0) تا کمی بیضوی با ضریب حدود 06/0 است. دوره های حاصل از این حرکت شامل 95 هزار سال، 123 هزار سال (که چرخه های 100 هزار ساله را می سازد) و نیز دوره 413 هزار ساله است. شکل زیر این تغییرات را نشان می دهد:
2 - تغییر زاویه کج شدگی محور زمین؛ Obliquty : این میزان انحراف در واقع نوسان بین زاویه محور زمین و صفحه ای که مدار گردش زمین به دور خورشید در آن قرار دارد می باشد و میزان آن از 8/21 تا 4/24 درجه تغییر می کند. این نوسان هر 41 هزار سال تکرار می شود. شایان گفتن است، این مبحث، کج شدگی محور زمین و نه جهت آن را مورد بحث قرار می دهد. مقادیر بالای زاویه انحراف محور زمین موجب افزایش اختلاف درجه حرارت بین زمستان و تابستان در عرضهای بالا می شود و بیشترین تغییر در نواحی قطبی است .
3 - تغییرات در لرزش محوری یا رقص محوری؛ Precession : این فرآیند یک پدیده پیچیده است که شامل دو مؤلفه می شود. نخست لرزش محور چرخش زمین و دوم مسیر لغزش محور حول یک بیضوی می باشد. دوره حاصل از این لغزش یا رقص محوری چرخه های 19 و 23 هزار ساله (میانگین 21 هزار سال) را ایجاد می کند.
نتیجه این پدیده تغییر جهت محور چرخش زمین نسبت به خورشید است؛ به نحوی که سبب تغییر در روزهایی از سال که شب و روز برابر دارند (equinoxes) می شود. در حال حاضر ، زمین در نیمکره شمالی نزدیکترین فاصله را در زمستان با خورشید دارد. در حدود 11 هزار سال دیگر زمین کوتاهترین فاصله با خورشید را در تابستان نیمکره شمالی تجربه می کند . این پدیده تابستان گرمتر و زمستان سردتر را سبب می شود.
بحث :
تغییر در نیروی گریز از مرکز و در نتیجه تبدیل مسیر گردش زمین به دور خورشید از یک حالت دایره به شکل بیضوی در اثر نیروی ثقل سیاره مریخ (Mars) و سیاره زهره (venus) پدید می آید . بنابراین پدیده eccentricity بیشتر به آرایش کرات در مدارهای چرخش به دور خورشید در منظومه شمسی ارتباط دارد .
اما تغییر در میزان کج شدن محور زمین (Tilt Axes) با اختلاف درجه حرارت زمستان و تابستان نسبت مستقیم دارد و سبب اختلاف تابش در یک منطقه مشخص تا حدود 10% می گردد.
مکانیزم این تغییرات هنوز به خوبی دانسته نشده است. هر چند شواهد اخیر (انتشار به سال 2000) نشان می دهد که دی اکسید کربنِ جوّ می تواند یک نقش راهنما در تشدید اثر چرخشی داشته باشد، اما گروهی از محققان در باره ارتباط چرخه های یکصد هزار ساله و تغییرات چرخش ابراز شک و تردید نموده اند.
Bergerا (1991) و Laskarا (1993) دربارة میزان تابش خورشید در چرخه های میلانکوویچ مطالعاتی انجام داده اند . (Insolation=Incident solar radiation) در شکل زیر بررسیهای Berger در عرض 65 درجه شمالی از حال حاضر تا یک میلیون سال قبل آورده شده است. براین اساس، در نیمکره شمالی بیشترین تابش خورشیدی در حدود 900 سال قبل روی داده است. در این زمان مقادیر چشمگیری از پوشش های قطبی ذوب شده است . از آن زمان تابستانهای نیمکره شمالی در معرض تابش کمتری قرار دارد.
اما علت یا عامل لرزش محوری یا رقص محوری را قطر بیشتری که زمین در ناحیه استوا دارد و خارج شدن زمین از شکل کاملا کروی در این ناحیه می دانند.
کاربرد :
پیشرفتهای شایان توجه در دو شاخه علمی مکانیک اجرام آسمانی و نیز گردآوری و تجزیه تحلیل داده های چینه شناسی که در دو دهه اخیر حاصل شده است ، موجب پیشرفت یکی از دقیق ترین روشهای تعیین سن یعنی تقویم گاه شناسی نجومی Astrochronology شده است .
این روش دوره های منظم در چرخه های Milankovich را که در سنگها ثبت و ضبط شده را به کار می بندد تا یک جدول زمانی کرونواستراتیگرافی بنا نماید در این روش چند مرحله مهم وجود دارد:
1) اثبات این مطلب که چرخه های موجود در نهشته های رسوبی همان چرخه های Milankovich هستند یاخیر ؟ این مهم مستلزم بررسیهای دقیق روی پارامترهای فیزیکی ـ شیمیایی سنگهاست.
