تحقیق بخش بالایى کرتاسه در زاگرس

تحقیق بخش بالایى کرتاسه در زاگرس

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 14
حجم فایل: 17 کیلوبایت
قیمت: 10000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏زمین شناسی ‏زاگرس
‏چهار سازند ایلام، گورپى، تاربور و امیران، نشانگر بخشى از ‏سنگ‎‏هاى کرتاسة بالایى زاگرس هستند. بخش پایینى سازند ‏ساچون نیز سنگوارة ماستریشتین دارد.
‏سازند آهکى ایلام : ‏سازند ایلام ‏به دو رخسارة عمیق و کم عمق دیده می‎‏شود. برش الگوى ‏این سازند که نشانگر رخساره‎‏هاى عمیق است، در ‏پایانة شمال باخترى کبیرکوه در 12 کیلومترى شهرستان ایلام ‏اندازه‎‏گیرى شده است. در این بُرش، سازند ایلام شامل 190 ‏متر سنگ‎‏آهک‎‏هاى رسى دانه ریز ‏پلاژیک خاکسترى رنگ با لایه‎‎‏بندى منظم و ‏میان‎‏لایه‎‏هاى نازک شیل، و ‏سن سانتونین – ‏کامپانین ‏است.
‏وجود قلوه‎‏هاى درشت هماتیت ‏در پایة بُرش الگو، نشانگر ناپیوستگى رسوبى است که ممکن است به سازند سَروَک و یا ‏سورگاه باشد. ولى مرز بالایى آن با سازند گورپى همساز ‏است.
‏رخساره‎‏هاى کم عمق سازند ‏ایلام در نواحى فارس و خوزستان، گسترش دارد که شامل سنگ‎‏آهک‎‏هاى ‏قلوه‎‏اى است که همچنان سن سانتونین تا کامپانین دارد. در ‏برخى نقاط می‎‏توان ارتباط بین ‏انگشتى دو رخسارة پلاژیک و کم عمق سازند ایلام را ‏دید.
‏سازند شیلى گورپى : ‏بُرش الگوى این سازند در تنگ پابده در شمال مسجد ‏سلیمان (میدان نفتــى لالى) 320 متر ستبرا دارد، ولى پیش از معرفــى این بُرش، به ‏این واحد سنگى « ‏مـارن دزک
‏2
»‏، « ‏مارن‎‏هاى گلوبیژرینا »‏، ‏گفته می‎‏شد که شامل سازند ‏گورپى و سازند پابده بود.
‏در بیشتر نواحى زاگرس، سازند گورپى شامل مارن، ‏شیل‎‏هاى خاکسترى مایل به آبى است که ‏میان‎‏لایه‎‏هایى از ‏سنگ‎‏آهک‎‏هاى نازک رُسى ‏دارد و به دلیل زود فرسا بودن، سیماى آن فرسوده است. در فارس داخلى، رخسارة آهکى ‏سازند تابور، به طور بین انگشتى جانشین سازند گورپى می‎‏شود. اگرچه مرز زیرین گورپى با سازند ایلام (درزیر) تدریجى دانسته شده، ‏ولى سطح هوازده در این مرز می‎‏تواند نشانگر ‏دگرشیبى خفیف باشد. در نقاطى که ایلام وجود ندارد، گورپى روى سَروَک بوده و در این ‏حالت، ناپیوستگى رسوبى پیش از سازند گورپى آشکارتر است. مرز بالایى سازند گورپى با ‏سازندهاى مختلف است. در لرستان مرز بالایى گورپى با شیل‎‏هاى ارغوانى سازند پابده با شواهدى از دگرشیبى فرسایشى است. سازند ‏گورپى، در همه جا همزمان نیست. در نواحى فارس و خوزستان مرز زیرین گورپى، سانتونین ‏و مرز بالایى آن ماستریشتین است. در لرستان، لایه‎‏هاى زیرین به سن کامپانین و لایه‎‏هاى بالایى تا ‏پالئوسن ادامه دارد. سازند گورپى، سنگ پوش مخازن نفتى سَروَک ‏است.
‏این سازند (گورپى) داراى دو عضو آهکى رسمى (امام حسن، سیمره) و یک عضو غیر ‏رسمى (آهک منصورى) است (مطیعى، 1372‏.
« ‏عضو آهکى امام حسن » 114 ‏متر ‏سنگ‎‏آهک‎ ‏رُسى، ستبرلایه، ‏ریز دانه و خاکسترى به همراه میان‎‏لایه‎‏هاى مارن است. به ‏دلیل سختى بیشتر، در درون شیل
‏4
‎‏هاى گورپى برجستگى ‏دارد. این عضو بیشتر در لرستان و فروافتادگى دزفول دیده شده ‏است.
« ‏عضو آهکى سیمره » ‏شامل سنگ‎‏آهک‎‏هاى ‏قهوه‎‏اى رنگ داراى دو کفه‎‏ای‎‏هاى نوع لوفا است ‏و در مقایسه با بخش آهکى امام حسن، رخسارة کم عمق‎‏ترى دارد.
« ‏عضو آهکى منصورى » ‏یک سنگ‎‏آهک نریتیک منقطع ‏در سازند گورپى است که در باختر خوزستان برونزد دار، ولى به سمت شمال خاورى ناپدید ‏می‎‏شود.
‏سازند آهکى تاربور : ‏سازند آهکى ‏تاربور یک واحد سنگ‎‏چینه‎‏اى از نوع ‏ریف‎‏هاى رودیستى است که در فارس داخلى توسعه دارد. به ‏همین‎‏رو، بُرش الگوى آن در کوه گَدوان و در نزدیگى روستاى ‏تاربور در استان فارس مطالعه شده است. در محل الگو، سازند تاربور حدود 527 متر ‏سنگ‎‏آهک‎‏هاى ‏توده‎‏اى با مقدار فراوانى صدف است که میان دو واحد کمى ‏هوازدة سازند گورپى (در زیر) و سازند ساچون (دربالا) قرار دارد. همبرى آن با واحد ‏زیرین (گورپى) هم‎‏شیب و ناگهانى است ‏ولى در مرز بالایى آن مقدارى قلوه‎‏هاى آهنى وجود ‏دارد که به یک ناپیوستگى رسوبى اشاره دارد.
‏سنگواره‎‏هاى گوناگون به ویژه لوفتوزیاLoftusia‏و ‏سایدرولیتسSiderolites‏نشانگر ‏زمان کامپانین – ‏ماستریشتین و ‏شرایط ریف ‎‏است. وجود برخى سنگواره‎‏هاى گروه خامى و تریاس سبب شده بود تا این سازند به سن ژوراسیک و یا ‏تریاس دانسته شود که این تصور نادرست است (مطیعى،
‏سنگ‎‏هاى آذرین با ساخت ‏بالشى به صورت بین لایه‎‏اى و یا ‏سنگ‎‏هاى آذرین درونى بازیک، متعلق به ترشیرى بالایى نیز
‏4
‏در این توالى تداخل دارند (مطیعى، 1372
‏گفتنى است که از فارس داخلى به سوى ‏جنوب باختر، سازند تاربور تغییر رخساره می‎‏دهد. نخست به ‏سنگ‎‏آهک‎‏هاى نازک لایه با ‏منشأ عمیق و سپس با رخسارة شیلى سازند گورپى جانشین می‎‏شود.
‏سازند آوارى امیران: ‏سازند آوارى امیران شامل حدود 871 متر سیلت سنگ و ‏ماسه‎‏سنگ به رنگ سبز زیتونى تیره تا ‏قهوه‎‏اى و مقدارى سنگ‎‏آهک‎ ‏و کنگلومرا با ‏رخسارة فلیش گونه است، به همین‎‏رو، گاهى با نام ‏فلیش‎‏هاى امیران از آن یاد می‎‏شود. در حوالى خرم‎‏آباد، بخش پایینى ‏فلیش‎‏هاى امیران کنگلومرایى است که به آن « ‏بخش ‏کنگلومراى خرم‎‏آباد » ‏نام ‏داده‎‏اند
‏سازند امیران فقط در شمال خاورى لرستان برونزد دارد. به همین دلیل بُرش ‏الگوى آن در تاقدیس امیران، در کنار راه اندیمشک – ‏خرم‎‏آباد (نزدیک ‏روستاى معمولان) اندازه‎‏گیرى شده است. مرز ‏پایینى امیران با مارن‎‏هـــاى خاکستــرى ‏رنگ سازند گورپــى هم‎‏شیب و تدریجــى ‏است. مرز بالایــى آن ممکن است بــه « ‏سنگ‎‏آهک‎‏هاى ‏تله‎‏رنگ » ‏و یا « ‏کنگلومراى ‏کشکان » ‏باشد. امیران به طور جانبى به سازندهاى گورپى و پابده تبدیل ‏می‎‏شود‏
‏بررس‏ی‏ها‏ی‏ باستان شناس‏ی – ‏انسان شناس‏ی‏ در ا‏ی‏ران امروز‏ی‏ برا‏ی‏ شناسا‏یی‏ دوره پار‏ی‏نه سنگ‏ی‏، هم جد‏ی‏د و هم محدود ‏است. به دل‏ی‏ل هم‏ی‏ن دو امر، اطلاعات به دست آمده ن‏ی‏ز بس‏ی‏ار ناچ‏ی‏ز و در محدوده ظن و ‏گمان است. ول‏ی‏ به نظر م‏ی‏ رسد که با توجه به جغراف‏ی‏ا‏ی‏ طب‏ی‏ع‏ی‏ و وضع‏ی‏ت اقل‏ی‏م‏ی‏ ا‏ی‏ران، ‏در ا‏ی‏ن سرزم‏ی‏ن دستها‏ی‏ کوچک‏ی‏ از انسان به صورت پراکنده قادر به ز‏ی‏ست و تام‏ی‏ن ن

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود تحقیق و پاورپوینت

خرید کاندوم خاردار