2) اصلاح و کنترل سری داده های پیوسته به وسیله آنالیز Furier ، این بررسیها ما را قادر می سازد تا چرخه های بسیار مشابه اما با دوره زمانی متفاوت باهم گروه بندی شوند در این تصحیحات، تغییرات مربوط به نرخ رسوبگذاری ، خطای اندازه گیری و غیره حذف می شود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
سطح خورشید
مقدمه
خورشید ستارهای است از ستارگان رشته اصلی که 5 میلیارد سال از عمرش میگذرد. این ستاره کروی شکل بوده و عمدتا از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. وسعت این ستاره 1.4 میلیون کیلومتر (870000 مایل) است. جرم این ستاره 7 برابر جرم یک ستاره معمولی بوده و همچنین 750 برابر جرم تمام سیاراتی است که به دورش میچرخند. در هسته خورشید ، جرم توسط واکنشهای هستهای تبدیل به تشعشعات الکترومغناطیسی که نوعی انرژی هستند، میشود. این انرژی به سمت بیرون تابانده شده و باعث درخشنگی خورشید میگردد. سایر اجسام آسمانی موجود در منظومه شمسی که توسط جاذبه خورشید در مدارهایشان قرار گرفتهاند نیز گرمایشان را از این انرژی میگیرند.
مواد تشکیل دهنده خورشید حالت گازی دارند، بنابراین خورشید محدوده دقیق و معینی نداشته و مواد اطراف آن بتدریج در فضا منتشر میشوند. اما چنین به نظر میرسد که خورشید لبه تیزی داشته باشد، چرا که بیشتر نوری که به زمین میرسد از یک لایه که چند صد کیلومتر ضخامت دارد ساطع میشود. این لایه فوتوسفر نام داشته و به عنوان سطح خورشید
2
شناخته شده است. بالای سطح خورشید ، کروموسفر یا رنگین کره و هاله خورشیدی قرار دارند که با همدیگر جو خورشید را تشکیل میدهند.
مرکز خورشید مانند کورهای هستهای است با دمای 15 میلیون درجه سانتیگراد (27 میلیون درجه فارنهایت) که چگالیاش 160 برابر آب میباشد. تحت چنین شرایطی هستههای اتم هیدروژن باهم ترکیب شده و تبدیل به هستههای هلیووم میشوند. در این حین، 0.7 درصد جرم ترکیب شده ، تبدیل به انرژی میشود. از 590 میلیون تن هیدروژنی که در هر ثانیه در مرکز خورشید ترکیب میشوند، 3.9 میلیون تن به انرژی تبدیل میشود. این سوخت هیدروژنی ، تا 5 میلیارد سال دیگر دوام خواهد داشت. مسیر نامنظم 2 میلیون سال طول میکشد تا انرژی تولید شده در مرکز خورشید به سطح آن رسیده و بصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقیقه ، این انرژی به زمین میرسد.هنگامی که خورشید منبسط می شود تا تبدیل به یک غول سرخ شود، قطرش حدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهای منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارت خود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطح خورشید،درخشندگی آن 1000برابر افزایش یافته و نور بیشتری ساطع خواهد کرد.
3
زبانهها و شعلههای خورشیدی
زبانه حلقوی در شکل پایین ، خطوط میدان مغناطیسی ، دو لکه خورشیدی را به هم متصل کرده است. در سال 1973 ، یک زبانه خورشیدی (سمت چپ تصویر) 000/588 کیلومتر (365.000 مایل) از سطح خورشید را پوشاند. اغلب فعالیتهای شدید خورشید در نزدیکی لکههای خورشیدی رخ میدهند. شعلههای خورشیدی ، جرخههایی از انرژی هستند که عمر چند ساعته دارند، این شعلهها هنگامی بوجود میآیند که مقدار زیادی انرژی مغناطیسی بطور ناگهانی آزاد شود. زبانههای خورشیدی ، فوارانهایی از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کیلومتر در فضا پیش بروند. میدان مغناطیسی خورشید میتواند زبانههای حلقوی را هفتهها در فضا پیش بروند معلق نگاه دارد.
4
باد خورشیدی
هاله (جو بیرونی) خورشید حاوی ذراتی است که انرژی کافی برای فرار از جاذبه خورشید را دارند. این ذرات بصورت مارپیچی با سرعتی معادل900 کیلومتر (560 مایل) در ثانیه از خورشید دور شده و باد خورشیدی را بوجود میآورند. این ذرات در همان مسیرهای میدان مغناطیسی خورشید حرکت میکنند و از آنجا که دارای بار الکتریکی هستند، منظومه شمسی را پر از جریانات الکتریکی میکنند. ناحیه فعالیتهای خورشیدی ، هلیوسفر (کره خورشیدی) نامیده میشود. باد خورشیدی در هر ثانیه حدود یک میلیون تن هیدروژن حورشید را از بین میبرد. 100000 میلیارد سال طول خواهد کشید تا باد خورشیدی تمام جرم خورشید را در فضای بین سیارهای پخش کند، اما طول عمر طبیعی خورشید فقط 10 میلیارد سال است.